1 E quando incominciò a regnare, Manasse era di XII anni; e LV anni regnò in Ierusalem. | 1 Duodecim annorum erat Manasses, cum regnare coe pisset, et quinquaginta quinque annis regnavit in Ierusalem.
|
2 E fece male nel cospetto del Signore, secondo (tutte) le abominazioni delle genti le quali il Signore dissipoe dinanzi a (tutti) i figliuoli d' Israel. | 2 Fecit autem malum coram Domino iuxta abominationes gentium, quas expulit Dominus coram filiis Israel. |
3 E convertendosi restaurò i luoghi alti, i quali avea dissipati il suo padre Ezechia; e fece altari a Baalim, e fece boschi, e adoroe tutta la milizia del cielo, e coltivolla. | 3 Et conversus instauravit excelsa, quae demolitus fuerat Ezechias pater eius, construxitque aras Baalim et fecit palos et adoravit omnem militiam caeli et coluit eam. |
4 Ed edificò altari nella casa di Dio, della quale avea detto il Signore: in Ierusalem sarà il nome mio in eterno. | 4 Aedificavit quoque altaria in domo Domini, de qua dixerat Dominus: “ In Ierusalem erit nomen meum in aeternum ”. |
5 Ed edificogli a tutto l'esercito del cielo in due palagi della casa di Dio. | 5 Aedificavit autem ea cuncto exercitui caeli in duobus atriis domus Domini. |
6 E fece passare i suoi figliuoli per lo fuoco nella valle di Benennom; attendea a' sogni, seguitava le divinazioni, e servia all' arti malefiche, e avea seco maghi (e divinatori) e incantatori; e molti mali operò nel cospetto di Dio per provocarlo. | 6 Transireque fecit filios suos per ignem in valle filii Ennom. Hariolatus est, sectabatur auguria, maleficis artibus inserviebat, habebat secum pythones et aruspices; multaque mala operatus est coram Domino, ut irritaret eum. |
7 E nella casa di Dio puose (uno segnale cioè) una imagine fonduta, della quale cosa favellò Iddio a David e al suo figliuolo [Salomone], dicendo: in questa casa e in Ierusalem, la quale io hoe eletta di tutte le tribù d'Israel, porrò il mio nome in sempiterno. | 7 Posuit quoque sculptile, idolum, quod fecerat, in domo Dei, de qua locutus est Deus ad David et ad Salomonem filium eius dicens: “ In domo hac et in Ierusalem, quam elegi de cunctis tribubus Israel, ponam nomen meum in sempiternum. |
8 E non farò muovere il piede ad Israel della terra la quale io diedi a' padri loro, in questo modo se egli faranno quelle cose le quali io hoe comandate loro, tutta la legge e le osservanze e li giudicii (li quali io comandai) per le mani di Moisè. | 8 Et moveri non faciam pedem Israel de terra, quam tradidi patribus eorum, ita dumtaxat si custodierint facere, quae praecepi eis, cunctamque legem et praecepta atque iudicia, per manum Moysi ”.
|
9 Onde che Manasse ingannò Giuda e gli abitatori di Ierusalem, che facessero male sopra tutte le genti le quali il Signore avea disperse dinanzi ai figliuoli d' Israel. | 9 Igitur Manasses seduxit Iudam et habitatores Ierusalem, ut facerent malum super omnes gentes, quas subverterat Dominus a facie filiorum Israel.
|
10 E favelloe il Signore a lui e al popolo, e non volsero attendere. | 10 Locutusque est Dominus ad eum et ad populum illius, et attendere noluerunt. |
11 E però indusse sopra di loro i principi dello esercito del re degli Assirii; e presero Manasse, e legato con catene e con ceppi il menarono in Babilonia. | 11 Idcirco superinduxit eis principes exercitus regis Assyriorum; ceperuntque Manassen compedibus et vinctum catenis duxerunt Babylonem. |
12 Il quale, poi che fu costretto, orò al suo Signore Iddio; e pentissi molto nel cospetto del Signore Iddio de' padri suoi. | 12 Qui, postquam coangustatus est, oravit Dominum Deum suum et egit paenitentiam valde coram Deo patrum suorum. |
13 E pregollo molto attentamente; ed esaudio la sua orazione, e ridusselo in Ierusalem nel regno suo, e conobbe Manasse che il Signore lui è Iddio. | 13 Deprecatusque est eum, et placatus ei exaudivit orationem eius reduxitque eum Ierusalem in regnum suum; et cognovit Manasses quod Dominus ipse esset Deus.
