Lettera ai Filippesi - מכתב לפיליפאים 13

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וְלִפְנֵי חַג הַפֶּסַח כְּשֶׁיָּדַע יֵשׁוּעַ כִּי בָאָה שְׁעָתוֹ לַעֲבֹר מִן־הָעוֹלָם הַזֶּה אֶל־אָבִיו כַּאֲשֶׁר אָהֵב אֶת בְּחִירָיו אֲשֶׁר בָּעוֹלָם כֵּן אֲהֵבָם עַד־הַקֵּץ	1 اما يسوع قبل عيد الفصح وهو عالم ان ساعته قد جاءت لينتقل من هذا العالم الى الآب اذ كان قد احب خاصته الذين في العالم احبهم الى المنتهى.
2 וַיְהִי אַחֲרֵי הָחֵל הַסְּעוּדָה וְהַשָּׂטָן נָתַן בְּלֵב יְהוּדָה בֶן־שִׁמְעוֹן אִישׁ קְרִיּוֹת לְמָסְרוֹ	2 فحين كان العشاء وقد ألقى الشيطان في قلب يهوذا سمعان الاسخريوطي ان يسلمه.
3 וַיֵּדַע יֵשׁוּעַ כִּי נָתַן אָבִיו אֶת־הַכֹּל בְּיָדוֹ וְכִי מֵאֱלֹהִים בָּא וְאֶל־אֱלֹהִים יָשׁוּב	3 يسوع وهو عالم ان الآب قد دفع كل شيء الى يديه وانه من عند الله خرج والى الله يمضي.
4 וַיָּקָם מֵעַל הַשֻּׁלְחָן וַיִּפְשֹׁט אֶת־בְּגָדָיו וַיִּקַּח מִטְפַּחַת וַיַּחְגְּרֶהָ	4 قام عن العشاء وخلع ثيابه واخذ منشفة واتّزر بها.
5 וְאַחַר יָצַק מַיִם בַּכִּיּוֹר וַיָּחֶל לִרְחֹץ אֶת־רַגְלֵי תַלְמִידָיו וּלְנַגֵּב בַּמִּטְפַּחַת אֲשֶׁר־הוּא חָגוּר בָּהּ	5 ثم صبّ ماء في مغسل وابتدأ يغسل ارجل التلاميذ ويمسحها بالمنشفة التي كان متزرا بها.
6 וַיִּקְרַב אֶל־שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס וְהוּא אָמַר אֵלָיו אֲדֹנִי הַאַתָּה תִּרְחַץ אֶת־רַגְלָי	6 فجاء الى سمعان بطرس فقال له ذاك يا سيد انت تغسل رجليّ.
7 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֵת אֲשֶׁר אֲנִי עֹשֶׂה אֵינְךָ יֹדֵעַ כָּעֵת וְאַחֲרֵי־כֵן תֵּדָע	7 اجاب يسوع وقال له لست تعلم انت الآن ما انا اصنع ولكنك ستفهم فيما بعد.
8 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פֶּטְרוֹס לְעוֹלָם לֹא־תִרְחַץ אֶת־רַגְלָי וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ אִם־לֹא אֶרְחַץ אֹתְךָ אֵין לְךָ חֵלֶק עִמִּי	8 قال له بطرس لن تغسل رجليّ ابدا. اجابه يسوع ان كنت لا اغسلك فليس لك معي نصيب.
9 וַיֹּאמֶר אֵלָיו שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס אֲדֹנִי לֹא לְבַד אֶת־רַגְלַי כִּי אִם־גַּם אֶת־יָדַי וְאֶת־רֹאשִׁי	9 قال له سمعان بطرس يا سيد ليس رجليّ فقط بل ايضا يديّ وراسي.
10 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ הַמְרֻחָץ אֵין־לוֹ לִרְחֹץ עוֹד כִּי אִם־אֶת־הָרַגְלַיִם כִּי כֻלּוֹ טָהוֹר הוּא וְאַתֶּם טְהוֹרִים אַךְ לֹא כֻלְּכֶם	10 قال له يسوع. الذي قد اغتسل ليس له حاجة الا الى غسل رجليه بل هو طاهر كله. وانتم طاهرون ولكن ليس كلكم.
11 כִּי יָדַע מִי יִמְסְרֵהוּ עַל־כֵּן אָמַר לֹא כֻלְּכֶם טְהוֹרִים	11 لانه عرف مسلمه. لذلك قال لستم كلكم طاهرين
12 וַיְהִי אַחֲרֵי אֲשֶׁר־רָחַץ אֶת־רַגְלֵיהֶם וַיִּלְבַּשׁ אֶת־בְּגָדָיו וַיָּשָׁב לְהָסֵב וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הַיְדַעְתֶּם מָה הַדָּבָר אֲשֶׁר עָשִׂיתִי לָכֶם	12 فلما كان قد غسل ارجلهم واخذ ثيابه واتكأ ايضا قال لهم أتفهمون ما قد صنعت بكم.
