Joel (יואל) - Gioele 43
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 וְעַתָּה כֹּה־אָמַר יְהוָה בֹּרַאֲךָ יַעֲקֹב וְיֹצֶרְךָ יִשְׂרָאֵל אַל־תִּירָא כִּי גְאַלְתִּיךָ קָרָאתִי בְשִׁמְךָ לִי־אָתָּה | 1 Et nunc haec dicit Dominus, qui creavit te, Iacob, et formavit te, Israel: “ Noli timere, quia redemi te et vocavi te nomine tuo; meus es tu. |
2 כִּי־תַעֲבֹר בַּמַּיִם אִתְּךָ־אָנִי וּבַנְּהָרֹות לֹא יִשְׁטְפוּךָ כִּי־תֵלֵךְ בְּמֹו־אֵשׁ לֹא תִכָּוֶה וְלֶהָבָה לֹא תִבְעַר־בָּךְ | 2 Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te, |
3 כִּי אֲנִי יְהוָה אֱלֹהֶיךָ קְדֹושׁ יִשְׂרָאֵל מֹושִׁיעֶךָ נָתַתִּי כָפְרְךָ מִצְרַיִם כּוּשׁ וּסְבָא תַּחְתֶּיךָ | 3 quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israel, salvator tuus: dedi propitiationem tuam Aegyptum, Aethiopiam et Saba pro te. |
4 מֵאֲשֶׁר יָקַרְתָּ בְעֵינַי נִכְבַּדְתָּ וַאֲנִי אֲהַבְתִּיךָ וְאֶתֵּן אָדָם תַּחְתֶּיךָ וּלְאֻמִּים תַּחַת נַפְשֶׁךָ | 4 Quoniam pretiosus factus es in oculis meis et gloriosus, ego diligo te et dabo homines pro te et populos pro anima tua. |
5 אַל־תִּירָא כִּי אִתְּךָ־אָנִי מִמִּזְרָח אָבִיא זַרְעֶךָ וּמִמַּעֲרָב אֲקַבְּצֶךָּ | 5 Noli timere, quoniam ego tecum sum: ab oriente adducam semen tuum et ab occidente congregabo te. |
6 אֹמַר לַצָּפֹון תֵּנִי וּלְתֵימָן אַל־תִּכְלָאִי הָבִיאִי בָנַי מֵרָחֹוק וּבְנֹותַי מִקְצֵה הָאָרֶץ | 6 Dicam aquiloni: “Da” et austro: “Noli prohibere; affer filios meos de longinquo et filias meas ab extremis terrae. |
7 כֹּל הַנִּקְרָא בִשְׁמִי וְלִכְבֹודִי בְּרָאתִיו יְצַרְתִּיו אַף־עֲשִׂיתִיו | 7 Omnem, qui vocatur nomine meo, in gloriam meam creavi eum, formavi eum et feci eum”. |
8 הֹוצִיא עַם־עִוֵּר וְעֵינַיִם יֵשׁ וְחֵרְשִׁים וְאָזְנַיִם לָמֹו | 8 Educ foras populum caecum, et oculos habentem, surdos, et aures eis sunt. |
9 כָּל־הַגֹּויִם נִקְבְּצוּ יַחְדָּו וְיֵאָסְפוּ לְאֻמִּים מִי בָהֶם יַגִּיד זֹאת וְרִאשֹׁנֹות יַשְׁמִיעֻנוּ יִתְּנוּ עֵדֵיהֶם וְיִצְדָּקוּ וְיִשְׁמְעוּ וְיֹאמְרוּ אֱמֶת | 9 Omnes gentes congregentur simul, et colligantur nationes: quis in eis annuntiabit istud et priora audire nos faciet? Dent testes suos et iustificentur et audiant et dicant: “Vere”. |
10 אַתֶּם עֵדַי נְאֻם־יְהוָה וְעַבְדִּי אֲשֶׁר בָּחָרְתִּי לְמַעַן תֵּדְעוּ וְתַאֲמִינוּ לִי וְתָבִינוּ כִּי־אֲנִי הוּא לְפָנַי לֹא־נֹוצַר אֵל וְאַחֲרַי לֹא יִהְיֶה׃ ס | 10 Vos testes mei, dicit Dominus, et servus meus, quem elegi, ut sciatis et credatis mihi et intellegatis quia ego ipse sum; ante me non est formatus Deus et post me non erit. |
11 אָנֹכִי אָנֹכִי יְהוָה וְאֵין מִבַּלְעָדַי מֹושִׁיעַ | 11 Ego, ego sum Dominus, et non est absque me salvator. |
12 אָנֹכִי הִגַּדְתִּי וְהֹושַׁעְתִּי וְהִשְׁמַעְתִּי וְאֵין בָּכֶם זָר וְאַתֶּם עֵדַי נְאֻם־יְהוָה וַאֲנִי־אֵל | 12 Ego, annuntiavi et salvavi; auditum feci, et non fuit in vobis alienus; et vos testes mei, dicit Dominus, et ego Deus, |
13 גַּם־מִיֹּום אֲנִי הוּא וְאֵין מִיָּדִי מַצִּיל אֶפְעַל וּמִי יְשִׁיבֶנָּה׃ ס | 13 iam ab initio ego ipse. Et non est qui de manu mea eruat; operabor, et quis avertet illud? ”. |
