Sapienza 11
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Essa diresse le loro imprese per mezzo del santo profeta. | 1 Direxit opera eorum in manibus prophetæ sancti. |
2 Attraversarono deserti disabitati, in luoghi deserti alzarono le tende. | 2 Iter fecerunt per deserta quæ non habitabantur, et in locis desertis fixerunt casas. |
3 Tennero testa ai nemici, si vendicarono degli avversari. | 3 Steterunt contra hostes, et de inimicis se vindicaverunt. |
4 Assetati, t'invocarono, e fu per loro fatta sgorgare l'acqua da altissima rupe, e il ristoro alla sete venne dalla dura pietra. | 4 Sitierunt, et invocaverunt te, et data est illis aqua de petra altissima, et requies sitis de lapide duro. |
5 Ciò che aveva servito di castigo ai nemici, la mancanza di acqua, fu, nell'abbondanza, di gioia per i figli d'Israele. | 5 Per quæ enim pœnas passi sunt inimici illorum a defectione potus sui, et in eis cum abundarent filii Israël lætati sunt : |
6 Così, mentre gli altri ne mancavano, essi furon trattati bene. | 6 per hæc, cum illis deessent, bene cum illis actum est. |
7 Infatti, invece delle acque del fiume perenne, desti agli ingiusti sangue umano. | 7 Nam pro fonte quidem sempiterni fluminis, humanum sanguinem dedisti injustis. |
8 E mentre essi di minuivano in pena dell'uccisione dei bambini, desti agli Israeliti in abbondanza acqua mai sperata. | 8 Qui cum minuerentur in traductione infantium occisorum, dedisti illis abundantem aquam insperate, |
9 Così mostrasti, colla sete che ci fu allora, come sai esaltare i tuoi e fare scempio dei loro avversari. | 9 ostendens per sitim quæ tunc fuit, quemadmodum tuos exaltares, et adversarios illorum necares. |
10 Messi alla prova, ricevendo un castigo di misericordia, compresero quali tormenti dovessero patire gli empi, puniti con ira. | 10 Cum enim tentati sunt, et quidem cum misericordia disciplinam accipientes, scierunt quemadmodum cum ira judicati impii tormenta paterentur. |
11 Gli uni li provasti qual padre che ammonisce, gli altri come re inesorabile che tortura per condannare. | 11 Hos quidem tamquam pater monens probasti ; illos autem tamquam durus rex interrogans condemnasti. |
12 Tanto assenti che presenti, erano ugualmente tormentati. | 12 Absentes enim, et præsentes, similiter torquebantur. |
13 Erano infatti straziati da doppio dolo re, e dal pianto per la memoria del passato. | 13 Duplex enim illos acceperat tædium et gemitus, cum memoria præteritorum. |
14 Avendo saputo che i loro tormenti eran di vantaggio agli altri, vi conobbero la mano del Signore, e alla fine ammirarono l'accaduto. | 14 Cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi, commemorati sunt Dominum, admirantes in finem exitus. |
15 Quello medesimo che nella crudele esposizione avevan rigettato e deriso alla fine degli avvenimenti l'ammirarono, avendo sofferta una sete ben differente da quella dei giusti. | 15 Quem enim in expositione prava projectum deriserunt, in finem eventus mirati sunt, non similiter justis sitientes. |
16 E in pena dei loro sciocchi e ingiusti pensieri, dai quali tratti in errore, adoravano muti serpenti e vili bestie, mandasti contro di loro gran numero d'animali, a farne scempio, | 16 Pro cogitationibus autem insensatis iniquitatis illorum, quod quidam errantes colebant mutos serpentes et bestias supervacuas, immisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam ; |
17 affinché sapessero che ciascuno è punito per mezzo di quelle cose con cui ha peccato. | 17 ut scirent quia per quæ peccat quis, per hæc et torquetur. |
18 Certamente non era impossibile alla tua mano onnipotente, che creò il mondo da materia informe, mandar contro di loro gran numero di orsi e di audaci leoni, | 18 Non enim impossibilis erat omnipotens manus tua, quæ creavit orbem terrarum ex materia invisa, immittere illis multitudinem ursorum, aut audaces leones, |
19 o nuova razza d'ignote bestie piene di furore, spiranti fiamme e esalanti fetido fumo e lancianti dagli occhi orrende scintille, | 19 aut novi generis ira plenas ignotas bestias, aut vaporem ignium spirantes, aut fumi odorem proferentes, aut horrendas ab oculis scintillas emittentes ; |
20 delle quali non solo il morso avrebbe potuto sterminarli, ma la sola vista li avrebbe fatti morir di paura. | 20 quarum non solum læsura poterat illos exterminare, sed et aspectus per timorem occidere. |
21 Ed anche senza questo con un soffio potevano esser fatti morire, perseguitati dalle loro stesse opere, e dispersi dal soffio della tua potenza. Ma tu hai disposto tutto in misura, numero e peso. | 21 Sed et sine his uno spiritu poterant occidi, persecutionem passi ab ipsis factis suis, et dispersi per spiritum virtutis tuæ : sed omnia in mensura, et numero et pondere disposuisti. |
22 Di sovrana potenza a te solo ne avanza sempre; e alla forza del tuo braccio chi può resistere? | 22 Multum enim valere, tibi soli supererat semper : et virtuti brachii tui quis resistet ? |
23 Tutto il mondo è dinanzi a te come un granello sulla bilancia, e come goccia di mattutina rugiada che scende sulla terra. | 23 Quoniam tamquam momentum stateræ, sic est ante te orbis terrarum, et tamquam gutta roris antelucani quæ descendit in terram. |
24 Ma tu hai misericordia di tutti, perchè tutto puoi, e dissimuli i peccati degli uomini, perchè se ne pentano. | 24 Sed misereris omnium, quia omnia potes ; et dissimulas peccata hominum, propter pœnitentiam. |
25 Tu ami tutte le cose che esistono, e nulla odii di ciò che hai fatto; infatti, se tu odiassi una cosa, non l'avresti nè ordinata nè fatta. | 25 Diligis enim omnia quæ sunt, et nihil odisti eorum quæ fecisti ; nec enim odiens aliquid constituisti aut fecisti. |
26 E come potrebbe esistere una cosa, se tu non la volessi? E come si potrebbe conservare, se tu non l'avessi chiamata? | 26 Quomodo autem posset aliquid permanere, nisi tu voluisses ? aut quod a te vocatum non esset conservaretur ? |
27 Tu sei indulgente verso tutte le cose, perchè son tue, o Signore, che ami le anime. | 27 Parcis autem omnibus, quoniam tua sunt, Domine, qui amas animas. |