Joel (יואל) - Gioele 25

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	LXX
1 יְהוָה אֱלֹהַי אַתָּה אֲרֹומִמְךָ אֹודֶה שִׁמְךָ כִּי עָשִׂיתָ פֶּלֶא עֵצֹות מֵרָחֹוק אֱמוּנָה אֹמֶן	1 κυριε ο θεος μου δοξασω σε υμνησω το ονομα σου οτι εποιησας θαυμαστα πραγματα βουλην αρχαιαν αληθινην γενοιτο κυριε
2 כִּי שַׂמְתָּ מֵעִיר לַגָּל קִרְיָה בְצוּרָה לְמַפֵּלָה אַרְמֹון זָרִים מֵעִיר לְעֹולָם לֹא יִבָּנֶה	2 οτι εθηκας πολεις εις χωμα πολεις οχυρας του πεσειν αυτων τα θεμελια των ασεβων πολις εις τον αιωνα ου μη οικοδομηθη
3 עַל־כֵּן יְכַבְּדוּךָ עַם־עָז קִרְיַת גֹּויִם עָרִיצִים יִירָאוּךָ	3 δια τουτο ευλογησει σε ο λαος ο πτωχος και πολεις ανθρωπων αδικουμενων ευλογησουσιν σε
4 כִּי־הָיִיתָ מָעֹוז לַדָּל מָעֹוז לָאֶבְיֹון בַּצַּר־לֹו מַחְסֶה מִזֶּרֶם צֵל מֵחֹרֶב כִּי רוּחַ עָרִיצִים כְּזֶרֶם קִיר	4 εγενου γαρ παση πολει ταπεινη βοηθος και τοις αθυμησασιν δια ενδειαν σκεπη απο ανθρωπων πονηρων ρυση αυτους σκεπη διψωντων και πνευμα ανθρωπων αδικουμενων
5 כְּחֹרֶב בְּצָיֹון שְׁאֹון זָרִים תַּכְנִיעַ חֹרֶב בְּצֵל עָב זְמִיר עָרִיצִים יַעֲנֶה׃ פ	5 ευλογησουσιν σε ως ανθρωποι ολιγοψυχοι διψωντες εν σιων απο ανθρωπων ασεβων οις ημας παρεδωκας
6 וְעָשָׂה יְהוָה צְבָאֹות לְכָל־הָעַמִּים בָּהָר הַזֶּה מִשְׁתֵּה שְׁמָנִים מִשְׁתֵּה שְׁמָרִים שְׁמָנִים מְמֻחָיִם שְׁמָרִים מְזֻקָּקִים	6 και ποιησει κυριος σαβαωθ πασι τοις εθνεσιν επι το ορος τουτο πιονται ευφροσυνην πιονται οινον χρισονται μυρον
7 וּבִלַּע בָּהָר הַזֶּה פְּנֵי־הַלֹּוט ׀ הַלֹּוט עַל־כָּל־הָעַמִּים וְהַמַּסֵּכָה הַנְּסוּכָה עַל־כָּל־הַגֹּויִם	7 εν τω ορει τουτω παραδος ταυτα παντα τοις εθνεσιν η γαρ βουλη αυτη επι παντα τα εθνη
8 בִּלַּע הַמָּוֶת לָנֶצַח וּמָחָה אֲדֹנָי יְהוִה דִּמְעָה מֵעַל כָּל־פָּנִים וְחֶרְפַּת עַמֹּו יָסִיר מֵעַל כָּל־הָאָרֶץ כִּי יְהוָה דִּבֵּר׃ פ	8 κατεπιεν ο θανατος ισχυσας και παλιν αφειλεν ο θεος παν δακρυον απο παντος προσωπου το ονειδος του λαου αφειλεν απο πασης της γης το γαρ στομα κυριου ελαλησεν
9 וְאָמַר בַּיֹּום הַהוּא הִנֵּה אֱלֹהֵינוּ זֶה קִוִּינוּ לֹו וְיֹושִׁיעֵנוּ זֶה יְהוָה קִוִּינוּ לֹו נָגִילָה וְנִשְׂמְחָה בִּישׁוּעָתֹו	9 και ερουσιν τη ημερα εκεινη ιδου ο θεος ημων εφ' ω ηλπιζομεν και ηγαλλιωμεθα και ευφρανθησομεθα επι τη σωτηρια ημων
10 כִּי־תָנוּחַ יַד־יְהוָה בָּהָר הַזֶּה וְנָדֹושׁ מֹואָב תַּחְתָּיו כְּהִדּוּשׁ מַתְבֵּן [בְּמֵי כ] (בְּמֹו ק) מַדְמֵנָה	10 οτι αναπαυσιν δωσει ο θεος επι το ορος τουτο και καταπατηθησεται η μωαβιτις ον τροπον πατουσιν αλωνα εν αμαξαις
11 וּפֵרַשׂ יָדָיו בְּקִרְבֹּו כַּאֲשֶׁר יְפָרֵשׂ הַשֹּׂחֶה לִשְׂחֹות וְהִשְׁפִּיל גַּאֲוָתֹו עִם אָרְבֹּות יָדָיו	11 και ανησει τας χειρας αυτου ον τροπον και αυτος εταπεινωσεν του απολεσαι και ταπεινωσει την υβριν αυτου εφ' α τας χειρας επεβαλεν
12 וּמִבְצַר מִשְׂגַּב חֹומֹתֶיךָ הֵשַׁח הִשְׁפִּיל הִגִּיעַ לָאָרֶץ עַד־עָפָר׃ ס	12 και το υψος της καταφυγης του τοιχου σου ταπεινωσει και καταβησεται εως του εδαφους