13 אַתֶּם קֹרְאִים־לִי רַב וְאָדוֹן וְהֵיטַבְתֶּם אֲשֶׁר דִּבַּרְתֶּם כִּי־אֲנִי הוּא	13 انتم تدعونني معلّما وسيّدا وحسنا تقولون لاني انا كذلك.
14 לָכֵן אִם־אֲנִי הַמּוֹרֶה וְהָאָדוֹן רָחַצְתִּי אֶת־רַגְלֵיכֶם גַּם־אַתֶּם חַיָּבִים לִרְחֹץ אִישׁ אֶת־רַגְלֵי אָחִיו	14 فان كنت وانا السيد والمعلّم قد غسلت ارجلكم فانتم يجب عليكم ان يغسل بعضكم ارجل بعض.
15 כִּי מוֹפֵת נָתַתִּי לָכֶם לְמַעַן תַּעֲשֹוּ גַם־אַתֶּם כַּאֲשֶׁר עָשִׂיתִי לָכֶם	15 لاني اعطيتكم مثالا حتى كما صنعت انا بكم تصنعون انتم ايضا.
16 אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם כִּי הָעֶבֶד אֵינֶנּוּ גָדוֹל מֵאֲדֹנָיו וְהַשָּׁלוּחַ אֵינֶנּוּ גָדוֹל מִשֹּׁלְחוֹ	16 الحق الحق اقول لكم انه ليس عبد اعظم من سيده ولا رسول اعظم من مرسله.
17 אִם־יְדַעְתֶּם זֹאת אַשְׁרֵיכֶם אִם־כֵּן תַּעֲשֹוּ	17 ان علمتم هذا فطوباكم ان عملتموه.
18 לֹא עַל־כֻּלְּכֶם דִּבַּרְתִּי יוֹדֵעַ אֲנִי אֶת־אֲשֶׁר בָּחַרְתִּי בָהֶם אַךְ לְמַעַן יִמָּלֵא הַכָּתוּב אוֹכֵל לַחְמִי הִגְדִּיל עָלַי עָקֵב	18 لست اقول عن جميعكم. انا اعلم الذين اخترتهم. لكن ليتم الكتاب. الذي يأكل معي الخبز رفع عليّ عقبه.
19 מֵעַתָּה אֲנִי אֹמֵר לָכֶם בְּטֶרֶם הֱיוֹתָהּ לְמַעַן בְּבוֹאָהּ תַּאֲמִינוּ כִּי אֲנִי הוּא	19 اقول لكم الآن قبل ان يكون حتى متى كان تؤمنون اني انا هو.
20 אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם כִּי כָל־הַמְקַבֵּל אֵת אֲשֶׁר אֶשְׁלָחֵהוּ אֹתִי הוּא מְקַבֵּל וְהַמְקַבֵּל אֹתִי הוּא מְקַבֵּל אֶת־שֹׁלְחִי	20 الحق الحق اقول لكم الذي يقبل من أرسله يقبلني. والذي يقبلني يقبل الذي ارسلني
21 וַיְהִי כְּכַלּוֹת יֵשׁוּעַ לְדַבֵּר הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַיִּסָעֵר בְּרוּחוֹ וַיָּעַד וַיֹּאמֶר אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם כִּי אֶחָד מִכֶּם יִמְסְרֵנִי	21 لما قال يسوع هذا اضطرب بالروح وشهد وقال الحق الحق اقول لكم ان واحدا منكم سيسلمني.
22 וַיַּבִּיטוּ תַלְמִידָיו אִישׁ אֶל־רֵעֵהוּ וַיִּתְמְהוּ לָדַעַת עַל־מִי דִבֵּר	22 فكان التلاميذ ينظرون بعضهم الى بعض وهم محتارون في من قال عنه.
23 וְאֶחָד מִתַּלְמִידָיו מֵסֵב עַל־חֵיק יֵשׁוּעַ אֲשֶׁר יֵשׁוּעַ אֲהֵבוֹ	23 وكان متكئا في حضن يسوع واحد من تلاميذه كان يسوع يحبه.
24 וַיִּרְמָז־לוֹ שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס לִדְרשׁ מִי־הוּא זֶה אֲשֶׁר דִּבֶּר עָלָיו	24 فاومأ اليه سمعان بطرس ان يسأل من عسى ان يكون الذي قال عنه.
25 וַיִּפֹּל עַל־לֵב יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֲדֹנִי מִי הוּא	25 فاتكأ ذاك على صدر يسوع وقال له يا سيد من هو.
26 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ הִנֵּה זֶה הוּא אֲשֶׁר־אֶטְבֹּל פִּתִּי לְתִתּוֹ לוֹ וַיִּטְבֹּל אֶת־פִּתּוֹ וַיִּתֵּן אֶל־יְהוּדָה בֶן־שִׁמְעוֹן אִישׁ קְרִיּוֹת	26 اجاب يسوع هو ذاك الذي اغمس انا اللقمة واعطيه. فغمس اللقمة واعطاها ليهوذا سمعان الاسخريوطي.
