Hošeah(הושע) - Osea 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 גֶּפֶן בֹּוקֵק יִשְׂרָאֵל פְּרִי יְשַׁוֶּה־לֹּו כְּרֹב לְפִרְיֹו הִרְבָּה לַמִּזְבְּחֹות כְּטֹוב לְאַרְצֹו הֵיטִיבוּ מַצֵּבֹות | 1 Iudex sapiens instituet populum suum, et principatus sensati stabilis erit. |
2 חָלַק לִבָּם עַתָּה יֶאְשָׁמוּ הוּא יַעֲרֹף מִזְבְּחֹותָם יְשֹׁדֵד מַצֵּבֹותָם | 2 Secundum iudicem populi sic et ministri eius, et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea. |
3 כִּי עַתָּה יֹאמְרוּ אֵין מֶלֶךְ לָנוּ כִּי לֹא יָרֵאנוּ אֶת־יְהוָה וְהַמֶּלֶךְ מַה־יַּעֲשֶׂה־לָּנוּ | 3 Rex insipiens perdet populum suum, et civitates inhabitabuntur per sensum potentium. |
4 דִּבְּרוּ דְבָרִים אָלֹות שָׁוְא כָּרֹת בְּרִית וּפָרַח כָּרֹאשׁ מִשְׁפָּט עַל תַּלְמֵי שָׂדָי | 4 In manu Dei potestas terrae, et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam. |
5 לְעֶגְלֹות בֵּית אָוֶן יָגוּרוּ שְׁכַן שֹׁמְרֹון כִּי־אָבַל עָלָיו עַמֹּו וּכְמָרָיו עָלָיו יָגִילוּ עַל־כְּבֹודֹו כִּי־גָלָה מִמֶּנּוּ | 5 In manu Dei prosperitas hominis, et super faciem scribae imponet honorem suum. |
6 גַּם־אֹותֹו לְאַשּׁוּר יוּבָל מִנְחָה לְמֶלֶךְ יָרֵב בָּשְׁנָה אֶפְרַיִם יִקָּח וְיֵבֹושׁ יִשְׂרָאֵל מֵעֲצָתֹו | 6 Pro omni iniuria proximi ne rependas et nihil agas in operibus superbiae. |
7 נִדְמֶה שֹׁמְרֹון מַלְכָּהּ כְּקֶצֶף עַל־פְּנֵי־מָיִם | 7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia, et utrisque execrabilis omnis vexatio. |
8 וְנִשְׁמְדוּ בָּמֹות אָוֶן חַטַּאת יִשְׂרָאֵל קֹוץ וְדַרְדַּר יַעֲלֶה עַל־מִזְבְּחֹותָם וְאָמְרוּ לֶהָרִים כַּסּוּנוּ וְלַגְּבָעֹות נִפְלוּ עָלֵינוּ׃ ס | 8 Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas. |
9 מִימֵי הַגִּבְעָה חָטָאתָ יִשְׂרָאֵל שָׁם עָמָדוּ לֹא־תַשִּׂיגֵם בַּגִּבְעָה מִלְחָמָה עַל־בְּנֵי עַלְוָה | 9 Avaro autem nihil est scelestius, hic enim et animam suam venalem habet. |
10 בְּאַוָּתִי וְאֶסֳּרֵם וְאֻסְּפוּ עֲלֵיהֶם עַמִּים בְּאָסְרָם לִשְׁתֵּי [עֵינֹתָם כ] (עֹונֹתָם׃ ק) | 10 Quid superbit terra et cinis? Quoniam in vita sua proiecit intima sua. |
11 וְאֶפְרַיִם עֶגְלָה מְלֻמָּדָה אֹהַבְתִּי לָדוּשׁ וַאֲנִי עָבַרְתִּי עַל־טוּב צַוָּארָהּ אַרְכִּיב אֶפְרַיִם יַחֲרֹושׁ יְהוּדָה יְשַׂדֶּד־לֹו יַעֲקֹב | 11 Languor prolixior gravat medicum, brevis languor serenat medicum. |
12 זִרְעוּ לָכֶם לִצְדָקָה קִצְרוּ לְפִי־חֶסֶד נִירוּ לָכֶם נִיר וְעֵת לִדְרֹושׁ אֶת־יְהוָה עַד־יָבֹוא וְיֹרֶה צֶדֶק לָכֶם | 12 Omnis potentatus brevis vita, sic et rex hodie est et cras morietur. |
13 חֲרַשְׁתֶּם־רֶשַׁע עַוְלָתָה קְצַרְתֶּם אֲכַלְתֶּם פְּרִי־כָחַשׁ כִּי־בָטַחְתָּ בְדַרְכְּךָ בְּרֹב גִּבֹּורֶיךָ | 13 Cum enim morietur homo, hereditabit serpentes et bestias et vermes. |
14 וְקָאם שָׁאֹון בְּעַמֶּךָ וְכָל־מִבְצָרֶיךָ יוּשַּׁד כְּשֹׁד שַׁלְמַן בֵּית אַרְבֵאל בְּיֹום מִלְחָמָה אֵם עַל־בָּנִים רֻטָּשָׁה | 14 Initium superbiae hominis apostatare a Deo; |
15 כָּכָה עָשָׂה לָכֶם בֵּית־אֵל מִפְּנֵי רָעַת רָעַתְכֶם בַּשַּׁחַר נִדְמֹה נִדְמָה מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל | 15 et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius. Quoniam initium omnis peccati est superbia, qui tenuerit illam, ebulliet maledictum, et subvertet eum in finem. |
16 Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum et destruxit eos usque in finem. | |
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus et sedere fecit mites pro eis. | |
18 Radices gentium superbarum eradicavit Deus et plantavit humiles pro ipsis. | |
19 Terras gentium evertit Dominus et perdidit eas usque ad fundamentum. | |
20 Arefecit ex ipsis et disperdidit eos et cessare fecit memoriam eorum a terra. | |
21 Memoriam superborum perdidit Deus et reliquit memoriam humilium sensu. | |
22 Non est creata hominibus superbia, neque iracundia nato mulierum. | |
23 Semen hominum honoratum hoc, quod timet Deum; semen autem hoc exhonorabitur, quod praeterit mandata Domini. | |
24 In medio fratrum rector illorum in honore; et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius. | |
25 Peregrinus, advena et pauper: timor Dei est gloria eorum. | |
26 Noli despicere hominem iustum pauperem et noli magnificare virum peccatorem divitem. | |
27 Magnus et iudex et potens est in honore, sed non est maior illo, qui timet Deum. | |
28 Servo sensato liberi servient; et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus. | |
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo et noli gloriari in tempore angustiae tuae. | |
30 Melior est, qui operatur et abundat in omnibus, quam qui gloriatur et eget pane. | |
31 Fili, in mansuetudine honora animam tuam et da illi victum cultumque secundum meritum suum. | |
32 Peccantem in animam suam quis iustificabit? Et quis honorificabit exhonorantem animam suam? | |
33 Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum, et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam. | |
34 Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia! Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate! |