Scrutatio

Sabato, 15 giugno 2024 - Santa Germana ( Letture di oggi)

Deuteronomio 1


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Haec sunt verba, quae locutus est Moyses ad omnem Israel trans Iordanem in solitudine, in Araba contra Suph, inter Pharan et Thophel et Laban et Aseroth et Dizahab.1 Queste sono le parole che Mosè rivolse a tutti i figli d'Israele al di là del Giordano, nel deserto, nell'Araba di fronte a Suf, tra Paran, Tofel, Laban, Cazerot e Di-Zaab.
2 Undecim dies de Horeb per viam montis Seir usque Cadesbarne.2 Ci sono undici giorni di cammino per la via del monte di Seir dall'Oreb a Kades-Barnea.
3 Quadragesimo anno, undecimo mense, prima die mensis locutus est Moyses ad filios Israel omnia, quae praeceperat illi Dominus ut diceret eis.3 Nel quarantesimo anno, nel mese undecimo, nel primo del mese, Mosè disse ai figli di Israele quanto il Signore gli aveva ordinato.
4 Postquam percussit Sehon regem Amorraeorum, qui habitavit in Hesebon, et Og regem Basan, qui mansit in Astharoth et in Edrai,4 Dopo aver sconfitto Sicon, re degli Amorrei, che abitava a Chesbon, e Og, re di Basan, che dimorava ad Astarot e a Edrei,
5 trans Iordanem in terra Moab coepitque Moyses explanare legem hanc et dicere:5 al di là del Giordano, nella terra di Moab, Mosè iniziò ad esporre questa legge:
6 “ Dominus Deus noster locutus est ad nos in Horeb dicens: “Sufficit vobis quod in hoc monte mansistis;6 "Il Signore nostro Dio ci ha parlato sull'Oreb: "Avete abitato abbastanza presso questa montagna.
7 convertimini et proficiscimini et venite ad montem Amorraeorum et ad omnes vicinos eius: in Araba atque montanis et in Sephela et in Nageb et iuxta litus maris, in terram Chananaeorum et in Libanum usque ad flumen magnum Euphraten.7 Muovetevi, partite e andate verso la montagna degli Amorrei e presso tutti i loro vicini, nell'Araba, sulla montagna, nella Sefela, nel Negheb e sulla costa del mare, terra dei Cananei, e al Libano, fino al grande fiume, l'Eufrate.
8 En, inquit, tradidi vobis terram: ingredimini et possidete eam, super qua iuravit Dominus patribus vestris, Abraham, Isaac et Iacob, ut daret illam eis et semini eorum post eos”.
8 Vedi, ho posto davanti a voi la terra: andate a prendere possesso della terra che il Signore ha giurato ai vostri padri, ad Abramo, a Isacco e a Giacobbe, di dar loro e alla loro discendenza dopo di loro".
9 Dixique vobis illo in tempore: Non possum solus sustinere vos;9 In quel tempo vi ho detto: "Da solo non posso più portare il peso di tutti voi.
10 Dominus Deus vester multiplicavit vos, et estis hodie sicut stellae caeli plurimi.10 Il Signore vostro Dio vi ha moltiplicato ed eccovi oggi numerosi come le stelle del cielo.
11 Dominus, Deus patrum vestrorum, addat ad hunc numerum multa milia et benedicat vobis, sicut locutus est vobis.11 Il Signore Dio dei vostri padri vi renda mille volte più numerosi ancora e vi benedica come vi ha detto!
12 Non valeo solus vestra negotia sustinere et pondus ac iurgia;12 Ma come porterò io da solo il vostro carico, il vostro peso, le vostre liti?
13 date vobis viros sapientes et gnaros, et quorum conversatio sit probata in tribubus vestris, ut ponam eos vobis principes.13 Prendete in ognuna delle vostre tribù uomini saggi, perspicaci, conosciuti, affinché io li ponga alla vostra testa".
14 Tunc respondistis mihi: “Bona res est, quam vis facere”.14 Voi mi avete risposto: "Ciò che proponi di fare è bene".