27 וְאַחֲרֵי בִלְעוֹ בָּא הַשָּׂטָן אֶל־קִרְבּוֹ וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ אֵת אֲשֶׁר־תַּעֲשֶׂה עֲשֵׂה מְהֵרָה	27 فبعد اللقمة دخله الشيطان. فقال له يسوع ما انت تعمله فاعمله باكثر سرعة.
28 וּמִן־הַמְסֻבִּים לֹא־יָדַע אִישׁ עַל־מֶה דִבֶּר אֵלָיו כָּזֹאת	28 واما هذا فلم يفهم احد من المتكئين لماذا كلمه به.
29 כִּי יֵשׁ אֲשֶׁר חָשְׁבוּ כִּי־אָמַר אֵלָיו יֵשׁוּעַ קְנֵה־לָנוּ צָרְכֵי הֶחָג אוֹ לָתֵת לָאֶבְיוֹנִים יַעַן אֲשֶׁר כִּיס הַכֶּסֶף תַּחַת יַד יְהוּדָה	29 لان قوما اذ كان الصندوق مع يهوذا ظنوا ان يسوع قال له اشتر ما نحتاج اليه للعيد. او ان يعطي شيئا للفقراء
30 וְהוּא בְּקַחְתּוֹ אֶת־פַּת הַלֶּחֶם מִהֵר לָצֵאת הַחוּצָה וַיְהִי לָיְלָה	30 فذاك لما اخذ اللقمة خرج للوقت. وكان ليلا.
31 הוּא יָצָא וְיֵשׁוּעַ אָמַר עַתָּה נִתְפָּאַר בֶּן־הָאָדָם וְהָאֱלֹהִים נִתְפָּאַר בּוֹ	31 فلما خرج قال يسوع الآن تمجد ابن الانسان وتمجد الله فيه.
32 אִם הָאֱלֹהִים נִתְפָּאַר בּוֹ גַּם־הָאֱלֹהִים הוּא יְפָאֲרֵהוּ בְּעַצְמוֹ וּבִמְהֵרָה יְפָאֲרֵהוּ	32 ان كان الله قد تمجد فيه فان الله سيمجده في ذاته ويمجده سريعا.
33 בָּנַי עוֹד־מְעַט מִזְעָר אֶהְיֶה עִמָּכֶם אַתֶּם תְּבַקְשׁוּנִי וְכַאֲשֶׁר אָמַרְתִּי אֶל־הַיְּהוּדִים כִּי אֶל־אֲשֶׁר אֲנִי הוֹלֵךְ לֹא תוּכְלוּ לָבוֹא שָׁמָּה כֵּן אֲלֵיכֶם אֹמֵר אֲנִי עָתָּה	33 يا اولادي انا معكم زمانا قليلا بعد. ستطلبونني وكما قلت لليهود حيث اذهب انا لا تقدرون انتم ان تأتوا اقول لكم انتم الآن.
34 מִצְוָה חֲדָשָׁה אֲנִי נֹתֵן לָכֶם כִּי תְאֵהֲבוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו כַּאֲשֶׁר אָהַבְתִּי אֶתְכֶם כֵּן גַּם־אַתֶּם אִישׁ אֶת־אָחִיו תֶּאֱהָבוּן	34 وصية جديدة انا اعطيكم ان تحبوا بعضكم بعضا. كما احببتكم انا تحبون انتم ايضا بعضكم بعضا.
35 בָּזֹאת יֵדְעוּ כֻלָּם כִּי תַלְמִידַי אַתֶּם בִּהְיוֹת אַהֲבָה בֵּינֵיכֶם	35 بهذا يعرف الجميع انكم تلاميذي ان كان لكم حب بعضا لبعض
36 וַיֹּאמֶר אֵלָיו שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס אֲדֹנִי אָנָה תֵּלֵךְ וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ אֶל־אֲשֶׁר אֲנִי הוֹלֵךְ שָׁמָּה לֹא־תוּכַל עַתָּה לָלֶכֶת אַחֲרָי אַךְ אַחֲרֵי־כֵן תֵלֵךְ אַחֲרָי	36 قال له سمعان بطرس يا سيد الى اين تذهب. اجابه يسوع حيث اذهب لا تقدر الآن ان تتبعني ولكنك ستتبعني اخيرا.
37 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פֶּטְרוֹס אֲדֹנִי מַדּוּעַ לֹא־אוּכַל עַתָּה לָלֶכֶת אַחֲרֶיךָ הֵן־נַפְשִׁי בְּעַד־נַפְשְׁךָ אֶתֵּן	37 قال له بطرس يا سيد لماذا لا اقدر ان اتبعك الآن. اني اضع نفسي عنك.
38 וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ הֲכִי־תִתֵּן נַפְשְׁךָ בְּעַד נַפְשִׁי אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָךְ בְּטֶרֶם יִקְרָא הַתַּרְנְגֹל תְּכַחֵשׁ בִּי שָׁלשׁ פְּעָמִים	38 اجابه يسوع أتضع نفسك عني. الحق الحق اقول لك لا يصيح الديك حتى تنكرني ثلاث مرات