Numeri 9

LA SACRA BIBBIA	LXX
1 Il Signore parlò a Mosè nel deserto del Sinai, nel secondo anno dalla loro uscita dalla terra d'Egitto, nel primo mese, e gli disse:	1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην εν τη ερημω σινα εν τω ετει τω δευτερω εξελθοντων αυτων εκ γης αιγυπτου εν τω μηνι τω πρωτω λεγων
2 "I figli d'Israele facciano la Pasqua a suo tempo;	2 ειπον και ποιειτωσαν οι υιοι ισραηλ το πασχα καθ' ωραν αυτου
3 il 14 di questo mese, tra le due sere, la farete nel suo tempo: la farete con tutte le prescrizioni e usanze".	3 τη τεσσαρεσκαιδεκατη ημερα του μηνος του πρωτου προς εσπεραν ποιησεις αυτο κατα καιρους κατα τον νομον αυτου και κατα την συγκρισιν αυτου ποιησεις αυτο
4 Mosè ordinò ai figli d'Israele di celebrare la Pasqua.	4 και ελαλησεν μωυσης τοις υιοις ισραηλ ποιησαι το πασχα
5 Essi fecero la Pasqua nel primo mese, il 14 del mese, tra le due sere, nel deserto del Sinai. Secondo quanto il Signore aveva ordinato a Mosè, così fecero i figli d'Israele.	5 εναρχομενου τη τεσσαρεσκαιδεκατη ημερα του μηνος εν τη ερημω του σινα καθα συνεταξεν κυριος τω μωυση ουτως εποιησαν οι υιοι ισραηλ
6 Or alcuni uomini resi impuri da cadavere, che non poterono fare la Pasqua in quel giorno, si presentarono in quel giorno a Mosè e ad Aronne	6 και παρεγενοντο οι ανδρες οι ησαν ακαθαρτοι επι ψυχη ανθρωπου και ουκ ηδυναντο ποιησαι το πασχα εν τη ημερα εκεινη και προσηλθον εναντιον μωυση και ααρων εν εκεινη τη ημερα
7 e dissero loro: "Siamo impuri per un cadavere: perché ci è proibito di presentare il dono al Signore nel suo tempo in mezzo ai figli d'Israele?".	7 και ειπαν οι ανδρες εκεινοι προς αυτον ημεις ακαθαρτοι επι ψυχη ανθρωπου μη ουν υστερησωμεν προσενεγκαι το δωρον κυριω κατα καιρον αυτου εν μεσω υιων ισραηλ
8 Mosè rispose: "Restate: voglio sentire che cosa ordinerà il Signore in proposito".	8 και ειπεν προς αυτους μωυσης στητε αυτου και ακουσομαι τι εντελειται κυριος περι υμων
9 Il Signore rispose a Mosè:	9 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
10 "Parla ai figli d'Israele dicendo: Chiunque tra voi o i vostri parenti, impuro da cadavere o in un viaggio lontano, celebrerà la Pasqua per il Signore:	10 λαλησον τοις υιοις ισραηλ λεγων ανθρωπος ανθρωπος ος εαν γενηται ακαθαρτος επι ψυχη ανθρωπου η εν οδω μακραν υμιν η εν ταις γενεαις υμων και ποιησει το πασχα κυριω
11 la celebrerà nel secondo mese, il 14, tra le due sere, e mangerà azzimi ed erbe amare.	11 εν τω μηνι τω δευτερω εν τη τεσσαρεσκαιδεκατη ημερα το προς εσπεραν ποιησουσιν αυτο επ' αζυμων και πικριδων φαγονται αυτο
12 Non ne avanzerà fino al mattino, né romperà alcun osso: la farà secondo tutte le prescrizioni della Pasqua.	12 ου καταλειψουσιν απ' αυτου εις το πρωι και οστουν ου συντριψουσιν απ' αυτου κατα τον νομον του πασχα ποιησουσιν αυτο
13 Ma chi era puro, non era in cammino e mancò di fare la Pasqua, quell'individuo sarà eliminato dal suo popolo; perché non presentò il dono del Signore a suo tempo: egli porterà il suo peccato.	13 και ανθρωπος ος εαν καθαρος η και εν οδω μακρα ουκ εστιν και υστερηση ποιησαι το πασχα εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης οτι το δωρον κυριω ου προσηνεγκεν κατα τον καιρον αυτου αμαρτιαν αυτου λημψεται ο ανθρωπος εκεινος
