Isaiah (ישעיה) - Isaia 30
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | VULGATA |
---|---|
1 מִזְמֹור שִׁיר־חֲנֻכַּת הַבַּיִת לְדָוִד | 1 In finem. Psalmus David, pro extasi. |
2 אֲרֹומִמְךָ יְהוָה כִּי דִלִּיתָנִי וְלֹא־שִׂמַּחְתָּ אֹיְבַי לִי | 2 In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum : in justitia tua libera me. |
3 יְהוָה אֱלֹהָי שִׁוַּעְתִּי אֵלֶיךָ וַתִּרְפָּאֵנִי | 3 Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias : |
4 יְהוָה הֶעֱלִיתָ מִן־שְׁאֹול נַפְשִׁי חִיִּיתַנִי [מִיֹּורְדֵי־ כ] (מִיָּרְדִי־בֹור׃ ק) | 4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me. |
5 זַמְּרוּ לַיהוָה חֲסִידָיו וְהֹודוּ לְזֵכֶר קָדְשֹׁו | 5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus. |
6 כִּי רֶגַע ׀ בְּאַפֹּו חַיִּים בִּרְצֹונֹו בָּעֶרֶב יָלִין בֶּכִי וְלַבֹּקֶר רִנָּה | 6 In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis. |
7 וַאֲנִי אָמַרְתִּי בְשַׁלְוִי בַּל־אֶמֹּוט לְעֹולָם | 7 Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi. |
8 יְהוָה בִּרְצֹונְךָ הֶעֱמַדְתָּה לְהַרְרִי עֹז הִסְתַּרְתָּ פָנֶיךָ הָיִיתִי נִבְהָל | 8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam. |
9 אֵלֶיךָ יְהוָה אֶקְרָא וְאֶל־אֲדֹנָי אֶתְחַנָּן | 9 Nec conclusisti me in manibus inimici : statuisti in loco spatioso pedes meos. |
10 מַה־בֶּצַע בְּדָמִי בְּרִדְתִּי אֶל־שָׁחַת הֲיֹודְךָ עָפָר הֲיַגִּיד אֲמִתֶּךָ | 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. |
11 שְׁמַע־יְהוָה וְחָנֵּנִי יְהוָה הֱיֵה־עֹזֵר לִי | 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt. |
12 הָפַכְתָּ מִסְפְּדִי לְמָחֹול לִי פִּתַּחְתָּ שַׂקִּי וַתְּאַזְּרֵנִי שִׂמְחָה | 12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me. |
13 לְמַעַן ׀ יְזַמֶּרְךָ כָבֹוד וְלֹא יִדֹּם יְהוָה אֱלֹהַי לְעֹולָם אֹודֶךָּ | 13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ; factus sum tamquam vas perditum : |
14 וּשְׁבָרָהּ כְּשֵׁבֶר נֵבֶל יֹוצְרִים כָּתוּת לֹא יַחְמֹל וְלֹא־יִמָּצֵא בִמְכִתָּתֹו חֶרֶשׂ לַחְתֹּות אֵשׁ מִיָּקוּד וְלַחְשֹׂף מַיִם מִגֶּבֶא׃ פ | 14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt. |
15 כִּי כֹה־אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה קְדֹושׁ יִשְׂרָאֵל בְּשׁוּבָה וָנַחַת תִּוָּשֵׁעוּן בְּהַשְׁקֵט וּבְבִטְחָה תִּהְיֶה גְּבוּרַתְכֶם וְלֹא אֲבִיתֶם | 15 Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ; |
16 וַתֹּאמְרוּ לֹא־כִי עַל־סוּס נָנוּס עַל־כֵּן תְּנוּסוּן וְעַל־קַל נִרְכָּב עַל־כֵּן יִקַּלּוּ רֹדְפֵיכֶם | 16 in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me. |
17 אֶלֶף אֶחָד מִפְּנֵי גַּעֲרַת אֶחָד מִפְּנֵי גַּעֲרַת חֲמִשָּׁה תָּנֻסוּ עַד אִם־נֹותַרְתֶּם כַּתֹּרֶן עַל־רֹאשׁ הָהָר וְכַנֵּס עַל־הַגִּבְעָה | 17 Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua. |
