Scrutatio

Mercoledi, 29 maggio 2024 - Sant'Alessandro ( Letture di oggi)

Jó 10


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Tædet animam meam vitæ meæ ;
dimittam adversum me eloquium meum :
loquar in amaritudine animæ meæ.
1 Rincresce all' anima mia della vita mia; lasceroe contro a me lo favellare mio; favellerò nella amaritudine dell' anima mia.
2 Dicam Deo : Noli me condemnare ;
indica mihi cur me ita judices.
2 Dirò al Signore Iddio: non mi condannare, mostrami per che cosa mi giudichi.
3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me,
et opprimas me opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adjuves ?
3 Or pàrti bene, se tu m' ingiurii, e costrigni me, il lavorìo delle tue mani, e lo consiglio degli malvagi aiuti?
4 Numquid oculi carnei tibi sunt ?
aut sicut videt homo, et tu videbis ?
4 Ovvero hai tu occhii di carne, ovvero sì come vede l'uomo, e tu vederai?
5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
5 Or non è, come li dì dell' uomo, li dì tuoi, e li anni tuoi si come li umani tempi,
6 ut quæras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris,
6 acciò che tu addimandi la iniquità mia, e li peccati miei cerchi.
7 et scias quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?
7 E sappi ch' io (perciò) niuna cosa delle malvagie abbia fatte, conciosia cosa che niuno sia che delle mani tue possa scampare.
8 Manus tuæ fecerunt me,
et plasmaverunt me totum in circuitu :
et sic repente præcipitas me ?
8 Le mani tue formarono me, e fecero me tutto intorno; e così repentemente mi strabocchi?
9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me,
et in pulverem reduces me.
9 Ricòrdati, priegoti, che sì come di fango abbi fatto me, e in polvere ritornerai me.
10 Nonne sicut lac mulsisti me,
et sicut caseum me coagulasti ?
10 Or non m' hai tu munto come latte, e sì come cacio m' hai constretto?
11 Pelle et carnibus vestisti me ;
ossibus et nervis compegisti me.
11 Di pelle e di carne vestisti me; d' ossa e di nervi facesti me.
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
12 La vita e la misericordia dèsti a me, e la visitazione tua guardò lo spirito mio.
13 Licet hæc celes in corde tuo,
tamen scio quia universorum memineris.
13 Avvegnachè queste cose celi nel cuore tuo, pare che di tutte ti ricordi.
14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi,
cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?
14 Se io peccai, e allora perdonasti a me; perchè della iniquitade mia non sostieni ch' io sia netto?
15 Et si impius fuero, væ mihi est ;
et si justus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
15 E se malvagio sarò, guai sarà a me; e se giusto, non leverò lo capo, saturato di afflizione e di miseria.
16 Et propter superbiam quasi leænam capies me,
reversusque mirabiliter me crucias.
16 E per la superbia sì come leonessa piglierai me, e ritornato maravigliosamente tormenti me.
17 Instauras testes tuos contra me,
et multiplicas iram tuam adversum me,
et pœnæ militant in me.
17 Tu rinnovi testimonii contro a me, e moltiplichi l'ira tua contra a me, e le pene salgono contro a me.
18 Quare de vulva eduxisti me ?
qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.
18 Perchè del ventre traesti me? il quale Iddio il volesse, ch' io fossi morto, acciò che l'occhio (mio) non [mi] avesse veduto.
19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
19 Sarei stato quasi sì come non fossi, del ventre translatato al sepolcro.
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ?
dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,
20 O non è la pochezza delli dì miei [che] finisce breve? Lascia dunque me, ch' io pianga uno poco il mio dolore;
21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :
21 inanzi ch' io vada, e non ritorni, alla terra tenebrosa e coperta di oscuritade della morte;
22 terram miseriæ et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat.
22 terra di miseria e di oscurità, dov' è l'ombra della morte, e niuno ordine ha ella, e sempiternale paura vi abita.