Obadiah (עובדיה) - Abdia 3

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 אֲנִי הַגֶּבֶר רָאָה עֳנִי בְּשֵׁבֶט עֶבְרָתֹו	1 انا هو الرجل الذي رأى مذلة بقضيب سخطه.
2 אֹותִי נָהַג וַיֹּלַךְ חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֹור	2 قادني وسيرني في الظلام ولا نور.
3 אַךְ בִּי יָשֻׁב יַהֲפֹךְ יָדֹו כָּל־הַיֹּום׃ ס	3 حقا انه يعود ويرد عليّ يده اليوم كله.
4 בִּלָּה בְשָׂרִי וְעֹורִי שִׁבַּר עַצְמֹותָי	4 ابلى لحمي وجلدي. كسر عظامي.
5 בָּנָה עָלַי וַיַּקַּף רֹאשׁ וּתְלָאָה	5 بنى عليّ واحاطني بعلقم ومشقة.
6 בְּמַחֲשַׁכִּים הֹושִׁיבַנִי כְּמֵתֵי עֹולָם׃ ס	6 اسكنني في ظلمات كموتى القدم.
7 גָּדַר בַּעֲדִי וְלֹא אֵצֵא הִכְבִּיד נְחָשְׁתִּי	7 سيج عليّ فلا استطيع الخروج. ثقل سلسلتي.
8 גַּם כִּי אֶזְעַק וַאֲשַׁוֵּעַ שָׂתַם תְּפִלָּתִי	8 ايضا حين اصرخ واستغيث يصدّ صلاتي.
9 גָּדַר דְּרָכַי בְּגָזִית נְתִיבֹתַי עִוָּה׃ ס	9 سيج طرقي بحجارة منحوتة. قلب سبلي.
10 דֹּב אֹרֵב הוּא לִי [אַרְיֵה כ] (אֲרִי ק) בְּמִסְתָּרִים	10 هو لي دب كامن اسد في مخابئ.
11 דְּרָכַי סֹורֵר וַיְפַשְּׁחֵנִי שָׂמַנִי שֹׁמֵם	11 ميّل طرقي ومزقني. جعلني خرابا.
12 דָּרַךְ קַשְׁתֹּו וַיַּצִּיבֵנִי כַּמַּטָּרָא לַחֵץ׃ ס	12 مدّ قوسه ونصبني كغرض للسهم.
13 הֵבִיא בְּכִלְיֹותָי בְּנֵי אַשְׁפָּתֹו	13 ادخل في كيلتيّ نبال جعبته.
14 הָיִיתִי שְּׂחֹק לְכָל־עַמִּי נְגִינָתָם כָּל־הַיֹּום	14 صرت ضحكة لكل شعبي واغنية لهم اليوم كله.
15 הִשְׂבִּיעַנִי בַמְּרֹורִים הִרְוַנִי לַעֲנָה׃ ס	15 اشبعني مرائر وأرواني افسنتينا.
16 וַיַּגְרֵס בֶּחָצָץ שִׁנָּי הִכְפִּישַׁנִי בָּאֵפֶר	16 وجرش بالحصى اسناني. كبسني بالرماد.
17 וַתִּזְנַח מִשָּׁלֹום נַפְשִׁי נָשִׁיתִי טֹובָה	17 وقد ابعدت عن السلام نفسي. نسيت الخير.
18 וָאֹמַר אָבַד נִצְחִי וְתֹוחַלְתִּי מֵיְהוָה׃ ס	18 وقلت بادت ثقتي ورجائي من الرب.
19 זְכָר־עָנְיִי וּמְרוּדִי לַעֲנָה וָרֹאשׁ	19 ذكر مذلتي وتيهاني افسنتين وعلقم.
20 זָכֹור תִּזְכֹּור [וְתָשִׁיחַ כ] (וְתָשֹׁוחַ ק) עָלַי נַפְשִׁי	20 ذكرا تذكر نفسي وتنحني فيّ
21 זֹאת אָשִׁיב אֶל־לִבִּי עַל־כֵּן אֹוחִיל׃ ס	21 اردد هذا في قلبي. من اجل ذلك ارجو.
22 חַסְדֵי יְהוָה כִּי לֹא־תָמְנוּ כִּי לֹא־כָלוּ רַחֲמָיו	22 انه من احسانات الرب اننا لم نفن. لان مراحمه لا تزول.
