1 David disse: « Rimane ancora qualcuno della casa di Saul, che io gli faccia del bene per amore di Gionata? » | 1 Et dixit David: “ Putasne est aliquis, qui remanserit adhuc de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam propter Ionathan? ”. |
2 Essendovi della casa di Saul un servo chiamato Siba, il re lo chiamò a sè, e gli disse: « Sei tu Siba? » Ed egli rispose: « Sono io tuo servo ». | 2 Erat autem de domo Saul servus nomine Siba; quem cum vocasset rex ad se, dixit ei: “ Tune es Siba? ”. Et ille respondit: “ Ego sum, servus tuus ”. |
3 E il re a lui: « V'è rimasto nessuno della casa di Saul, che gli usi la misericordia di Dio? » Siba rispose: « E' rimasto un figlio di Gionata, storpio ». | 3 Et ait rex: “ Num superest aliquis de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam Dei? ”. Dixitque Siba regi: “ Superest filius Ionathan, debilis pedibus ”. |
4 « Dov'è? » disse David. Siba rispose: « Ecco, è a Lodobar, nella casa di Machir figlio di Ammiel ». | 4 “ Ubi, inquit, est? ”. Et Siba ad regem: “ Ecce, ait, in domo est Machir filii Ammiel in Lodabar ”. |
5 Allora il re David mandò a Lodobar, a prenderlo dalla casa di Machir, figlio di Ammiel. | 5 Misit ergo rex David et tulit eum de domo Machir filii Ammiel de Lodabar.
|
6 Giunto alla presenza di David, Mifiboset, figlio di Gionata figlio di Saul, si prostrò bocconi per terra e lo adorò. E David disse: « Mifiboset ». Egli rispose: « Ecco qui il tuo servo ». | 6 Cum autem venisset Meribbaal filius Ionathan filii Saul ad David, corruit in faciem suam et adoravit. Dixitque David: “ Meribbaal ”. Qui respondit: “ Adsum servus tuus ”. |
7 David gli disse: « Non temere, perchè io ti farò grande misericordia per amore di Gionata tuo padre, ti restituirò tutti i poderi di Saul tuo avo, e tu mangerai sempre alla mia mensa ». | 7 Et ait ei David: “Ne timeas, quia faciens faciam in te misericordiam propter Ionathan patrem tuum; et restituam tibi omnes agros Saul patris tui, et tu comedes panem in mensa mea semper ”. |
8 Mifiboset disse, prostrandosi: « Chi sono io tuo servo, perchè ti rivolga ad un cane morto qual sono io? » | 8 Qui adorans eum dixit: “ Quis ego sum servus tuus, quoniam respexisti super canem mortuum similem mei? ”.
|
9 David allora chiamò Siba servo di Saul, e gli disse: « Tutto quello che apparteneva a Saul e tutta la sua casa, l'ho dato al figlio del tuo signore: | 9 Vocavit itaque rex Sibam puerum Saul et dixit ei: “ Omnia, quaecumque fuerunt Saul et universae domui eius, do filio domini tui. |
10 lavorate adunque la sua terra per lui, tu, i tuoi figli e i tuoi servi, tu porterai al figlio del tuo signore alimenti per nutrirsi; ma Mifiboset, figlio del tuo signore, mangerà sempre alla mia mensa ». Or Siba aveva quindici figli e venti servi. | 10 Operare igitur ei terram, tu et filii tui et servi tui, et, quod inferes, sit cibus domui domini tui, quo alantur; Meribbaal autem filius domini tui comedet semper panem super mensam meam ”. Erant autem Sibae quindecim filii et viginti servi. |
11 E Siba disse al re: « Il tuo servo farà, o re mio signore, come tu hai comandato al tuo servo, e Mifiboset mangerà alla mia mensa, come uno dei figli del re ». | 11 Dixitque Siba ad regem: “ Sicut iussisti, domine mi rex, servo tuo, sic faciet servus tuus ”. Meribbaal autem comedebat super mensam eius quasi unus de filiis regis. |
12 Or Mifiboset aveva un figlio piccolo chiamato Mica, e tutta la famiglia della casa di Siba serviva Mifiboset. | 12 Habebat autem Meribbaal filium parvulum nomine Micha; omnes vero, qui habitabant in domo Sibae, serviebant Meribbaal. |
13 Però Mifiboset stava in Gerusalemme, perchè mangiava sempre alla mensa del re, ed era zoppo ai due piedi. | 13 Porro Meribbaal habitabat in Ierusalem, quia de mensa regis iugiter vescebatur; et erat claudus utroque pede.
|