Eclesiástico/Ben Sirá 16
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 No desees multitud de hijos malvados, no te goces en tener hijos impíos. | 1 Ne jucunderis in filiis impiis, si multiplicentur : nec oblecteris super ipsos, si non est timor Dei in illis. |
2 Aunque sean muchos, no te goces en ellos, si con ellos no se halla el temor del Señor. | 2 Non credas vitæ illorum, et ne respexeris in labores eorum. |
3 No pongas en su vida tu confianza, ni te creas seguro por ser muchos, que más vale uno que mil, y morir sin hijos que tener hijos impíos. | 3 Melior est enim unus timens Deum, quam mille filii impii : |
4 Pues uno solo inteligente poblará una ciudad mas la raza de los sin ley quedará despoblada. | 4 et utile est mori sine filiis, quam relinquere filios impios. |
5 Muchas cosas así han visto mis ojos, y más graves aún oyeron mis oídos. | 5 Ab uno sensato inhabitabitur patria : tribus impiorum deseretur. |
6 En la reunión de los pecadores prende el fuego, contra la nación rebelde se inflama la Cólera. | 6 Multa talia vidit oculis meus, et fortiora horum audivit auris mea. |
7 No perdonó él a los antiguos gigantes que se rebelaron fiados de su fuerza. | 7 In synagoga peccantium exardebit ignis, et in gente incredibili exardescet ira. |
8 No pasó por alto al vecindario de Lot, a los que abominaba por su orgullo. | 8 Non exoraverunt pro peccatis suis antiqui gigantes, qui destructi sunt confidentes suæ virtuti. |
9 No se apiadó de la nación perdida, de los que estaban engreídos en sus pecados. | 9 Et non pepercit peregrinationi Lot, et execratus est eos præ superbia verbi illorum. |
10 Igual trató a los seiscientos mil de a pie que se habían unido en la dureza de su corazón. | 10 Non misertus est illis, gentem totam perdens, et extollentem se in peccatis suis. |
11 Aunque fuera uno solo el de dura cerviz, sería asombroso que quedara impune. Pues misericordia e ira están con El, tan poderoso en perdón como pródigo en ira. | 11 Et sicut sexcenta millia peditum, qui congregati sunt in duritia cordis sui : et si unus fuisset cervicatus, mirum si fuisset immunis. |
12 Tan grande como su misericordia es su severidad, según sus obras juzga al hombre. | 12 Misericordia enim et ira est cum illo : potens exoratio, et effundens iram. |
13 No escapará el pecador con su rapiña, ni quedará fallida la paciencia del piadoso. | 13 Secundum misericordiam suam, sic correptio illius homines secundum opera sua judicat. |
14 Para toda limosna tiene él un sitio, cada cual hallará según sus obras. | 14 Non effugiet in rapina peccator, et non retardabit sufferentia misericordiam facientis. |
15 Omnis misericordia faciet locum unicuique, secundum meritum operum suorum, et secundum intellectum peregrinationis ipsius. | |
16 Non dicas : A Deo abscondar : et ex summo, quis mei memorabitur ? | |
17 No digas: «Del Señor me esconderé, y ¿quién allá arriba se acordará de mí? Entre la gran muchedumbre no seré reconocido, pues ¿qué soy yo en la inmensa creación?» | 17 in populo magno non agnoscar : quæ est enim anima mea in tam immensa creatura ? |
18 Mira, el cielo, y el cielo de los cielos, el abismo y la tierra serán sacudidos a la hora de su visita. | 18 Ecce cælum et cæli cælorum, abyssus, et universa terra, et quæ in eis sunt, in conspectu illius commovebuntur. |
19 A una los montes y los cimientos de la tierra bajo su mirada temblarán de espanto. | 19 Montes simul, et colles, et fundamenta terræ, cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur. |
20 Mas en todo esto no piensa el corazón del hombre, y en sus caminos, ¿quién repara? | 20 Et in omnibus his insensatum est cor, et omne cor intelligitur ab illo. |
21 Hay tempestad que no ve el hombre, y la mayoría de sus obras se hacen en secreto. | 21 Et vias illius quis intelligit, et procellam quam nec oculus videbit hominis ? |
22 «Las obras de la justicia, ¿quién las anuncia? ¿quién las aguarda? ¡Pues la alianza está lejos!» | 22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis : sed opera justitiæ ejus quis enuntiabit, aut quis sustinebit ? longe enim est testamentum a quibusdam, et interrogatio omnium in consummatione est. |
23 Esto piensa el ruin de corazón; el estúpido, el perdido, sólo piensa necedades. | 23 Qui minoratur corde cogitat inania, et vir imprudens et errans cogitat stulta. |
24 Escúchame, hijo, y el saber aprende, aplica tu corazón a mis palabras. | 24 Audi me, fili, et disce disciplinam sensus, et in verbis meis attende in corde tuo : |
25 Con mesura te revelaré la doctrina, con precisión anunciaré el saber. | 25 et dicam in æquitate disciplinam, et scrutabor enarrare sapientiam : et in verbis meis attende in corde tuo, et dico in æquitate spiritus virtutes quas posuit Deus in opera sua ab initio, et in veritate enuntio scientiam ejus. |
26 Cuando creó el Señor sus obras desde el principio, desde que las hizo les asignó su puesto. | 26 In judicio Dei opera ejus ab initio, et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum, et initia eorum in gentibus suis. |
27 Ordenó para la eternidad sus obras, desde sus comienzos por todas sus edades. Ni tienen hambre ni se cansan, y eso que no abandonan su tarea. | 27 Ornavit in æternum opera illorum : nec esurierunt, nec laboraverunt, et non destiterunt ab operibus suis. |
28 Ninguna choca con otra, jamás desobedecen su palabra. | 28 Unusquisque proximum sibi non angustiabit in æternum : |
29 Después de esto el Señor miró a la tierra, y de sus bienes la colmó. | 29 non sis incredibilis verbo illius. |
30 De todo ser viviente cubrió su faz, y a ella vuelven todos. | 30 Post hæc Deus in terram respexit, et implevit illam bonis suis : |
31 anima omnis vitalis denuntiavit ante faciem ipsius, et in ipsam iterum reversio illorum. |