23 חֲדָשִׁים לַבְּקָרִים רַבָּה אֱמוּנָתֶךָ	23 هي جديدة في كل صباح. كثيرة امانتك.
24 חֶלְקִי יְהוָה אָמְרָה נַפְשִׁי עַל־כֵּן אֹוחִיל לֹו׃ ס	24 نصيبي هو الرب قالت نفسي. من اجل ذلك ارجوه.
25 טֹוב יְהוָה לְקֹוָו לְנֶפֶשׁ תִּדְרְשֶׁנּוּ	25 طيب هو الرب للذين يترجونه للنفس التي تطلبه.
26 טֹוב וְיָחִיל וְדוּמָם לִתְשׁוּעַת יְהוָה	26 جيد ان ينتظر الانسان ويتوقع بسكوت خلاص الرب.
27 טֹוב לַגֶּבֶר כִּי־יִשָּׂא עֹל בִּנְעוּרָיו׃ ס	27 جيد للرجل ان يحمل النير في صباه.
28 יֵשֵׁב בָּדָד וְיִדֹּם כִּי נָטַל עָלָיו	28 يجلس وحده ويسكت لانه قد وضعه عليه.
29 יִתֵּן בֶּעָפָר פִּיהוּ אוּלַי יֵשׁ תִּקְוָה	29 يجعل في التراب فمه لعله يوجد رجاء.
30 יִתֵּן לְמַכֵּהוּ לֶחִי יִשְׂבַּע בְּחֶרְפָּה׃ ס	30 يعطي خده لضاربه. يشبع عارا.
31 כִּי לֹא יִזְנַח לְעֹולָם אֲדֹנָי	31 لان السيد لا يرفض الى الابد.
32 כִּי אִם־הֹוגָה וְרִחַם כְּרֹב [חַסְדֹּו כ] (חֲסָדָיו׃ ק)	32 فانه ولو احزن يرحم حسب كثرة مراحمه.
33 כִּי לֹא עִנָּה מִלִּבֹּו וַיַּגֶּה בְּנֵי־אִישׁ׃ ס	33 لانه لا يذل من قلبه ولا يحزن بني الانسان.
34 לְדַכֵּא תַּחַת רַגְלָיו כֹּל אֲסִירֵי אָרֶץ	34 ان يدوس احد تحت رجليه كل اسرى الارض
35 לְהַטֹּות מִשְׁפַּט־גָּבֶר נֶגֶד פְּנֵי עֶלְיֹון	35 ان يحرف حق الرجل امام وجه العلي
36 לְעַוֵּת אָדָם בְּרִיבֹו אֲדֹנָי לֹא רָאָה׃ ס	36 ان يقلب الانسان في دعواه السيد لا يرى.
37 מִי זֶה אָמַר וַתֶּהִי אֲדֹנָי לֹא צִוָּה	37 من ذا الذي يقول فيكون والرب لم يأمر.
38 מִפִּי עֶלְיֹון לֹא תֵצֵא הָרָעֹות וְהַטֹּוב	38 من فم العلي ألا تخرج الشرور والخير
39 מַה־יִּתְאֹונֵן אָדָם חָי גֶּבֶר עַל־ [חֶטְאֹו כ] (חֲטָאָיו׃ ק) ס	39 لماذا يشتكي الانسان الحي الرجل من قصاص خطاياه.
40 נַחְפְּשָׂה דְרָכֵינוּ וְנַחְקֹרָה וְנָשׁוּבָה עַד־יְהוָה	40 لنفحص طرقنا ونمتحنها ونرجع الى الرب.
41 נִשָּׂא לְבָבֵנוּ אֶל־כַּפָּיִם אֶל־אֵל בַּשָּׁמָיִם	41 لنرفع قلوبنا وايدينا الى الله في السموات
42 נַחְנוּ פָשַׁעְנוּ וּמָרִינוּ אַתָּה לֹא סָלָחְתָּ׃ ס	42 نحن اذنبنا وعصينا. انت لم تغفر.
43 סַכֹּתָה בָאַף וַתִּרְדְּפֵנוּ הָרַגְתָּ לֹא חָמָלְתָּ	43 التحفت بالغضب وطردتنا. قتلت ولم تشفق.
44 סַכֹּותָה בֶעָנָן לָךְ מֵעֲבֹור תְּפִלָּה	44 التحفت بالسحاب حتى لا تنفذ الصلاة.
