Prima lettera a Timoteo (מכתב ראשון לטימותי) 8

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	GREEK BIBLE
1 וְהִנְנוּ מוֹדִיעִים אֶתְכֶם אֶחָי אֶת־חֶסֶד אֱלֹהִים הַנִּתָּן בִּקְהִלּוֹת מַקְדּוֹנְיָא	1 Γνωστοποιουμεν δε εις εσας, αδελφοι, την χαριν του Θεου την δεδομενην εις τας εκκλησιας της Μακεδονιας,
2 כִּי בְּרָב־נִסְיוֹן הַלַּחַץ רָבְתָה שִׂמְחָתָם וְדֹחַק רֵישָׁם הִרְבָּה לְהַרְאוֹת עשֶׁר נִדְבָתָם	2 οτι η περισσεια της χαρας αυτων, ενω εδοκιμαζον μεγαλην θλιψιν, και η βαθεια πτωχεια αυτων ανεδειξαν εκ περισσου τον πλουτον της ελευθεροτητος αυτων?
3 כִּי מֵעִיד אָנֹכִי אֲשֶׁר לְפִי כֹחָם וְיוֹתֵר מִכֹּחָם הִתְנַדָּבוּ	3 διοτι υπηρξαν κατα δυναμιν, μαρτυρω τουτο, και υπερ δυναμιν αυτοπροαιρετοι,
4 וַיְבַקְשׁוּ מִמֶּנּוּ בְּרָב־תַּחֲנוּנִים לִהְיוֹת חֲבֵרֵינוּ בִּגְמִילוּת חַסְדָּם לְעֶזְרַת הַקְּדשִׁים	4 παρακαλουντες ημας μετα πολλης παρακλησεως να δεχθωμεν την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους,
5 וְלֹא כַּאֲשֶׁר הוֹחַלְנוּ כִּי אִם־אֶת־עַצְמָם נָתְנוּ בָרִאשׁוֹנָה לָאָדוֹן וְגַם־לָנוּ בִּרְצוֹן הָאֱלֹהִים	5 και ουχι μονον καθως ηλπισαμεν, αλλ' εαυτους εδωκαν πρωτον εις τον Κυριον και εις ημας δια θεληματος του Θεου,
6 עַד כִּי־בִקַּשְׁנוּ מִן־טִיטוֹס כַּאֲשֶׁר הֵחֵל כֵּן גַּם־לִגְמוֹר בָּכֶם אֶת־גְּמִילוּת הַחֶסֶד הַזֹּאת	6 ωστε παρεκαλεσαμεν τον Τιτον, καθως ηρχισεν, ουτω και να τελειωση προς εσας και την χαριν ταυτην.
7 אֲבָל כַּאֲשֶׁר הוֹתַרְתֶּם בַּכֹּל בֶּאֱמוּנָה וּבְדִבּוּר וּבְדַעַת וּבְכָל־זְרִיזוּת וּבְאַהֲבַתְכֶם אֹתָנוּ כֵּן גַּם־תּוֹתִירוּ בַּחֶסֶד הַזֶּה	7 Καθως λοιπον περισσευετε εν παντι, εν πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και της προς ημας αγαπης σας, ουτω σπουδασατε να περισσευσητε και εν ταυτη τη χαριτι.
8 וְאֵינֶנִּי אֹמֵר זֹאת בְּדֶרֶךְ צִוּוּי כִּי אִם־לִבְחֹן עַל־יְדֵי זְרִיזוּת אֲחֵרִים גַּם אֶת־אֲמִתֻּת אַהֲבַתְכֶם	8 Δεν λεγω τουτο κατ' επιταγην, αλλα δια να δοκιμασω δια της σπουδης των αλλων και την γνησιοτητα της αγαπης σας?
