1 - Dopo queste cose il Signore scelse altri settantadue e li mandò a due a due dinanzi a sè, in ogni città e luogo dove egli doveva andare. | 1 Post haec autem designavit Dominus alios septuaginta duos et misit illosbinos ante faciem suam in omnem civitatem et locum, quo erat ipse venturus. |
2 E disse loro: «La mèsse è molta, ma gli operai son pochi; pregate dunque il padrone della mèsse che mandi operai alla sua mèsse. | 2 Etdicebat illis: “ Messis quidem multa, operarii autem pauci; rogate ergoDominum messis, ut mittat operarios in messem suam. |
3 Andate: ecco io vi mando come agnelli tra i lupi. | 3 Ite; ecce ego mitto vossicut agnos inter lupos. |
4 Non portate sacco, nè bisaccia, nè calzari e non salutate nessuno per via. | 4 Nolite portare sacculum neque peram neque calceamentaet neminem per viam salutaveritis. |
5 In qualunque casa entrerete, dite prima: - Pace a questa casa! - | 5 In quamcumque domum intraveritis, primumdicite: “Pax huic domui”. |
6 Che se vi sarà un figlio di pace, la vostra pace riposerà su di lui; altrimenti, essa ritornerà a voi. | 6 Et si ibi fuerit filius pacis, requiescet superillam pax vestra; sin autem, ad vos revertetur. |
7 Restate nella medesima casa, mangiando e bevendo quel che vi daranno; perchè l'operaio è degno della sua mercede. Non passate di casa in casa. | 7 In eadem autem domo maneteedentes et bibentes, quae apud illos sunt: dignus enim est operarius mercedesua. Nolite transire de domo in domum. |
8 In qualunque città entrerete se vi ricevono, mangiate ciò che vi sarà messo innanzi. | 8 Et in quamcumque civitatemintraveritis, et susceperint vos, manducate, quae apponuntur vobis, |
9 Guarite gl'infermi che ci saranno in essa e dite loro: - Il regno di Dio s'avvicina a voi. - | 9 et curateinfirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: “Appropinquavit in vos regnum Dei”. |
10 Ma in qualunque città entrerete se non vi ricevono uscendo sulle piazze dite: | 10 In quamcumque civitatem intraveritis, et non receperint vos, exeuntes inplateas eius dicite: |
11 - Abbiamo scosso contro di voi perfin la polvere che dalla vostra città si era attaccata ai nostri piedi; sappiate tuttavia che il regno di Dio s'avvicina. - | 11 “Etiam pulverem, qui adhaesit nobis ad pedes decivitate vestra, extergimus in vos; tamen hoc scitote, quia appropinquavitregnum Dei”. |
12 Vi dico che nel gran giorno Sodoma sarà trattata men duramente di quella città. | 12 Dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illicivitati. |
13 Guai a te, Corozain! Guai a te, Betsaida! Perchè se in Tiro e Sidone fossero stati fatti i prodigi che furono operati tra voi, già da lungo tempo prostrati in cenere e cilicio, avrebbero fatto penitenza. | 13 Vae tibi, Chorazin! Vae tibi, Bethsaida! Quia si in Tyro et Sidonefactae fuissent virtutes, quae in vobis factae sunt, olim in cilicio et cineresedentes paeniterent. |
14 Nel giorno del giudizio quindi, Tiro e Sidone saranno trattate men rigorosamente di voi. | 14 Verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicioquam vobis.
|
15 E tu, Cafarnao, che ti esalti fino al cielo, sarai sprofondata sino all'Inferno. | 15 Et tu, Capharnaum, numquid usque in caelum exaltaberis? Usque ad infernumdemergeris!
|
16 Chi ascolta voi, ascolta me, e chi disprezza voi, disprezza me; e chi disprezza me, disprezza Colui che mi ha mandato». | 16 Qui vos audit, me audit; et, qui vos spernit, me spernit; qui autem mespernit, spernit eum, qui me misit ”.
|
17 I settantadue tornarono pieni di gioia, dicendo: «Signore, anche i demoni sono sottomessi a noi in virtù del tuo nome». | 17 Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes: “ Domine, etiamdaemonia subiciuntur nobis in nomine tuo! ”. |
18 Ed egli rispose loro: «Io contemplavo Satana cader dal cielo a guisa di folgore. | 18 Et ait illis: “ VidebamSatanam sicut fulgur de caelo cadentem. |
19 Ecco, io vi ho dato il potere di calcare serpenti e scorpioni, e di superare tutta la potenza del nemico, e nulla potrà farvi del male. | 19 Ecce dedi vobis potestatem calcandisupra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici; et nihil vobisnocebit. |
20 Pure non vi rallegrate perchè vi stanno soggetti gli spiriti; ma rallegratevi piuttosto perchè i vostri nomi sono scritti nel cielo». | 20 Verumtamen in hoc nolite gaudere, quia spiritus vobis subiciuntur;gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis ”.
|
21 In quella stessa ora esultò lo Spirito Santo e disse: «Io ti rendo gloria, o Padre, Signore del cielo e della terra, perchè hai nascoste queste cose ai savi ed ai prudenti e le hai rivelate ai pargoli. Sì, o Padre, perchè così ti è piaciuto. | 21 In ipsa hora exsultavit Spiritu Sancto et dixit: “ Confiteor tibi, Pater,Domine caeli et terrae, quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus etrevelasti ea parvulis; etiam, Pater, quia sic placuit ante te. |
22 Tutte le cose mi sono state affidate dal Padre mio; e nessuno conosce chi sia il Figliuolo, all'infuori del Padre; nè chi sia il Padre all'infuori del Figliuolo e colui al quale il Figliuolo avrà voluto rivelarlo». | 22 Omnia mihitradita sunt a Patre meo; et nemo scit qui sit Filius, nisi Pater, et qui sitPater, nisi Filius et cui voluerit Filius revelare ”.