14 Se uno straniero abiterà con voi e celebrerà la Pasqua del Signore, seguirà la prescrizione della Pasqua e la sua usanza: ci sia per voi una prescrizione unica, per l'ospite e l'indigeno del paese".	14 εαν δε προσελθη προς υμας προσηλυτος εν τη γη υμων και ποιησει το πασχα κυριω κατα τον νομον του πασχα και κατα την συνταξιν αυτου ποιησει αυτο νομος εις εσται υμιν και τω προσηλυτω και τω αυτοχθονι της γης
15 Nel giorno in cui si eresse la dimora, una nuvola coprì la dimora, cioè la tenda della testimonianza, mentre alla sera c'era sulla dimora come un'apparizione di fuoco fino al mattino.	15 και τη ημερα η εσταθη η σκηνη εκαλυψεν η νεφελη την σκηνην τον οικον του μαρτυριου και το εσπερας ην επι της σκηνης ως ειδος πυρος εως πρωι
16 Così era sempre: la nuvola copriva la dimora e di notte aveva l'aspetto di fuoco.	16 ουτως εγινετο δια παντος η νεφελη εκαλυπτεν αυτην ημερας και ειδος πυρος την νυκτα
17 Quando la nuvola si alzava dalla tenda, i figli d'Israele partivano, e nel luogo dove si posava la nuvola i figli d'Israele si fermavano.	17 και ηνικα ανεβη η νεφελη απο της σκηνης και μετα ταυτα απηραν οι υιοι ισραηλ και εν τω τοπω ου αν εστη η νεφελη εκει παρενεβαλον οι υιοι ισραηλ
18 All'ordine del Signore i figli d'Israele partivano, all'ordine del Signore si fermavano: e rimanevano accampati finché la nuvola restava sulla dimora.	18 δια προσταγματος κυριου παρεμβαλουσιν οι υιοι ισραηλ και δια προσταγματος κυριου απαρουσιν πασας τας ημερας εν αις σκιαζει η νεφελη επι της σκηνης παρεμβαλουσιν οι υιοι ισραηλ
19 Se la nuvola si attardava per molti giorni sulla dimora, i figli d'Israele mantenevano l'osservanza del Signore e non partivano.	19 και οταν εφελκηται η νεφελη επι της σκηνης ημερας πλειους και φυλαξονται οι υιοι ισραηλ την φυλακην του θεου και ου μη εξαρωσιν
20 Se la nuvola rimaneva pochi giorni sulla dimora, secondo la parola del Signore si fermavano e secondo la parola del Signore partivano.	20 και εσται οταν σκεπαση η νεφελη ημερας αριθμω επι της σκηνης δια φωνης κυριου παρεμβαλουσιν και δια προσταγματος κυριου απαρουσιν
21 Se c'era la nuvola dalla sera al mattino e al mattino si alzava, allora partivano; o se si alzava dopo un giorno e una notte, allora partivano.	21 και εσται οταν γενηται η νεφελη αφ' εσπερας εως πρωι και αναβη η νεφελη το πρωι και απαρουσιν ημερας η νυκτος
22 Se per due giorni, un mese o un anno la nuvola prolungava la sua permanenza sulla dimora, i figli d'Israele restavano e non partivano.	22 μηνος ημερας πλεοναζουσης της νεφελης σκιαζουσης επ' αυτης παρεμβαλουσιν οι υιοι ισραηλ και ου μη απαρωσιν
23 Si fermavano secondo la parola del Signore e secondo la parola di lui partivano. Osservavano le prescrizioni del Signore, secondo quanto egli aveva ordinato per mezzo di Mosè.	23 οτι δια προσταγματος κυριου απαρουσιν την φυλακην κυριου εφυλαξαντο δια προσταγματος κυριου εν χειρι μωυση