9 כִּי־יֹדְעִים אַתֶּם אֶת־חֶסֶד אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ כִּי בִּהְיוֹתוֹ עָשִׁיר נַעֲשָׂה רָשׁ בַּעֲבוּרְכֶם לְמַעַן תַּעֲשִׁירוּ עַל־יְדֵי רִישׁוֹ	9 διοτι εξευρετε την χαριν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, οτι πλουσιος ων επτωχευσε δια σας, δια να πλουτησητε σεις με την πτωχειαν εκεινου.
10 וַאֲחַוֶּה אֶת־דַּעְתִּי בַּדָּבָר הַזֶּה כִּי־זֹאת לְהוֹעִיל לָכֶם אֲשֶׁר הִקְדַּמְתֶּם כְּבָר בַּשָּׁנָה שֶׁעָבְרָה לֹא לַעֲשׂוֹת בִּלְבַד כִּי גַּם־לַחְפֹּץ	10 Και εις τουτο γνωμην διδω? διοτι τουτο συμφερει εις εσας, οιτινες ηρχισατε απο περυσιν ουχι μονον το να καμητε, αλλα και το να θελητε?
11 וְעַתָּה גַּם־הַשְׁלִימוּ אֶת־הַמַּעֲשֶׂה לְמַעַן כַּאֲשֶׁר הִתְנַדַּבְתֶּם לַעֲשׂוֹת כֵּן גַּם־תִּגְמְרוּ כְּפִי יְכָלְתְּכֶם	11 τωρα δε τελειωσατε και το να καμητε, ωστε καθως υπηρξεν η προθυμια του θελειν, ουτω να υπαρχη και το τελειωσαι αφ' οσα εχετε.
12 כִּי בְּהִמָּצֵא לְאִישׁ רוּחַ נְדִיבָה רְצוּיָה הִיא לְפִי מַה־שֶּׁיֶּשׁ לוֹ וְלֹא־לְפִי מַה־שֶּׁאֵין לוֹ	12 Διοτι εαν προυπαρχη η προθυμια, ειναι τις ευπροσδεκτος καθ' οσα εχει, ουχι καθ' οσα δεν εχει.
13 כִּי לֹא לְמַעַן תִּהְיֶה רְוָחָה לַאֲחֵרִים וְלָכֶם צוּקָה כִּי אִם־בְּשִׁוּוּי יְמַלֵּא יִתְרְכֶם בָּעֵת הַזֹּאת אֶת־מַחְסוֹרָם	13 Επειδη δεν θελω να ηναι εις αλλους ανεσις, εις εσας δε στενοχωρια
14 לְמַעַן גַּם־יִתְרָם יִהְיֶה לְמַלֵּא מַחְסוֹרְכֶם כְּדֵי לְהַשְׁוֺת	14 αλλα να γεινη εν ισοτητι, ωστε εν τω παροντι καιρω το περισσευμα σας να αναπληρωση την στερησιν εκεινων, δια να χρησιμευση και το περισσευμα εκεινων εις την στερησιν σας, ωστε να γεινη ισοτης,
15 כַּכָּתוּב לֹא הֶעְדִיף הַמַּרְבֶּה וְהַמַּמְעִיט לֹא הֶחְסִיר	15 καθως ειναι γεγραμμενον? Οστις ειχε συναξει πολυ δεν ελαμβανε πλειοτερον, και οστις ολιγον δεν ελαμβανεν ολιγωτερον.
16 וְתוֹדוֹת לֵאלֹהִים הַנּוֹתֵן גַּם־בְּלֵב טִיטוֹס לִשְׁקֹד עֲלֵיכֶם בִּשְׁקִידָה כָזֹאת	16 Χαρις δε εις τον Θεον τον διδοντα εις την καρδιαν του Τιτου την αυτην σπουδην δια σας,
17 כִּי שָׁמַע לְבַקָּשָׁתֵנוּ וּבִשְׁקִידָתוֹ הַיְתֵרָה הָלַךְ אֲלֵיכֶם מֵרְצוֹן נַפְשׁוֹ	17 διοτι την μεν προτροπην εδεχθη, προθυμοτερος δε ων ανεχωρησε προς εσας αυτοπροαιρετος.
