1 Ao cabo de vinte anos, Salomão tinha construído o templo do Senhor e sua própria residência. | 1 וַיְהִי מִקֵּץ ׀ עֶשְׂרִים שָׁנָה אֲשֶׁר בָּנָה שְׁלֹמֹה אֶת־בֵּית יְהוָה וְאֶת־בֵּיתֹו |
2 Reconstruiu também as cidades que Hirão lhe tinha dado e nelas estabeleceu os israelitas. | 2 וְהֶעָרִים אֲשֶׁר נָתַן חוּרָם לִשְׁלֹמֹה בָּנָה שְׁלֹמֹה אֹתָם וַיֹּושֶׁב שָׁם אֶת־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל |
3 Em seguida, atacou Emat de Soba, e se apoderou dela. | 3 וַיֵּלֶךְ שְׁלֹמֹה חֲמָת צֹובָה וַיֶּחֱזַק עָלֶיהָ |
4 Construiu Tadmor no deserto e todas as localidades que serviam de entreposto na terra de Emat. | 4 וַיִּבֶן אֶת־תַּדְמֹר בַּמִּדְבָּר וְאֵת כָּל־עָרֵי הַמִּסְכְּנֹות אֲשֶׁר בָּנָה בַּחֲמָת |
5 Construiu Betoron superior e Betoron inferior, cidades fortificadas providas de muralhas, portas e ferrolhos. | 5 וַיִּבֶן אֶת־בֵּית חֹורֹון הָעֶלְיֹון וְאֶת־בֵּית חֹורֹון הַתַּחְתֹּון עָרֵי מָצֹור חֹומֹות דְּלָתַיִם וּבְרִיחַ |
6 Construiu Baalat e todas as localidades que lhe serviam de entrepostos de aprovisionamento, as cidades para os carros, as cidades para a cavalaria e tudo quanto achou bom construir em Jerusalém, no Líbano e em todo o território submetido ao seu poder. | 6 וְאֶת־בַּעֲלָת וְאֵת כָּל־עָרֵי הַמִּסְכְּנֹות אֲשֶׁר הָיוּ לִשְׁלֹמֹה וְאֵת כָּל־עָרֵי הָרֶכֶב וְאֵת עָרֵי הַפָּרָשִׁים וְאֵת ׀ כָּל־חֵשֶׁק שְׁלֹמֹה אֲשֶׁר חָשַׁק לִבְנֹות בִּירוּשָׁלִַם וּבַלְּבָנֹון וּבְכֹל אֶרֶץ מֶמְשַׁלְתֹּו |
7 Toda a população que tinha sobrevivido dos hititas, dos amorreus, dos ferezeus, dos heveus e dos jebuseus, tudo o que não era de Israel - | 7 כָּל־הָעָם הַנֹּותָר מִן־הַחִתִּי וְהָאֱמֹרִי וְהַפְּרִזִּי וְהַחִוִּי וְהַיְבוּסִי אֲשֶׁר לֹא מִיִּשְׂרָאֵל הֵמָּה |
8 todos os descendentes desses povos que tinham ficado na terra sem que Israel tivesse podido exterminar -, Salomão submeteu-os como pessoal de trabalho pesado, o que são ainda hoje. | 8 מִן־בְּנֵיהֶם אֲשֶׁר נֹותְרוּ אַחֲרֵיהֶם בָּאָרֶץ אֲשֶׁר לֹא־כִלּוּם בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיַּעֲלֵם שְׁלֹמֹה לְמַס עַד הַיֹּום הַזֶּה |
9 Nenhum israelita foi empregado nos trabalhos de Salomão como escravo: foram seus guerreiros, chefes de suas tropas de eleição, comandantes de seus carros e de sua cavalaria. | 9 וּמִן־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר לֹא־נָתַן שְׁלֹמֹה לַעֲבָדִים לִמְלַאכְתֹּו כִּי־הֵמָּה אַנְשֵׁי מִלְחָמָה וְשָׂרֵי שָׁלִישָׁיו וְשָׂרֵי רִכְבֹּו וּפָרָשָׁיו׃ פ |
10 Os contramestres do rei, colocados à frente dos obreiros, eram duzentos e cinqüenta. | 10 וְאֵלֶּה שָׂרֵי [הַנְּצִיבִים כ] (הַנִּצָּבִים ק) אֲשֶׁר־לַמֶּלֶךְ שְׁלֹמֹה חֲמִשִּׁים וּמָאתָיִם הָרֹדִים בָּעָם |