45 סְחִי וּמָאֹוס תְּשִׂימֵנוּ בְּקֶרֶב הָעַמִּים׃ ס	45 جعلتنا وسخا وكرها في وسط الشعوب.
46 פָּצוּ עָלֵינוּ פִּיהֶם כָּל־אֹיְבֵינוּ	46 فتح كل اعدائنا افواههم علينا.
47 פַּחַד וָפַחַת הָיָה לָנוּ הַשֵּׁאת וְהַשָּׁבֶר	47 صار علينا خوف ورعب هلاك وسحق.
48 פַּלְגֵי־מַיִם תֵּרַד עֵינִי עַל־שֶׁבֶר בַּת־עַמִּי׃ ס	48 سكبت عيناي ينابيع ماء على سحق بنت شعبي.
49 עֵינִי נִגְּרָה וְלֹא תִדְמֶה מֵאֵין הֲפֻגֹות	49 عيني تسكب ولا تكف بلا انقطاع
50 עַד־יַשְׁקִיף וְיֵרֶא יְהוָה מִשָּׁמָיִם	50 حتى يشرف وينظر الرب من السماء.
51 עֵינִי עֹולְלָה לְנַפְשִׁי מִכֹּל בְּנֹות עִירִי׃ ס	51 عيني تؤثّر في نفسي لاجل كل بنات مدينتي.
52 צֹוד צָדוּנִי כַּצִּפֹּור אֹיְבַי חִנָּם	52 قد اصطادتني اعدائي كعصفور بلا سبب.
53 צָמְתוּ בַבֹּור חַיָּי וַיַּדּוּ־אֶבֶן בִּי	53 قرضوا في الجب حياتي والقوا عليّ حجارة.
54 צָפוּ־מַיִם עַל־רֹאשִׁי אָמַרְתִּי נִגְזָרְתִּי׃ ס	54 طفت المياه فوق راسي. قلت قد قرضت
55 קָרָאתִי שִׁמְךָ יְהוָה מִבֹּור תַּחְתִּיֹּות	55 دعوت باسمك يا رب من الجب الاسفل.
56 קֹולִי שָׁמָעְתָּ אַל־תַּעְלֵם אָזְנְךָ לְרַוְחָתִי לְשַׁוְעָתִי	56 لصوتي سمعت. لا تستر اذنك عن زفرتي عن صياحي.
57 קָרַבְתָּ בְּיֹום אֶקְרָאֶךָּ אָמַרְתָּ אַל־תִּירָא׃ ס	57 دنوت يوم دعوتك. قلت لا تخف.
58 רַבְתָּ אֲדֹנָי רִיבֵי נַפְשִׁי גָּאַלְתָּ חַיָּי	58 خاصمت يا سيد خصومات نفسي. فككت حياتي.
59 רָאִיתָה יְהוָה עַוָּתָתִי שָׁפְטָה מִשְׁפָּטִי	59 رأيت يا رب ظلمي. اقم دعواي.
60 רָאִיתָה כָּל־נִקְמָתָם כָּל־מַחְשְׁבֹתָם לִי׃ ס	60 رأيت كل نقمتهم كل افكارهم عليّ.
61 שָׁמַעְתָּ חֶרְפָּתָם יְהוָה כָּל־מַחְשְׁבֹתָם עָלָי	61 سمعت تعييرهم يا رب كل افكارهم عليّ
62 שִׂפְתֵי קָמַי וְהֶגְיֹונָם עָלַי כָּל־הַיֹּום	62 كلام مقاوميّ ومؤامرتهم عليّ اليوم كله.
63 שִׁבְתָּם וְקִימָתָם הַבִּיטָה אֲנִי מַנְגִּינָתָם׃ ס	63 انظر الى جلوسهم ووقوفهم انا اغنيتهم
64 תָּשִׁיב לָהֶם גְּמוּל יְהוָה כְּמַעֲשֵׂה יְדֵיהֶם	64 رد لهم جزاء يا رب حسب عمل اياديهم.
65 תִּתֵּן לָהֶם מְגִנַּת־לֵב תַּאֲלָתְךָ לָהֶם	65 اعطهم غشاوة قلب لعنتك لهم.
66 תִּרְדֹּף בְּאַף וְתַשְׁמִידֵם מִתַּחַת שְׁמֵי יְהוָה׃ פ	66 اتبع بالغضب واهلكهم من تحت سموات الرب