1 וַאֲנִי פוֹלוֹס הִנְנִי מַזְהִיר אֶתְכֶם בְּעַנְוַת הַמָּשִׁיחַ וְחֶמְלָתוֹ אֲשֶׁר פָּנִים בְּפָנִים שָׁפֵל אֲנִי בְּתוֹכֲכֶם וּבְרָחֳקִי תַּקִּיף עִמָּכֶם | 1 Soy yo, Pablo en persona, quien os suplica por la mansedumbre y la benignidad de Cristo, yo tan humilde cara a cara entre vosotros, y tan atrevido con vosotros desde lejos. |
2 וְאֶתְחַנְּנָה שֶׁלֹּא אֶצְטָרֵךְ בְּבֹאִי לִהְיוֹת תַּקִּיף בַּבִּטָּחוֹן הַהוּא אֲשֶׁר אֶחֱשֹׁב לְהִתְגַּבֶּר־בּוֹ נֶגֶד הָאֲנָשִׁים הַחשְׁבִים אֹתָנוּ כְּמִתְהַלְּכִים לְפִי הַבָּשָׂר | 2 Os ruego que no tenga que mostrarme atrevido en presencia vuestra, con esa audacia con que pienso atreverme contra algunos que consideran procedemos según la carne. |
3 כִּי בְּלֶכְתֵּנוּ בַבָּשָׂר לֹא נִלָּחֵם לְפִי הַבָּשָׂר | 3 Pues aunque vivimos en la carne no combatimos según la carne. |
4 כִּי־כְלֵי מִלְחַמְתֵּנוּ אֵינָם שֶׁל־הַבָּשָׂר כִּי אִם־חֲזָקִים הֵם לֵאלֹהִים לַהֲרֹס מִבְצָרִים | 4 ¡No!, las armas de nuestro combate no son carnales, antes bien, para la causa de Dios, son capaces de arrasar fortalezas. Deshacemos sofismas |
5 בַּאֲשֶׁר הֹרְסִים אֲנַחְנוּ תַּחְבֻּלוֹת וְכָל־מָרוֹם הַמִּתְנַשֵּׂא נֶגֶד דַּעַת הָאֱלֹהִים וְשׁוֹבִים כָּל־מְזִמָּה לְמִשְׁמַעַת הַמָּשִׁיחַ | 5 y toda altanería que se subleva contra el conocimiento de Dios y reducimos a cautiverio todo entendimiento para obediencia de Cristo. |
6 וּנְכוֹנִים לִנְקֹם נְקָמָה מֵאֵת כָּל־מֶרִי אִם־תִּשְׁלַם מִשְׁמַעְתְּכֶם | 6 Y estamos dispuestos a castigar toda desobediencia cuando vuestra obediencia sea perfecta. |
7 הֲתִשְׁפְּטוּ לְמַרְאֵה פָנִים אִישׁ כִּי יִבְטַח לִהְיוֹת לַמָּשִׁיחַ יָשׁוּב וְיָדִין בְּלִבּוֹ כִּי־כַאֲשֶׁר הוּא לַמָּשִׁיחַ כֵּן לַמָּשִׁיחַ גַּם־אֲנָחְנוּ | 7 ¡Mirad cara a cara! Si alguien cree ser de Cristo, considere una vez más dentro de sí mismo esto: si él es de Cristo, también lo somos nosotros. |
8 וְגַם כִּי־אֶתְהַלֵּל מְעַט יוֹתֵר עַל־דְּבַר הָרְשׁוּת אֲשֶׁר נָתַן־לָנוּ הָאָדוֹן לִבְנוֹתְכֶם וְלֹא לְשַׁחֶתְכֶם לֹא אֵבוֹשׁ | 8 Y aun cuando me gloriara excediéndome algo, respecto de ese poder nuestro que el Señor nos dio para edificación vuestra y no para ruina, no me avergonzaría. |
9 לְמַעַן לֹא אֵרָאֶה כִּמְאַיֵּם אֶתְכֶם עַל־יְדֵי הָאִגְּרוֹת | 9 Pues no quiero aparecer como que os atemorizo con mis cartas. |