18 וְלָכֵן יְחַכֶּה יְהוָה לַחֲנַנְכֶם וְלָכֵן יָרוּם לְרַחֶמְכֶם כִּי־אֱלֹהֵי מִשְׁפָּט יְהוָה אַשְׁרֵי כָּל־חֹוכֵי לֹו׃ ס | 18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ; |
19 כִּי־עַם בְּצִיֹּון יֵשֵׁב בִּירוּשָׁלִָם בָּכֹו לֹא־תִבְכֶּה חָנֹון יָחְנְךָ לְקֹול זַעֲקֶךָ כְּשָׁמְעָתֹו עָנָךְ | 19 muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione. |
20 וְנָתַן לָכֶם אֲדֹנָי לֶחֶם צָר וּמַיִם לָחַץ וְלֹא־יִכָּנֵף עֹוד מֹורֶיךָ וְהָיוּ עֵינֶיךָ רֹאֹות אֶת־מֹורֶיךָ | 20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum ! |
21 וְאָזְנֶיךָ תִּשְׁמַעְנָה דָבָר מֵאַחֲרֶיךָ לֵאמֹר זֶה הַדֶּרֶךְ לְכוּ בֹו כִּי תַאֲמִינוּ וְכִי תַשְׂמְאִילוּ | 21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum. |
22 וְטִמֵּאתֶם אֶת־צִפּוּי פְּסִילֵי כַסְפֶּךָ וְאֶת־אֲפֻדַּת מַסֵּכַת זְהָבֶךָ תִּזְרֵם כְּמֹו דָוָה צֵא תֹּאמַר לֹו | 22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. |
23 וְנָתַן מְטַר זַרְעֲךָ אֲשֶׁר־תִּזְרַע אֶת־הָאֲדָמָה וְלֶחֶם תְּבוּאַת הָאֲדָמָה וְהָיָה דָשֵׁן וְשָׁמֵן יִרְעֶה מִקְנֶיךָ בַּיֹּום הַהוּא כַּר נִרְחָב | 23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te. |
24 וְהָאֲלָפִים וְהָעֲיָרִים עֹבְדֵי הָאֲדָמָה בְּלִיל חָמִיץ יֹאכֵלוּ אֲשֶׁר־זֹרֶה בָרַחַת וּבַמִּזְרֶה | 24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam. |
25 וְהָיָה ׀ עַל־כָּל־הַר גָּבֹהַ וְעַל כָּל־גִּבְעָה נִשָּׂאָה פְּלָגִים יִבְלֵי־מָיִם בְּיֹום הֶרֶג רָב בִּנְפֹל מִגְדָּלִים | 25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino. |
26 וְהָיָה אֹור־הַלְּבָנָה כְּאֹור הַחַמָּה וְאֹור הַחַמָּה יִהְיֶה שִׁבְעָתַיִם כְּאֹור שִׁבְעַת הַיָּמִים בְּיֹום חֲבֹשׁ יְהוָה אֶת־שֶׁבֶר עַמֹּו וּמַחַץ מַכָּתֹו יִרְפָּא׃ ס | |
27 הִנֵּה שֵׁם־יְהוָה בָּא מִמֶּרְחָק בֹּעֵר אַפֹּו וְכֹבֶד מַשָּׂאָה שְׂפָתָיו מָלְאוּ זַעַם וּלְשֹׁונֹו כְּאֵשׁ אֹכָלֶת | |
28 וְרוּחֹו כְּנַחַל שֹׁוטֵף עַד־צַוָּאר יֶחֱצֶה לַהֲנָפָה גֹויִם בְּנָפַת שָׁוְא וְרֶסֶן מַתְעֶה עַל לְחָיֵי עַמִּים | |
29 הַשִּׁיר יִהְיֶה לָכֶם כְּלֵיל הִתְקַדֶּשׁ־חָג וְשִׂמְחַת לֵבָב כַּהֹולֵךְ בֶּחָלִיל לָבֹוא בְהַר־יְהוָה אֶל־צוּר יִשְׂרָאֵל | |
30 וְהִשְׁמִיעַ יְהוָה אֶת־הֹוד קֹולֹו וְנַחַת זְרֹועֹו יַרְאֶה בְּזַעַף אַף וְלַהַב אֵשׁ אֹוכֵלָה נֶפֶץ וָזֶרֶם וְאֶבֶן בָּרָד | |
31 כִּי־מִקֹּול יְהוָה יֵחַת אַשּׁוּר בַּשֵּׁבֶט יַכֶּה | |
32 וְהָיָה כֹּל מַעֲבַר מַטֵּה מוּסָדָה אֲשֶׁר יָנִיחַ יְהוָה עָלָיו בְּתֻפִּים וּבְכִנֹּרֹות וּבְמִלְחֲמֹות תְּנוּפָה נִלְחַם־ [בָּהּ כ] (בָּם׃ ק) | |
33 כִּי־עָרוּךְ מֵאֶתְמוּל תָּפְתֶּה גַּם־ [הוּא כ] (הִיא ק) לַמֶּלֶךְ הוּכָן הֶעְמִיק הִרְחִב מְדֻרָתָהּ אֵשׁ וְעֵצִים הַרְבֵּה נִשְׁמַת יְהוָה כְּנַחַל גָּפְרִית בֹּעֲרָה בָּהּ׃ ס |