|
23 Rivolto poi a' suoi discepoli, soggiunse: «Beati gli occhi che vedono le cose che vedete voi. | 23 Et conversus ad discipulos seorsum dixit: “ Beati oculi, qui vident, quaevidetis. |
24 Poichè vi dico, molti profeti e re desiderarono vedere quello che voi vedete, e non lo hanno veduto, ed ascoltare quello che voi udite, e non lo hanno udito». | 24 Dico enim vobis: Multi prophetae et reges voluerunt videre, quae vosvidetis, et non viderunt, et audire, quae auditis, et non audierunt ”.
|
25 Ed ecco alzarsi un dottore della legge e dirgli, per metterlo alla prova: «Maestro, che cosa devo fare per ottenere la vita eterna?». | 25 Et ecce quidam legis peritus surrexit tentans illum dicens: “ Magister,quid faciendo vitam aeternam possidebo? ”. |
26 Gesù gli rispose: «Cosa sta scritto nella legge? Cosa vi leggi?». | 26 At ille dixit ad eum: “ InLege quid scriptum est? Quomodo legis? ”. |
27 L'altro replicò: «Ama il Signore Dio tuo, con tutto il cuore, con tutta l'anima, con tutte le forze e con tutta l'intelligenza, e il tuo prossimo come te stesso». | 27 Ille autem respondens dixit: “Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibusviribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut teipsum ”. |
28 Gesù gli rispose: «Hai risposto benissimo; fa' questo e vivrai». | 28 Dixitque illi: “ Recte respondisti; hoc fac et vives ”. |
29 Ma costui, volendo giustificarsi domandò a Gesù: «E chi è il mio prossimo?». | 29 Ille autem,volens iustificare seipsum, dixit ad Iesum: “ Et quis est meus proximus? ”.
|
30 Gesù prese a dire: «Un uomo scendeva da Gerusalemme a Gerico e s'imbattè in ladroni, i quali, spogliatolo e feritolo se ne andarono, lasciandolo mezzo morto. | 30 Suscipiens autem Iesus dixit: “ Homo quidam descendebat ab Ierusalem inIericho et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum et, plagisimpositis, abierunt, semivivo relicto. |
31 Ora a caso scendeva per la stessa strada un sacerdote; vide quell'uomo e passò oltre. | 31 Accidit autem, ut sacerdos quidamdescenderet eadem via et, viso illo, praeterivit; |
32 Così pure un Levita, giunto nelle vicinanze guardò e tirò innanzi. | 32 similiter et Levita, cumesset secus locum et videret eum, pertransiit. |
33 Ma un Samaritano, che era in viaggio, giunto vicino a lui e, vistolo, s'impietosì: | 33 Samaritanus autem quidam iterfaciens, venit secus eum et videns eum misericordia motus est, |
34 gli si accostò, ne fasciò le piaghe, versandovi sopra olio e vino; e, collocatolo sulla propria cavalcatura, lo condusse all'albergo e si prese cura di lui. | 34 et appropiansalligavit vulnera eius infundens oleum et vinum; et imponens illum in iumentumsuum duxit in stabulum et curam eius egit. |
35 Il giorno dopo, tratti fuori due danari li diede all'oste e gli disse: - Prenditi cura di lui, e quanto spenderai di più te lo pagherò al mio ritorno. - | 35 Et altera die protulit duosdenarios et dedit stabulario et ait: “Curam illius habe, et, quodcumquesupererogaveris, ego, cum rediero, reddam tibi”. |
36 Chi di questi tre ti pare sia stato prossimo, per colui che s'imbattè nei ladroni?». | 36 Quis horum trium videturtibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones? ”. |
37 Quegli rispose: «Colui che gli usò misericordia». E Gesù gli soggiunse: «Va', e fa' tu pure lo stesso». | 37 At ille dixit: “Qui fecit misericordiam in illum ”. Et ait illi Iesus: “ Vade et tu facsimiliter ”.
|
38 Mentre essi erano in cammino, [Gesù] entrò in un villaggio e una donna di nome Marta lo ricevette nella sua casa. | 38 Cum autem irent, ipse intravit in quoddam castellum, et mulier quaedam Marthanomine excepit illum. |
39 Ella aveva una sorella chiamata Maria, la quale seduta ai piedi del Signore, ascoltava la sua parola. | 39 Et huic erat soror nomine Maria, quae etiam sedenssecus pedes Domini audiebat verbum illius. |
40 Marta intanto s'affannava tra molte faccende, e si presentò a dire: «Signore, non t'importa che mia sorella mi lasci sola a servire? Dille, dunque, di aiutarmi». | 40 Martha autem satagebat circafrequens ministerium; quae stetit et ait: “ Domine, non est tibi curae quodsoror mea reliquit me solam ministrare? Dic ergo illi, ut me adiuvet ”. |
41 Ma il Signore le rispose: «Marta, Marta, tu t'affanni e t'inquieti di troppe cose. | 41 Etrespondens dixit illi Dominus: “ Martha, Martha, sollicita es et turbaris ergaplurima, |
42 Eppure una sola cosa è necessaria. Maria ha scelto la parte migliore, che non le sarà tolta». | 42 porro unum est necessarium; Maria enim optimam partem elegit, quaenon auferetur ab ea ”.
|