Yermĭyahu ( ירמיהו) - Geremia 28

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 נָסוּ וְאֵין־רֹדֵף רָשָׁע וְצַדִּיקִים כִּכְפִיר יִבְטָח	1 الشرير يهرب ولا طارد اما الصدّيقون فكشبل ثبيت.
2 בְּפֶשַׁע אֶרֶץ רַבִּים שָׂרֶיהָ וּבְאָדָם מֵבִין יֹדֵעַ כֵּן יַאֲרִיךְ	2 لمعصية ارض تكثر رؤساؤها. لكن بذي فهم ومعرفة تدوم.
3 גֶּבֶר רָשׁ וְעֹשֵׁק דַּלִּים מָטָר סֹחֵף וְאֵין לָחֶם	3 الرجل الفقير الذي يظلم فقراء هو مطر جارف لا يبقي طعاما.
4 עֹזְבֵי תֹורָה יְהַלְלוּ רָשָׁע וְשֹׁמְרֵי תֹורָה יִתְגָּרוּ בָם׃ פ	4 تاركو الشريعة يمدحون الاشرار وحافظو الشريعة يخاصمونهم.
5 אַנְשֵׁי־רָע לֹא־יָבִינוּ מִשְׁפָּט וּמְבַקְשֵׁי יְהוָה יָבִינוּ כֹל	5 الناس الاشرار لا يفهمون الحق وطالبو الرب يفهمون كل شيء.
6 טֹוב־רָשׁ הֹולֵךְ בְּתֻמֹּו מֵעִקֵּשׁ דְּרָכַיִם וְהוּא עָשִׁיר	6 الفقير السالك باستقامته خير من معوج الطرق وهو غني.
7 נֹוצֵר תֹּורָה בֵּן מֵבִין וְרֹעֶה זֹולְלִים יַכְלִים אָבִיו	7 الحافظ الشريعة هو ابن فهيم وصاحب المسرفين يخجل اباه.
8 מַרְבֶּה הֹונֹו בְּנֶשֶׁךְ [וּבְתַרְבִּית כ] (וְתַרְבִּית ק) לְחֹונֵן דַּלִּים יִקְבְּצֶנּוּ	8 المكثر ماله بالربا والمرابحة فلمن يرحم الفقراء يجمعه.
9 מֵסִיר אָזְנֹו מִשְּׁמֹעַ תֹּורָה גַּם־תְּפִלָּתֹו תֹּועֵבָה	9 من يحول اذنه عن سماع الشريعة فصلاته ايضا مكرهة
10 מַשְׁגֶּה יְשָׁרִים ׀ בְּדֶרֶךְ רָע בִּשְׁחוּתֹו הוּא־יִפֹּול וּתְמִימִים יִנְחֲלוּ־טֹוב	10 من يضل المستقيمين في طريق رديئة ففي حفرته يسقط هو. اما الكملة فيمتلكون خيرا.
11 חָכָם בְּעֵינָיו אִישׁ עָשִׁיר וְדַל מֵבִין יַחְקְרֶנּוּ	11 الرجل الغني حكيم في عيني نفسه والفقير الفهيم يفحصه.
12 בַּעֲלֹץ צַדִּיקִים רַבָּה תִפְאָרֶת וּבְקוּם רְשָׁעִים יְחֻפַּשׂ אָדָם	12 اذا فرح الصدّيقون عظم الفخر وعند قيام الاشرار تختفي الناس.
13 מְכַסֶּה פְשָׁעָיו לֹא יַצְלִיחַ וּמֹודֶה וְעֹזֵב יְרֻחָם	13 من يكتم خطاياه لا ينجح ومن يقرّ بها ويتركها يرحم.
14 אַשְׁרֵי אָדָם מְפַחֵד תָּמִיד וּמַקְשֶׁה לִבֹּו יִפֹּול בְּרָעָה	14 طوبى للانسان المتقي دائما. اما المقسي قلبه فيسقط في الشر.
15 אֲרִי־נֹהֵם וְדֹב שֹׁוקֵק מֹשֵׁל רָשָׁע עַל עַם־דָּל	15 اسد زائر ودب ثائر المتسلط الشرير على شعب فقير.
16 נָגִיד חֲסַר תְּבוּנֹות וְרַב מַעֲשַׁקֹּות [שֹׂנְאֵי כ] (שֹׂנֵא ק) בֶצַע יַאֲרִיךְ יָמִים׃ פ	16 رئيس ناقص الفهم وكثير المظالم. مبغض الرشوة تطول ايامه
17 אָדָם עָשֻׁק בְּדַם־נָפֶשׁ עַד־בֹּור יָנוּס אַל־יִתְמְכוּ־בֹו	17 الرجل المثقّل بدم نفس يهرب الى الجب. لا يمسكنه احد.
18 הֹולֵךְ תָּמִים יִוָּשֵׁעַ וְנֶעְקַשׁ דְּרָכַיִם יִפֹּול בְּאֶחָת	18 السالك بالكمال يخلص والملتوي في طريقين يسقط في احداهما.
19 עֹבֵד אַדְמָתֹו יִשְׂבַּע־לָחֶם וּמְרַדֵּף רֵקִים יִשְׂבַּע־רִישׁ	19 المشتغل بارضه يشبع خبزا وتابع البطّالين يشبع فقرا.
20 אִישׁ אֱמוּנֹות רַב־בְּרָכֹות וְאָץ לְהַעֲשִׁיר לֹא יִנָּקֶה	20 الرجل الامين كثير البركات والمستعجل الى الغنى لا يبرأ.
21 הַכֵּר־פָּנִים לֹא־טֹוב וְעַל־פַּת־לֶחֶם יִפְשַׁע־גָּבֶר	21 محاباة الوجوه ليست صالحة فيذنب الانسان لاجل كسرة خبز.
22 נִבֳהָל לַהֹון אִישׁ רַע עָיִן וְלֹא־יֵדַע כִּי־חֶסֶר יְבֹאֶנּוּ	22 ذو العين الشريرة يعجل الى الغنى ولا يعلم ان الفقر ياتيه.
23 מֹוכִיחַ אָדָם אַחֲרַי חֵן יִמְצָא מִמַּחֲלִיק לָשֹׁון	23 من يوبخ انسانا يجد اخيرا نعمة اكثر من المطري باللسان.
24 גֹּוזֵל ׀ אָבִיו וְאִמֹּו וְאֹמֵר אֵין־פָּשַׁע חָבֵר הוּא לְאִישׁ מַשְׁחִית	24 السالب اباه او امه وهو يقول لا بأس فهو رفيق لرجل مخرب.
25 רְחַב־נֶפֶשׁ יְגָרֶה מָדֹון וּבֹוטֵחַ עַל־יְהוָה יְדֻשָּׁן	25 المنتفخ النفس يهيج الخصام والمتكل على الرب يسمن.
26 בֹּוטֵחַ בְּלִבֹּו הוּא כְסִיל וְהֹולֵךְ בְּחָכְמָה הוּא יִמָּלֵט	26 المتكل على قلبه هو جاهل والسالك بحكمة هو ينجو.
27 נֹותֵן לָרָשׁ אֵין מַחְסֹור וּמַעְלִים עֵינָיו רַב־מְאֵרֹות	27 من يعطي الفقير لا يحتاج ولمن يحجب عنه عينيه لعنات كثيرة.
28 בְּקוּם רְשָׁעִים יִסָּתֵר אָדָם וּבְאָבְדָם יִרְבּוּ צַדִּיקִים	28 عند قيام الاشرار تختبئ الناس. وبهلاكهم يكثر الصدّيقون