11 Salomão mandou buscar a filha do faraó da cidade de Davi para a residência que lhe construiu. Minha mulher, disse ele, não deve habitar na casa de Davi, rei de Israel. Essa habitação, na qual entrou a arca do Senhor, é um santuário. | 11 וְאֶת־בַּת־פַּרְעֹה הֶעֱלָה שְׁלֹמֹה מֵעִיר דָּוִיד לַבַּיִת אֲשֶׁר בָּנָה־לָהּ כִּי אָמַר לֹא־תֵשֵׁב אִשָּׁה לִי בְּבֵית דָּוִיד מֶלֶךְ־יִשְׂרָאֵל כִּי־קֹדֶשׁ הֵמָּה אֲשֶׁר־בָּאָה אֲלֵיהֶם אֲרֹון יְהוָה׃ פ |
12 Então Salomão ofereceu ao Senhor holocaustos no seu altar, que tinha construído diante do pórtico. | 12 אָז הֶעֱלָה שְׁלֹמֹה עֹלֹות לַיהוָה עַל מִזְבַּח יְהוָה אֲשֶׁר בָּנָה לִפְנֵי הָאוּלָם |
13 Cada dia oferecia os sacrifícios prescritos por Moisés; igualmente, aos sábados, nas neomênias, e nas três festas do ano: festa dos Ázimos, festa das Semanas e festa dos Tabernáculos. | 13 וּבִדְבַר־יֹום בְּיֹום לְהַעֲלֹות כְּמִצְוַת מֹשֶׁה לַשַּׁבָּתֹות וְלֶחֳדָשִׁים וְלַמֹּועֲדֹות שָׁלֹושׁ פְּעָמִים בַּשָּׁנָה בְּחַג הַמַּצֹּות וּבְחַג הַשָּׁבֻעֹות וּבְחַג הַסֻּכֹּות |
14 Conforme as disposições tomadas por seu pai Davi, empossou as diversas classes de sacerdotes em suas funções, assim como os levitas, em seus ministérios de louvar o Senhor e no seu serviço quotidiano em presença dos sacerdotes; finalmente, os porteiros para cada porta, de acordo com sua categoria. Assim tinha mandado o homem de Deus, Davi. | 14 וַיַּעֲמֵד כְּמִשְׁפַּט דָּוִיד־אָבִיו אֶת־מַחְלְקֹות הַכֹּהֲנִים עַל־עֲבֹדָתָם וְהַלְוִיִּם עַל־מִשְׁמְרֹותָם לְהַלֵּל וּלְשָׁרֵת נֶגֶד הַכֹּהֲנִים לִדְבַר־יֹום בְּיֹומֹו וְהַשֹּׁועֲרִים בְּמַחְלְקֹותָם לְשַׁעַר וָשָׁעַר כִּי כֵן מִצְוַת דָּוִיד אִישׁ־הָאֱלֹהִים |
15 Em nada se afastaram das disposições que tinha tomado com referência aos sacerdotes, aos levitas e ao que se relacionava com os tesouros. | 15 וְלֹא סָרוּ מִצְוַת הַמֶּלֶךְ עַל־הַכֹּהֲנִים וְהַלְוִיִּם לְכָל־דָּבָר וְלָאֹצָרֹות |
16 Dessa forma foi levada a efeito toda a obra de Salomão, desde a fundação do templo até seu acabamento. O templo do Senhor estava, pois, terminado. | 16 וַתִּכֹּן כָּל־מְלֶאכֶת שְׁלֹמֹה עַד־הַיֹּום מוּסַד בֵּית־יְהוָה וְעַד־כְּלֹתֹו שָׁלֵם בֵּית יְהוָה׃ ס |
17 Então Salomão dirigiu-se a Asiongaber e a Ailat, nas praias do mar, na terra de Edom. | 17 אָז הָלַךְ שְׁלֹמֹה לְעֶצְיֹון־גֶּבֶר וְאֶל־אֵילֹות עַל־שְׂפַת הַיָּם בְּאֶרֶץ אֱדֹום |
18 Hirão enviou-lhe, por meio de seus servos, navios e marinheiros experimentados. Eles foram a Ofir com os servos de Salomão, e de lá trouxeram ao rei quatrocentos e cinqüenta talentos de ouro. | 18 וַיִּשְׁלַח־לֹו חוּרָם בְּיַד־עֲבָדָיו [אֹונִיֹּות כ] (אֳנִיֹּות ק) וַעֲבָדִים יֹודְעֵי יָם וַיָּבֹאוּ עִם־עַבְדֵי שְׁלֹמֹה אֹופִירָה וַיִּקְחוּ מִשָּׁם אַרְבַּע־מֵאֹות וַחֲמִשִּׁים כִּכַּר זָהָב וַיָּבִיאוּ אֶל־הַמֶּלֶךְ שְׁלֹמֹה׃ פ |