|
14 Dopo queste cose edificò il muro di fuori della città di David, alle parti dell' occidente di Gion nella valle, dall' entrata della porta de' pesci dintorno insino ad Ofel, e alzollo molto; e puose principi dello esercito in tutte le cittadi fornite di Giuda. | 14 Post haec aedificavit murum extra civitatem David ad occidentem Gihon in convalle et ad introitum portae Piscium per circuitum Ophel et exaltavit illum vehementer; constituitque principes exercitus in cunctis civitatibus Iudae munitis. |
15 E tolse via gli dii altrui e le statue della casa di Dio, e gli altari i quali avea fatti ne' monti della casa di Dio e in Ierusalem; e tutti gli gittò fuori della città. | 15 Et abstulit deos alienos et idolum de domo Domini, aras quoque, quas fecerat in monte domus Domini et in Ierusalem, et proiecit omnia extra urbem. |
16 E rifece l' altare del Signore, e offerse sopra quello vittime, pacifiche (ostie) e laude; e comandò a Giuda, che servisse al suo Signore Iddio d'Israel. | 16 Porro instauravit altare Domini et immolavit super illud victimas pacificorum et pro gratiarum actione praecepitque Iudae, ut serviret Domino, Deo Israel. |
17 Ma pure il popolo sacrificava ne' luoghi alti al suo Signore Iddio. | 17 Attamen adhuc populus immolabat in excelsis Domino Deo suo.
|
18 Tutte l'altre cose di Manasse, e la sua osservanza al Dio suo, e le parole de' profeti li quali favellavano a lui nel nome del Signore d' Israel, si contiene nei sermoni de' re d'Israel. | 18 Reliqua autem gestorum Manasse et obsecratio eius ad Deum suum, verba quoque videntium, qui loquebantur ad eum in nomine Domini, Dei Israel, continentur in sermonibus regum Israel. |
19 E la sua orazione e la esaudizione, e tutti i peccati e dispregiamenti, e i luoghi alti i quali edificoe (e l'altezze), e fece boschi e le statue prima che facesse penitenza, sono scritte nei sermoni di Ozai. | 19 Oratio quoque eius et exauditio et cuncta peccata atque contemptus, loca etiam, in quibus aedificavit excelsa et fecit palos et statuas, antequam ageret paenitentiam, scripta sunt in sermonibus Hozai. |
20 E dormio Manasse coi padri suoi, e seppellironlo nella casa sua; e regnò per lui il suo figliuolo Amon. | 20 Dormivit ergo Manasses cum patribus suis, et sepelierunt eum in domo sua. Regnavitque pro eo filius eius Amon.
|
21 E Amon, quando incominciò a regnare, era di XXII anni; e due anni regnò in Ierusalem. | 21 Viginti duorum annorum erat Amon, cum regnare coepisset, et duobus annis regnavit in Ierusalem. |
22 E fece male nel cospetto di Dio, sì come avea fatto Manasse suo padre | 22 Fecitque malum in conspectu Domini, sicut fecerat Manasses pater eius, et cunctis idolis, quae Manasses fuerat fabricatus, immolavit atque servivit. |
23 E non ebbe riverenza alla faccia di Dio, sì come ebbe riverenza Manasse suo padre; e in molte maggiori cose falloe. | 23 Et non humiliavit se ante faciem Domini, sicut humiliaverat se Manasses pater eius, et multo maiora deliquit. |
24 E congiurati contra lui, i servi suoi ucciserlo nella casa sua. | 24 Cumque coniurassent adversus eum servi sui, interfecerunt eum in domo sua. |
25 E tutta l'altra moltitudine del popolo uccisono coloro i quali aveano morto Amon, e fecero re per lui Iosia suo figliuolo. | 25 Porro populus terrae, caesis omnibus, qui conspiraverant contra regem Amon, consti tuit regem Iosiam filium eius pro eo.
|