14 כֹּה־אָמַר יְהוָה גֹּאַלְכֶם קְדֹושׁ יִשְׂרָאֵל לְמַעַנְכֶם שִׁלַּחְתִּי בָבֶלָה וְהֹורַדְתִּי בָרִיחִים כֻּלָּם וְכַשְׂדִּים בָּאֳנִיֹּות רִנָּתָם | 14 Haecdicit Dominus, redemptor vester, Sanctus Israel: “ Propter vos misi in Babylonem et detraxi fugitivos universos et Chaldaeos in navibus suis gloriantes. |
15 אֲנִי יְהוָה קְדֹושְׁכֶם בֹּורֵא יִשְׂרָאֵל מַלְכְּכֶם׃ ס | 15 Ego Dominus, Sanctus vester, creans Israel, rex vester ”. |
16 כֹּה אָמַר יְהוָה הַנֹּותֵן בַּיָּם דָּרֶךְ וּבְמַיִם עַזִּים נְתִיבָה | 16 Haec dicit Dominus, qui dedit in mari viam et in aquis torrentibus semitam; |
17 הַמֹּוצִיא רֶכֶב־וָסוּס חַיִל וְעִזּוּז יַחְדָּו יִשְׁכְּבוּ בַּל־יָקוּמוּ דָּעֲכוּ כַּפִּשְׁתָּה כָבוּ | 17 qui eduxit quadrigam et equum, agmen et robustum; simul iacuerunt nec resurgent, contriti sunt quasi linum et exstincti sunt. |
18 אַל־תִּזְכְּרוּ רִאשֹׁנֹות וְקַדְמֹנִיֹּות אַל־תִּתְבֹּנָנוּ | 18 “ Ne memineritis priorum et antiqua ne intueamini: |
19 הִנְנִי עֹשֶׂה חֲדָשָׁה עַתָּה תִצְמָח הֲלֹוא תֵדָעוּהָ אַף אָשִׂים בַּמִּדְבָּר דֶּרֶךְ בִּישִׁמֹון נְהָרֹות | 19 ecce ego facio nova, et nunc orientur: nonne cognoscitis ea? Utique ponam in deserto viam et in invio flumina. |
20 תְּכַבְּדֵנִי חַיַּת הַשָּׂדֶה תַּנִּים וּבְנֹות יַעֲנָה כִּי־נָתַתִּי בַמִּדְבָּר מַיִם נְהָרֹות בִּישִׁימֹן לְהַשְׁקֹות עַמִּי בְחִירִי | 20 Glorificabit me bestia agri, dracones et struthiones, quia dedi in deserto aquas, flumina in invio, ut darem potum populo meo, electo meo. |
21 עַם־זוּ יָצַרְתִּי לִי תְּהִלָּתִי יְסַפֵּרוּ׃ ס | 21 Populum istum formavi mihi; laudem meam narrabunt. |
22 וְלֹא־אֹתִי קָרָאתָ יַעֲקֹב כִּי־יָגַעְתָּ בִּי יִשְׂרָאֵל | 22 Non me invocasti, Iacob; immo taedio mei affectus es, Israel. |
23 לֹא־הֵבֵיאתָ לִּי שֵׂה עֹלֹתֶיךָ וּזְבָחֶיךָ לֹא כִבַּדְתָּנִי לֹא הֶעֱבַדְתִּיךָ בְּמִנְחָה וְלֹא הֹוגַעְתִּיךָ בִּלְבֹונָה | 23 Non obtulisti mihi agnos holocausti tui et victimis tuis non glorificasti me; non te gravavi in oblatione nec laborem tibi praebui in ture. |
24 לֹא־קָנִיתָ לִּי בַכֶּסֶף קָנֶה וְחֵלֶב זְבָחֶיךָ לֹא הִרְוִיתָנִי אַךְ הֶעֱבַדְתַּנִי בְּחַטֹּאותֶיךָ הֹוגַעְתַּנִי בַּעֲוֹנֹתֶיךָ׃ ס | 24 Non emisti mihi argento calamum et adipe victimarum tuarum non inebriasti me; verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis, praebuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis. |
25 אָנֹכִי אָנֹכִי הוּא מֹחֶה פְשָׁעֶיךָ לְמַעֲנִי וְחַטֹּאתֶיךָ לֹא אֶזְכֹּר | 25 Ego, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter me et peccatorum tuorum non recordabor. |
26 הַזְכִּירֵנִי נִשָּׁפְטָה יָחַד סַפֵּר אַתָּה לְמַעַן תִּצְדָּק | 26 Memorem me redde, iudicium agamus simul: narra, ut iustificeris. |
27 אָבִיךָ הָרִאשֹׁון חָטָא וּמְלִיצֶיךָ פָּשְׁעוּ בִי | 27 Pater tuus primus peccavit, et interpretes tui praevaricati sunt in me; |
28 וַאֲחַלֵּל שָׂרֵי קֹדֶשׁ וְאֶתְּנָה לַחֵרֶם יַעֲקֹב וְיִשְׂרָאֵל לְגִדּוּפִים׃ ס | 28 et contaminavi principes sanctuarii, dedi ad internecionem Iacob et Israel in opprobrium ”. |