1 E tu dirai in quello dì: io mi confessarò a te, Signore, per ciò che tu se' adirato a me; e lo tuo furore è convertito e ha'mi consolato. | 1 και ερεις εν τη ημερα εκεινη ευλογησω σε κυριε διοτι ωργισθης μοι και απεστρεψας τον θυμον σου και ηλεησας με |
2 Ed ecco Iddio mio salvatore; io farò fidatamente, e non temerò; però che Iddio è mia fortezza e mia lode, ed è fatto a me per salute. | 2 ιδου ο θεος μου σωτηρ μου κυριος πεποιθως εσομαι επ' αυτω και σωθησομαι εν αυτω και ου φοβηθησομαι διοτι η δοξα μου και η αινεσις μου κυριος και εγενετο μοι εις σωτηριαν |
3 Voi attignerete l'acqua con allegrezza delle fonti del Salvatore. | 3 και αντλησετε υδωρ μετ' ευφροσυνης εκ των πηγων του σωτηριου |
4 E direte in quello di confessatevi al Signore, e chiamate lo suo nome; manifestate nelli populi le sue adinvenzioni; ricordivi che il suo nome è alto. | 4 και ερεις εν τη ημερα εκεινη υμνειτε κυριον βοατε το ονομα αυτου αναγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα ενδοξα αυτου μιμνησκεσθε οτι υψωθη το ονομα αυτου |
5 Date canto a Dio, però ch' egli ha fatto magnificamente; annunziate questo in tutta la terra. | 5 υμνησατε το ονομα κυριου οτι υψηλα εποιησεν αναγγειλατε ταυτα εν παση τη γη |
6 Abitazione di Sion, rallègrati e dà lode; però che lo grande santo d' Israel sì è nel mezzo di te. | 6 αγαλλιασθε και ευφραινεσθε οι κατοικουντες σιων οτι υψωθη ο αγιος του ισραηλ εν μεσω αυτης |