Isaiah (ישעיה) - Isaia 103

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	LXX
1 לְדָוִד ׀ בָּרֲכִי נַפְשִׁי אֶת־יְהוָה וְכָל־קְרָבַי אֶת־שֵׁם קָדְשֹׁו	1 τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω
2 בָּרֲכִי נַפְשִׁי אֶת־יְהוָה וְאַל־תִּשְׁכְּחִי כָּל־גְּמוּלָיו	2 αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν
3 הַסֹּלֵחַ לְכָל־עֲוֹנֵכִי הָרֹפֵא לְכָל־תַּחֲלֻאָיְכִי	3 ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων
4 הַגֹּואֵל מִשַּׁחַת חַיָּיְכִי הַמְעַטְּרֵכִי חֶסֶד וְרַחֲמִים	4 ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον
5 הַמַּשְׂבִּיַע בַּטֹּוב עֶדְיֵךְ תִּתְחַדֵּשׁ כַּנֶּשֶׁר נְעוּרָיְכִי	5 εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος
6 עֹשֵׂה צְדָקֹות יְהוָה וּמִשְׁפָּטִים לְכָל־עֲשׁוּקִים	6 αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα
7 יֹודִיעַ דְּרָכָיו לְמֹשֶׁה לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל עֲלִילֹותָיו	7 απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν
8 רַחוּם וְחַנּוּן יְהוָה אֶרֶךְ אַפַּיִם וְרַב־חָסֶד	8 αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις
9 לֹא־לָנֶצַח יָרִיב וְלֹא לְעֹולָם יִטֹּור	9 οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην
10 לֹא כַחֲטָאֵינוּ עָשָׂה לָנוּ וְלֹא כַעֲוֹנֹתֵינוּ גָּמַל עָלֵינוּ	10 ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα
11 כִּי כִגְבֹהַּ מַיִם עַל־הָאָרֶץ גָּבַר חַסְדֹּו עַל־יְרֵאָיו	11 ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων
12 כִּרְחֹק מִזְרָח מִמַּעֲרָב הִרְחִיק מִמֶּנּוּ אֶת־פְּשָׁעֵינוּ	12 επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην
13 כְּרַחֵם אָב עַל־בָּנִים רִחַם יְהוָה עַל־יְרֵאָיו	13 ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη
14 כִּי־הוּא יָדַע יִצְרֵנוּ זָכוּר כִּי־עָפָר אֲנָחְנוּ	14 εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης
15 אֱנֹושׁ כֶּחָצִיר יָמָיו כְּצִיץ הַשָּׂדֶה כֵּן יָצִיץ	15 και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει
16 כִּי רוּחַ עָבְרָה־בֹּו וְאֵינֶנּוּ וְלֹא־יַכִּירֶנּוּ עֹוד מְקֹומֹו	16 χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν
17 וְחֶסֶד יְהוָה ׀ מֵעֹולָם וְעַד־עֹולָם עַל־יְרֵאָיו וְצִדְקָתֹו לִבְנֵי בָנִים	17 εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων
18 לְשֹׁמְרֵי בְרִיתֹו וּלְזֹכְרֵי פִקֻּדָיו לַעֲשֹׂותָם	18 ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις
19 יְהוָה בַּשָּׁמַיִם הֵכִין כִּסְאֹו וּמַלְכוּתֹו בַּכֹּל מָשָׁלָה	19 εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου
20 בָּרֲכוּ יְהוָה מַלְאָכָיו גִּבֹּרֵי כֹחַ עֹשֵׂי דְבָרֹו לִשְׁמֹעַ בְּקֹול דְּבָרֹו	20 εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου
21 בָּרֲכוּ יְהוָה כָּל־צְבָאָיו מְשָׁרְתָיו עֹשֵׂי רְצֹונֹו	21 σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις
22 בָּרֲכוּ יְהוָה ׀ כָּל־מַעֲשָׂיו בְּכָל־מְקֹמֹות מֶמְשַׁלְתֹּו בָּרֲכִי נַפְשִׁי אֶת־יְהוָה	22 ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται
	23 εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας
	24 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
	25 αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων
	26 εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω
	27 παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον
	28 δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος
	29 αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν
	30 εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης
	31 ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου
	32 ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται
	33 ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω
	34 ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω
	35 εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον