Proverbia 7

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,	1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.
2 serva mandata mea, et vives ; et legem meam quasi pupillam oculi tui :	2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.	3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.
4 Dic sapientiæ : Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam :	4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου?
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.	5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,	6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου?
7 et video parvulos ; considero vecordem juvenem,	7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων?
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur :	8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.	9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω?
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas : garrula et vaga,	10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis ;	11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης?
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.	12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens :	13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,
14 Victimas pro salute vovi ; hodie reddidi vota mea :	14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου?
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.	15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα?
16 Intexui funibus lectulum meum ; stravi tapetibus pictis ex Ægypto :	16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου?
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.	17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον?
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.	18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας?
19 Non est enim vir in domo sua : abiit via longissima :	19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν?
20 sacculum pecuniæ secum tulit ; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.	20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.	21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur :	22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.	23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.	24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus ;	25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.	26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης.
27 Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.	27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.