Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Siracide 16


font
BIBBIA TINTORINOVA VULGATA
1 Non ti rallegrare d'aver molti figlioli, se son cattivi, non te ne compiacere, se non hanno il timor di Dio.1 Ne iucunderis in filiis impiis; si multiplicentur, non oblecteris superipsos,
si non est timor Dei cum illis.
2 Non confidar nella loro vita, non far assegnamento sulle loro fatiche.2 Non credas vitae illorum
et ne respexeris in labores eorum.
3 E' meglio avere un figliolo solo, ma timorato di Dio, che mille figlioli cattivi.3 Melior est enim unus timens Deum
quam mille filii impii;
4 Ed è meglio morir senza figlioli, che lasciarne degli empi.4 et potius est mori sine filiis
quam relinquere filios impios.
5 Uno solo, ma intelligente, popolerà la patria; la tribù degli empi sarà sterminata.5 Ab uno sensato inhabitabitur patria,
tribus autem impiorum deseretur.
6 Molte di queste cose le han viste i miei occhi, e le mie orecchie ne han sentite maggiori di queste.6 Multa talia vidit oculus meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
7 Il fuoco divamperà nell'adunanza dei peccatori, e l'ira scoppierà sopra la nazione incredula.7 In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
8 Non placarono Dio per i loro peccati gli antichi giganti, che furon distrutti perchè confidavano nella loro forza.8 Non exoraverunt eum antiqui gigantes,
qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti.
9 Dio non risparmiò quelli che abitavano con Lot, e li ebbe in esecrazione per la superbia delle loro parole.9 Et non pepercit accolis Lot
et exsecratus est eos prae superbia verbi illorum;
10 Non ebbe compassione di loro, sterminò tutta quella nazione che si vantava dei suoi peccati.10 non misertus est gentis anathematis,
qui depulsi sunt in peccatis suis.
11 E lo stesso fu dei seicentomila uomini uniti nella durezza del loro cuore. E se ce ne fosse uno solo ostinato, sarebbe miracolo se andasse impunito.11 Et sicut sescenta milia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui;
et, si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis:
12 Perchè in Lui v'è la misericordia e l'ira, può placarsi e dare sfogo allo sdegno.12 misericordia enim et ira est cum illo,
sustinens, exorabilis et effundens iram.
13 Come la sua misericordia è il suo castigo; giudica l'uomo secondo le sue opere.13 ecundum multam misericordiam suam, sic et correptio illius:
hominem secundum opera sua iudicat.
14 Non la scamperà il peccatore colle sue rapine, e l'attesa del misericordioso non sarà ritardata.14 Non effugiet in rapina peccator,
et non irrita erit sustinentia iusti.
15 Ogni misericordia darà a ciascuno il posto secondo il merito delle sue opere e secondo il modo con cui ha inteso il suo pellegrinaggio.15 Omni misericordiae erit merces:
unusquisque secundum meritum operum suorum inveniet coram se
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.
Dominus induravit cor pharaonis, ne agnosceret illum,
ut opera sua innotescerent sub caelo.
Misericordia eius apparuit omnibus creaturis eius,
lucem suam et tenebras dispertiit filiis hominum.
16 Non dire: « Mi nasconderò a Dio, e chi di lassù si ricorderà di me?16 Non dicas: “ A Deo abscondar!
Et, ex summo quis mei memorabitur?
17 In mezzo a tanto popolo non sarò riconosciuto; e che è l'anima mia in tanta immensità di creature? »17 In populo magno non agnoscar;
quae est enim anima mea in tam immensa creatura? ”.
18 Ecco, il cielo, e il cielo dei cieli, l'abisso, tutta la terra, e ciò che è in loro tremeranno alla sua presenza,18 Ecce caelum et caeli caelorum,
abyssus et universa terra et quae in eis sunt,
in visitatione illius commovebuntur;
19 e tutti i monti, e i colli e i fondamenti della terra, se Dio li rimira, tremeranno atterriti.19 montes simul et colles et fundamenta terrae,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
20 E dopo tutte queste cose il cuore è insensato, ma da lui son veduti tutti i cuori.20 Et in omnibus his non apponet cor,
etenim omne cor intellegitur ab illo.
21 E le sue vie chi le comprende? Come la procella, che l'occhio umano non vedrà mai?21 Et vias illius quis intellegit
et procellam, quam nec oculus videbit hominis?
22 Il più gran numero delle sue opere son nascoste, e lo opere della sua giustizia chi potrà spiegarle? chi sostenerle? Il patto è lungi da parecchi, ma alla fine si fa il giudizio di tutti.22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis,
et opera iustitiae eius quis enuntiabit, aut quis sustinebit?
Longe enim est decretum,
et interrogatio omnium in consummatione est.
23 Chi ha poco cuore pensa a cose vane, e l'uomo imprudente e fuor di strada pensa a follie.23 Qui minoratur corde, cogitat ista,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.
24 Ascoltami, o figlio, e impara gli insegnamenti della prudenza, stai attento con il tuo cuore alle mie parole.24 Audi me, fili, et disce prudentiam sensus,
25 Dirò con ponderazione gl'insegnamenti, cercherò di spiegarti la sapienza. Stai attento con il tuo cuore alle mie parole, che dico coll'equità dello spirito le maraviglie che Dio ha sparse nelle sue opere fin da principio: secondo verità annunzio la scienza di Dio.25 et dicam in aequitate disciplinam
et scrutabor enarrare sapientiam;
et in verbis meis attende in corde tuo.
Edico in aequitate spiritus virtutes,
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam eius.
26 Secondo il giudizio di Dio furon fatte le sue opere da principio, e insieme coll'essere ne distinse le parti, e le principali secondo la loro specie.26 Quando creavit Deus opera sua ab initio
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
27 Ordinò in eterno le loro operazioni: senza bisogno di ristoro, senza stancarsi, non hanno mai cessato d'agire.27 ornavit in aeternum opera illorum
et dominatum eorum in generationibus suis.
Nec esurierunt nec laboraverunt
et non destiterunt ab operibus suis.
28 In eterno nessuna darà impaccio all'altra.28 Unusquisque proximum sibi non angustiavit,
29 Non essere incredulo alla sua parola.29 et usque in aeternum non erunt incredibiles verbo illius.
30 Dopo di questo Dio mirò la terra e la ricolmò dei suoi beni.30 Post haec Deus in terram respexit
et complevit illam bonis suis;
31 Ciò dimostrano tutti quelli che vivono sulla sua superfìcie, e di nuovo tornano alla terra.31 anima omnis vitalis cooperuit faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.