10 כְּאָמְרָם הֵן הָאִגְּרוֹת קָשׁוֹת הֵנָּה וַחֲזָקוֹת אֲבָל הַגּוּף בִּהְיוֹתוֹ לְנֶגְדֵּנוּ חָלוּשׁ הוּא וְנִיבוֹ נִבְזֶה | 10 Porque se dice que las cartas son severas y fuertes, mientras que la presencia del cuerpo es pobre y la palabra despreciable. |
11 יֵדַע־נָא הָאֹמֵר כָּזֹאת כִּי־כְמוֹ שֶׁאֲנַחְנוּ בְדִבּוּר עַל־יְדֵי אִגְּרוֹת בִּהְיוֹתֵנוּ רְחוֹקִים כֵּן גַּם־בְּפֹעַל אֲנַחְנוּ בִּהְיוֹתֵנוּ קְרוֹבִים | 11 Piense ese tal que lo que somos a distancia y de palabra por carta, lo seremos también de cerca y de obra. |
12 כִּי אַל־נָעֵז פָּנֵינוּ לִכְלֹל אֹתָנוּ עִם־הָאֲנָשִׁים הַמְשַׁבְּחִים נַפְשָׁם אוֹ לַעֲרֹךְ אֹתָנוּ לָאֵלֶּה אָכֵן נִבְעֲרוּ מִדַּעַת הַמֹּדְדִים אֶת־נַפְשָׁם בְּנַפְשָׁם וְעֹרְכִים אֶת־נַפְשָׁם לְנַפְשָׁם | 12 Ciertamente no osamos igualarnos ni compararnos a algunos que se recomiendan a sí mismos. Midiéndose a sí mismos según su opinión y comparándose consigo mismos, obran sin sentido. |
13 וַאֲנַחְנוּ לֹא נִתְגַּדֵּל לִבְלִי־מִדָּה כִּי אִם־כְּפִי מִדַּת הַגְּבוּל אֲשֶׁר חָלַק לָנוּ הָאֱלֹהִים לְחֹק לְהַגִּיעַ גַּם־עָדֵיכֶם | 13 Nosotros, en cambio, no nos gloriaremos desmesuradamente; antes bien, nos mediremos a nosotros mismos por la norma que Dios mismo nos ha asignado como medida al hacernos llegar también hasta vosotros. |
14 כִּי לוּלֵא הִגַּעְנוּ עָדֵיכֶם לֹא נִשְׂתָּרֵעַ לְמַעְלָה מֵעֶרְכֵּנוּ הֲלֹא כְבָר קִדַּמְנוּ גַּם־אֶתְכֶם בִּבְשׂוֹרַת הַמָּשִׁיחַ | 14 Porque no traspasamos los límites debidos, como sería si no hubiéramos llegado hasta vosotros; hasta vosotros hemos llegado con el Evangelio de Cristo. |
15 לֹא נִתְגַּדֵּל לִבְלִי־מִדָּה בִּיגִיעַת אֲחֵרִים אֲבָל יֶשׁ־לָנוּ הַתִּקְוָה כִּי־בִרְבוֹת אֱמוּנַתְכֶם נְכֻבַּד בָּכֶם כְּפִי גְבוּלֵנוּ עַד־לְמַעְלָה | 15 No nos gloriamos desmesuradamente a costa de los trabajos de los demás; sino que esperamos, mediante el progreso de vuestra fe, engrandecernos cada vez más en vosotros conforme a nuestra norma, |
16 כְּדֵי־לְבַשֵּׂר הַבְּשׂוֹרָה גַּם־לְהָלְאָה מִכֶּם וְלֹא לְהִתְהַלֵּל בְּמַה־שֶּׁמּוּכָן כְּבָר בִּגְבוּל אֲחֵרִים | 16 extendiendo el Evangelio más allá de vosotros en lugar de gloriarnos en territorio ajeno por trabajos ya realizados. |
17 וְהַמִּתְהַלֵּל יִתְהַלֵּל בַּיהוֹה | 17 El que se gloríe, gloríese en el Señor. |
18 כִּי לֹא הַמְשַׁבֵּחַ נַפְשׁוֹ מְשֻׁבָּח הוּא כִּי אִם־אֲשֶׁר יְשַׁבְּחֶנּוּ יְהוָֹה | 18 Que no es hombre de probada virtud el que a sí mismo se recomienda, sino aquel a quien el Señor recomienda. |