Tobia 14

BIBBIA VOLGARE	GREEK BIBLE
1 E finirono i sermoni di Tobia. E vivette, poi ch' egli fue ralluminato, quarantadue anni; e vidde i figliuoli delli suoi nepoti.	1 και επαυσατο εξομολογουμενος τωβιτ
2 E da poi ch' egli ebbe vivuto cento due anni, fu seppellito nella città di Ninive onorevolmente.	2 και ην ετων πεντηκοντα οκτω οτε απωλεσεν τας οψεις και μετα ετη οκτω ανεβλεψεν και εποιει ελεημοσυνας και προσεθετο φοβεισθαι κυριον τον θεον και εξομολογεισθαι αυτω
3 Certo egli perdè il lume de' suoi occhii nel cinquantasei anno della sua etade; e già avea sessanta anni, quando egli riebbe il lume.	3 μεγαλως δε εγηρασεν και εκαλεσεν τον υιον αυτου και τους υιους αυτου και ειπεν αυτω τεκνον λαβε τους υιους σου ιδου γεγηρακα και προς το αποτρεχειν εκ του ζην ειμι
4 Tutto l'altro tempo della sua vita fu con letizia, e con buono profitto di timore di Dio, e morì in pace.	4 απελθε εις την μηδιαν τεκνον οτι πεπεισμαι οσα ελαλησεν ιωνας ο προφητης περι νινευη οτι καταστραφησεται εν δε τη μηδια εσται ειρηνη μαλλον εως καιρου και οτι οι αδελφοι ημων εν τη γη σκορπισθησονται απο της αγαθης γης και ιεροσολυμα εσται ερημος και ο οικος του θεου εν αυτη κατακαησεται και ερημος εσται μεχρι χρονου
5 E nell' ora della sua morte chiamò a sè Tobia suo figliuolo, e sette giovani suoi figliuoli, e disse loro:	5 και παλιν ελεησει αυτους ο θεος και επιστρεψει αυτους εις την γην και οικοδομησουσιν τον οικον ουχ οιος ο προτερος εως πληρωθωσιν καιροι του αιωνος και μετα ταυτα επιστρεψουσιν εκ των αιχμαλωσιων και οικοδομησουσιν ιερουσαλημ εντιμως και ο οικος του θεου εν αυτη οικοδομηθησεται εις πασας τας γενεας του αιωνος οικοδομη ενδοξω καθως ελαλησαν περι αυτης οι προφηται
6 Egli s' appressa il tempo della distruzione di Ninive; certo la parola di Dio non viene meno; e i nostri fratelli, che sono dispersi della terra d' Israel, torneranno a lei.	6 και παντα τα εθνη επιστρεψουσιν αληθινως φοβεισθαι κυριον τον θεον και κατορυξουσιν τα ειδωλα αυτων και ευλογησουσιν παντα τα εθνη τον κυριον
7 E tutta la sua terra deserta si riempirà, e la casa di Dio, che si arse, un' altra volta si riedificherà; e ivi torneranno tutti quelli che temono Iddio.	7 και ο λαος αυτου εξομολογησεται τω θεω και υψωσει κυριος τον λαον αυτου και χαρησονται παντες οι αγαπωντες κυριον τον θεον εν αληθεια και δικαιοσυνη ποιουντες ελεος τοις αδελφοις ημων
8 E le genti lasceranno i loro idoli; e verranno in Ierusalem, e abiteranno ivi dentro.	8 και νυν τεκνον απελθε απο νινευη οτι παντως εσται α ελαλησεν ο προφητης ιωνας
9 E tutti i re della terra si rallegreranno in lei, adorando il re d' Israel.	9 συ δε τηρησον τον νομον και τα προσταγματα και γινου φιλελεημων και δικαιος ινα σοι καλως η και θαψον με καλως και την μητερα σου μετ' εμου και μηκετι αυλισθητε εις νινευη
10 Adunque, figliuoli miei, udite il vostro padre: servite a Dio in veritade, e investigate acciò che voi facciate le cose che a lui piacciono.	10 τεκνον ιδε τι εποιησεν αμαν αχιαχαρω τω θρεψαντι αυτον ως εκ του φωτος ηγαγεν αυτον εις το σκοτος και οσα ανταπεδωκεν αυτω και αχιαχαρος μεν εσωθη εκεινω δε το ανταποδομα απεδοθη και αυτος κατεβη εις το σκοτος μανασσης εποιησεν ελεημοσυνην και εσωθη εκ παγιδος θανατου ης επηξεν αυτω αμαν δε ενεπεσεν εις την παγιδα και απωλετο
11 E comandate a' vostri figliuoli, che facciano giustizie ed elemosine, acciò che si ricordino di Dio, e benedicano lui in ogni tempo, in veritade e in tutta la loro virtude.	11 και νυν παιδια ιδετε τι ελεημοσυνη ποιει και τι δικαιοσυνη ρυεται και ταυτα αυτου λεγοντος εξελιπεν αυτου η ψυχη επι της κλινης ην δε ετων εκατον πεντηκοντα οκτω και εθαψεν αυτον ενδοξως
12 Adunque, figliuoli miei, ora mi udite, e non dimorate qui; ma in qualunque di voi seppellirete la vostra madre a lato a me in uno sepolcro, incontanente vi partite quinci.	12 και οτε απεθανεν αννα εθαψεν αυτην μετα του πατρος αυτου απηλθεν δε τωβιας μετα της γυναικος αυτου και των υιων αυτου εις εκβατανα προς ραγουηλ τον πενθερον αυτου
13 Imperciò ch' io veggio che la iniquitade di questa cittade le darà fine.	13 και εγηρασεν εντιμως και εθαψεν τους πενθερους αυτου ενδοξως και εκληρονομησεν την ουσιαν αυτων και τωβιτ του πατρος αυτου
14 E così venne [che] Tobia, dopo la morte della sua madre, si partì da Ninive. con la moglie sua, e coi figliuoli e colli figliuoli de' suoi figliuoli; e tornossi alli suoi suoceri.	14 και απεθανεν ετων εκατον εικοσι επτα εν εκβατανοις της μηδιας
15 E trovolli sani e salvi in buona vecchiezza; e portossi bene di loro, ed egli chiuse i suoi occhii; ed (egli) ebbe tutta la eredità della casa di Raguel, e vidde insino alla quinta generazione i figliuoli dei suoi figliuoli.	15 και ηκουσεν πριν η αποθανειν αυτον την απωλειαν νινευη ην ηχμαλωτισεν ναβουχοδονοσορ και ασυηρος εχαρη προ του αποθανειν επι νινευη .
16 E poi ch' ebbe compiuto novantanove anni nel timore di Dio, con gaudio egli fu seppellito
17 da tutto il suo parentado. E tutta la sua generazione perseveroe in santa e buona vita, in tal modo ch' egli fu grazioso a Dio e agli uomini e a tutti gli abitatori della terra.