1 וְעוֹד אַחַי הִתְפַּלְלוּ בַעֲדֵנוּ אֲשֶׁר יָרוּץ דְּבַר יְהוָֹה וְיִכָּבֵד כְּמוֹ גַם־בְּקִרְבְּכֶם | 1 Finalmente, hermanos, orad por nosotros para que la Palabra del Señor siga propagándose y adquiriendo gloria, como entre vosotros, |
2 וַאֲשֶׁר נִנָּצֵל מִן־הָאֲנָשִׁים הַתֹּעִים וְהָרָעִים כִּי לֹא לְכָל־אָדָם הָאֱמוּנָה | 2 y para que nos veamos libres de los hombres perversos y malignos; porque la fe no es de todos. |
3 אֲבָל נֶאֱמָן הוּא הָאָדוֹן אֲשֶׁר יְחַזֵּק אֶתְכֶם וְיִשְׁמָרְכֶם מִן־הָרָע | 3 Fiel es el Señor; él os afianzará y os guardará del Maligno. |
4 וַאֲנַחְנוּ בְּטוּחִים עֲלֵיכֶם בַּאֲדֹנֵינוּ כִּי־תַעֲשֹוּ וְגַם־תּוֹסִיפוּ לַעֲשׂוֹת אֶת אֲשֶׁר נְצַוֶּה | 4 En cuanto a vosotros tenemos plena confianza en el Señor de que cumplís y cumpliréis cuanto os mandamos. |
5 וְהָאָדוֹן הוּא יְיַשֵּׁר אֶת־לְבַבְכֶם לְאַהֲבַת הָאֱלֹהִים וּלְסַבְלָנוּת הַמָּשִׁיחַ | 5 Que el Señor guíe vuestros corazones hacia el amor de Dios y la tenacidad de Cristo. |
6 וְהִנְנוּ מְצַוִּים אֶתְכֶם אַחִים בְּשֵׁם אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אֲשֶׁר תִּבָּדְלוּ מִכָּל־אָח מְעַקֵּשׁ דְּרָכָיו וְאֵינֶנּוּ מִתְהַלֵּךְ עַל־פִּי הַקַּבָּלָה אֲשֶׁר קִבֵּל מֵאִתָּנוּ | 6 Hermanos, os mandamos en nombre del Señor Jesucristo que os apartéis de todo hermano que viva desordenadamente y no según la tradición que de nosotros recibisteis. |
7 הֲלֹא יְדַעְתֶּם אַף־אַתֶּם אֵיךְ עֲלֵיכֶם לְהִתְהַלֵּךְ כָּמֹנוּ כִּי לֹא־נָהַגְנוּ דֶּרֶךְ מְעֻוָּת בְּתוֹכֲכֶם | 7 Ya sabéis vosotros cómo debéis imitarnos, pues estando entre vosotros no vivimos desordenadamente, |
8 גַּם לֹא־אָכַלְנוּ לֶחֶם אִישׁ חִנָּם כִּי בִיגִיעָה וּתְלָאָה לַיְלָה וְיוֹמָם הָיִינוּ עֲמֵלִים לְבִלְתִּי הֱיוֹת לְאִישׁ מִכֶּם לְמַשָּׂא | 8 ni comimos de balde el pan de nadie, sino que día y noche con fatiga y cansancio trabajamos para no ser una carga a ninguno de vosotros. |
9 לֹא בַעֲבוּר שֶׁאֵין־לָנוּ הָרְשׁוּת לָזֹאת כִּי אִם־לָתֵת אֹתָנוּ לָכֶם לְמוֹפֵת לָלֶכֶת בְּעִקְּבוֹתֵינוּ | 9 No porque no tengamos derecho, sino por daros en nosotros un modelo que imitar. |
10 כִּי גַּם־בִּהְיוֹתֵנוּ אֶצְלְכֶם צִוִּינוּ אֶתְכֶם לֵאמֹר מִי שֶׁלֹּא יִרְצֶה לַעֲבֹד גַּם־אָכוֹל לֹא יֹאכֵל | 10 Además, cuando estábamos entre vosotros os mandábamos esto: Si alguno no quiere trabajar, que tampoco coma. |