18 וְעִמּוֹ יַחְדָּו שָׁלַחְנוּ הָאָח אֲשֶׁר יָצָא שִׁבְחוֹ בַבְּשׂוֹרָה בְּכָל־הַקְּהִלּוֹת	18 Επεμψαμεν δε μετ' αυτου τον αδελφον, του οποιου ο εν τω ευαγγελιω επαινος γινεται κατα πασας τας εκκλησιας?
19 וּמִלְּבַד זֹאת גַּם־נִבְחָר הוּא מֵאֵת הַקְּהִלּוֹת לָלֶכֶת אִתָּנוּ לְהָבִיא הַחֶסֶד הַזֶּה הַגָּבוּי עַל־יָדֵינוּ לִכְבוֹד הָאָדוֹן וּלְאַמֵּץ לְבַבְכֶם	19 και ουχι μονον τουτο, αλλα και εψηφισθη υπο των εκκλησιων συνοδοιπορος ημων μετα της δωρεας ταυτης της διακονουμενης υφ' ημων προς την δοξαν αυτου του Κυριου και προς ενδειξιν της προθυμιας σας?
20 וְנִשָּׁמֵר בָּזֹאת שֶׁלֹּא יוֹצִיא אִישׁ עָלֵינוּ דִּבָּה רָעָה בְּשִׁפְעַת הַמַּתָּנָה הַזֹּאת הַגְּבוּיָה עַל־יָדֵינוּ	20 φοβουμενοι τουτο, μη προσαψη τις εις ημας μωμον εν τη αφθονια ταυτη τη διακονουμενη υφ' ημων,
21 כִּי־מַשְׁגִּיחִים אֲנַחְנוּ עַל־הַטּוֹב לֹא לִפְנֵי הָאָדוֹן לְבָד כִּי גַּם־לִפְנֵי הָאָדָם	21 προνοουντες τα καλα ουχι μονον ενωπιον του Κυριου, αλλα και ενωπιον των ανθρωπων.
22 וַנִּשְׁלַח עִמָּהֶם אֶת־אָחִינוּ אֲשֶׁר בָּחַנּוּ אֶת־שְׁקִידָתוֹ פְּעָמִים רַבּוֹת בִּדְבָרִים הַרְבֵּה וְעַתָּה הוּא שָׁקוּד עוֹד יוֹתֵר בְּגֹדֶל בִּטְחוֹנוֹ עֲלֵיכֶם	22 Επεμψαμεν δε μετ' αυτων τον αδελφον ημων, τον οποιον πολλακις εδοκιμασαμεν εν πολλοις οτι ειναι προθυμος, τωρα δε πολυ προθυμοτερος δια την πολλην πεποιθησιν την προς εσας.
23 אִם־לְטִיטוֹס הִנֵּה חֲבֵרִי הוּא וְעֹזְרִי בָכֶם וְאִם־לְאַחֵינוּ הִנֵּה שְׁלוּחֵי הַקְּהִלּוֹת הֵם וְתִפְאֶרֶת הַמָּשִׁיחַ	23 Οσον μεν περι Τιτου, ειναι κοινωνος εμου και εις εσας συνεργος? οσον δε περι των αδελφων ημων, ειναι αποστολοι των εκκλησιων, δοξα Χριστου.
24 עַל־כֵּן הַרְאוּ וְהוֹכִיחוּ לָהֶם לִפְנֵי הַקְּהִלּוֹת אֶת־אַהֲבַתְכֶם וְאֶת־תְּהִלָּתֵנוּ עֲלֵיכֶם	24 Την ενδειξιν λοιπον της αγαπης σας και της καυχησεως ημων την οποιαν εχομεν δια σας, δειξατε προς αυτους και ενωπιον των εκκλησιων.