Salmi 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Canto. Salmo. Dei figli di Core. Al maestro di coro. Secondo "Macalat". Maskil. Di Eman l'ezraita. | 1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. |
2 Signore, Dio della mia salvezza, ho gridato di giorno e di notte rimango davanti a te. | 2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. |
3 Giunga al tuo cospetto la mia preghiera; tendi il tuo orecchio al mio lamento. | 3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis. |
4 Poiché sazia di sventura è l'anima mia; ed è giunta la mia vita sulla soglia degli inferi. | 4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo : |
5 Sono annoverato ormai fra quelli che scendono nella fossa, sono nello stato di un uomo che è privo di vigore. | 5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam. |
6 Fra i morti è la mia dimora, come quelli che sono stati trafitti e riposano nei sepolcri: di essi tu non hai più alcun ricordo, sono tagliati fuori, lontano dalla tua mano. | 6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. |
7 Mi hai collocato nella fossa sotterranea, nelle tenebre e nelle profondità dell'abisso. | 7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ? |
8 Su di me s'è abbattuto il tuo furore, hai fatto venire su di me tutti i tuoi flutti. | 8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt. |
9 Hai allontanato da me i miei conoscenti, mi hai reso per loro un oggetto d'orrore. Sono rinchiuso, senza via di scampo. | 9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. |
10 Si consuma il mio occhio a causa dell'afflizione. Ti ho invocato, Signore, ogni giorno, ho teso verso di te le mie mani. | 10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas. |
11 Forse tu compi prodigi per i morti? O sorgono le ombre a celebrare le tue lodi? | 11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos. |
12 Si parlerà forse nel sepolcro della tua misericordia? O della tua fedeltà nel luogo della distruzione? | 12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ; |
13 Forse nelle tenebre si annunzieranno le tue meraviglie? O la tua giustizia nella terra dell'oblìo? | 13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt : |
14 Ma io a te, o Signore, grido aiuto, e al mattino giunga a te la mia preghiera. | 14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua : |
15 Perché, o Signore, rigetti l'anima mia e nascondi il tuo volto da me? | 15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam. |
16 Io sono misero e moribondo fin dalla giovinezza; porto il peso dei tuoi terrori fino a restarne smarrito. | 16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt, |
17 Sopra di me è passata la tua ira, i tuoi spaventi mi hanno annientato; | 17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur. |
18 mi avvolgono come acqua tutto il giorno; tutti insieme si riversano su di me. | 18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. |
19 Hai allontanato da me amici e compagni, miei conoscenti sono solo le tenebre. | 19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri. |
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea. | |
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum. | |
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum. | |
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei. | |
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam. | |
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus. | |
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus. | |
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ. | |
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ. | |
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi. | |
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli. | |
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ; | |
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint : | |
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ; | |
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea, | |
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita. | |
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar : | |
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, | |
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis. | |
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum. | |
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus. | |
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem. | |
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis. | |
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus. | |
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello. | |
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti. | |
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione. | |
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ? | |
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ? | |
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ? | |
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ? | |
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium : | |
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui. | |
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat. |