11 כִּי שָׁמַעְנוּ שֶׁיֵּשׁ בָּכֶם אֲנָשִׁים הַמְעַקְּשִׁים אֶת־דַּרְכֵיהֶם וְאֵינָם עֹבְדִים מְאוּמָה וּמְבַלִּים יְמֵיהֶם בַּהֲבָלִים | 11 Porque nos hemos enterado que hay entre vosotros algunos que viven desordenadamente, sin trabajar nada, pero metiéndose en todo. |
12 וַאֲנָשִׁים כָּאֵלֶּה נְצַוֶּה אוֹתָם וּנְבַקֵּשׁ מֵהֶם בַּאֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ לַעֲבֹד בְּנַחַת לְמַעַן יֹאכְלוּ אֶת־לַחְמָם | 12 A ésos les mandamos y les exhortamos en el Señor Jesucristo a que trabajen con sosiego para comer su propio pan. |
13 וְאַתֶּם אֶחָי אַל־תִּלְאוּ בַּעֲשׂוֹת הַטּוֹב | 13 Vosotros, hermanos, no os canséis de hacer el bien. |
14 וְאִם לֹא־יִשְׁמַע אִישׁ אֶל־דְּבָרֵנוּ בָּאִגֶּרֶת הַזֹּאת אֹתוֹ תִרְשְׁמוּ לָכֶם וְאַל־תִּתְעָרְבוּ עִמּוֹ לְמַעַן יֵבוֹשׁ | 14 Si alguno no obedece a lo que os decimos en esta carta, a ése señaladle y no tratéis con él, para que se avergüence. |
15 אַךְ לֹא־כְאֹיֵב תַּחְשְׁבֻהוּ כִּי אִם־תּוֹכִיחֻהוּ כְּאָח | 15 Pero no lo miréis como a enemigo, sino amonestadle como a hermano. |
16 וְהוּא אֲדוֹן הַשָּׁלוֹם הוּא יִתֵּן לָכֶם אֶת־הַשָּׁלוֹם תָּמִיד וּבְכָל־פָּנִים יְהִי הָאָדוֹן עִם־כֻּלְּכֶם | 16 Que El, el Señor de la paz, os conceda la paz siempre y en todos los órdenes. El Señor sea con todos vosotros. |
17 שְׁאֵלַת הַשָּלוֹם מִיָּדִי אֲנִי פוֹלוֹס וְהִיא הָאוֹת בְּכָל־הָאִגְּרוֹת כֵּן אָנֹכִי כֹתֵב | 17 El saludo va de mi mano, Pablo. Esta es la firma en todas mis cartas; así escribo. |
18 חֶסֶד יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אֲדֹנֵינוּ עִם־כֻּלְּכֶם | 18 La gracia de nuestro Señor Jesucristo sea con todos vosotros. |
19 אֲשֶׁר בּוֹ הָלַךְ וַיִּקְרָא גַּם־לָרוּחוֹת אֲשֶׁר בַּמִּשְׁמָר | |
20 אֲשֶׁר לְפָנִים לֹא הֶאֱמִינוּ כַּאֲשֶׁר חִכָּה אֱלֹהִים בְּאֹרֶךְ אַפּוֹ בִּימֵי נֹחַ בְּהֵעָשׂוֹת הַתֵּבָה אֲשֶׁר נִמְלְטוּ אֵלֶיהָ מְעַטִּים וְהֵם שְׁמֹנֶה נְפָשׁוֹת בַּמָּיִם | |
21 וְזֶה הוּא אוֹת הַטְּבִילָה אֲשֶׁר כָּעֵת תּוֹשִׁיעַ גַּם־אֹתָנוּ לֹא בְהָסִיר טִנּוּף הַבָּשָׂר כִּי אִם־בִּשְׁאָל־לָנוּ מֵאֵת אֱלֹהִים רוּחַ שְׁלֵמָה עַל־יְדֵי הֲקָמַת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ | |
22 אֲשֶׁר הוּא לִימִין אֱלֹהִים אַחֲרֵי אֲשֶׁר עָבַר הַשָּׁמָיְמָה וַיִּכָּנְעוּ לְפָנָיו הַמַּלְאָכִים וְהָרָשֻׁיּוֹת וְהַגְּבוּרוֹת | |