15 Tulique principes de tribubus vestris viros sapientes et probatos et constitui eos principes super vos: tribunos et centuriones et quinquagenarios ac decanos et praefectos operum pro tribubus vestris.15 Ho preso quindi i capi delle vostre tribù, uomini saggi e conosciuti, e li ho costituiti vostri capi: capi di mille, capi di cento, capi di cinquanta, capi di dieci, e scribi per le vostre tribù.
16 Praecepique iudicibus vestris in tempore illo: Audite causam fratrum vestrorum et, quod iustum est, iudicate, sive civis sit ille sive peregrinus.16 In quel tempo ho ordinato ai vostri giudici: "Ascoltate i vostri fratelli e giudicate con giustizia fra un uomo e il suo fratello o il forestiero.
17 Non accipietis personam in iudicio; ita parvum audietis ut magnum nec timebitis cuiusquam personam, quia Dei iudicium est. Quod si difficile vobis aliquid visum fuerit, referte ad me, et ego audiam.
17 Nel giudizio non fate preferenza di persona, ascoltate il piccolo e il grande, non abbiate timore di nessuno, poiché il giudizio è di Dio! Un caso per voi troppo difficile, riferitelo a me e io lo ascolterò".
18 Praecepique vobis in tempore illo omnia, quae facere deberetis.
18 Vi ho ordinato in quel tempo tutte le cose che dovevate compiere.
19 Profecti autem de Horeb transivimus per totam illam eremum maximam et terribilem, quam vidistis, per viam montis Amorraei, sicut praeceperat Dominus Deus noster nobis. Cumque venissemus in Cadesbarne,19 Siamo partiti dall'Oreb e abbiamo percorso tutto quel grande e terribile deserto che voi avete visto, per la via della montagna degli Amorrei, come ci aveva ordinato il Signore nostro Dio e siamo giunti a Kades-Barnea.
20 dixi vobis: Venistis ad montem Amorraei, quem Dominus Deus noster daturus est nobis.20 Io vi ho detto: "Siete giunti sulla montagna degli Amorrei che il Signore nostro Dio ci dona.
21 Vide terram, quam Dominus Deus tuus dat tibi: ascende et posside eam, sicut locutus est tibi Dominus, Deus patrum tuorum; noli metuere nec quidquam paveas.
21 Ecco, il Signore ha messo la terra davanti a te: sali, conquistala come ti ha detto il Signore, Dio dei tuoi padri; non aver paura e non scoraggiarti".
22 Et accessistis ad me vos omnes atque dixistis: “Mittamus viros ante nos, qui considerent terram et renuntient de itinere, per quod debeamus ascendere, et de civitatibus, ad quas pergere”.22 Ma voi tutti vi siete avvicinati a me, dicendo: "Mandiamo innanzi a noi uomini che esplorino la terra: ci indicheranno il cammino per salirvi e le città in cui potremo andare".
23 Cumque mihi sermo placuisset, misi ex vobis duodecim viros singulos de tribubus suis.23 La proposta è parsa buona ai miei occhi, ho scelto quindi dodici uomini tra di voi, uno per ogni tribù.
24 Qui cum perrexissent et ascendissent in montana, venerunt usque ad Nehelescol et, considerata terra,24 Essi sono partiti, sono saliti sulla montagna, sono giunti fino alla valle di Escol e hanno perlustrato la terra.
25 sumentes de fructibus eius attulerunt ad nos atque dixerunt: “Bona est terra, quam Dominus Deus noster daturus est nobis”.25 Hanno preso con sé alcuni frutti della terra, li hanno portati a noi e ci hanno riferito: "Buona è la terra che il Signore nostro Dio ci dà".
26 Et noluistis ascendere, sed increduli ad sermonem Domini Dei vestri26 Ma voi non avete voluto salire e vi siete rivoltati all'ordine del Signore vostro Dio
27 murmurastis in tabernaculis vestris atque dixistis: “Odit nos Dominus et idcirco eduxit nos de terra Aegypti, ut traderet nos in manu Amorraei atque deleret.27 e, nelle vostre tende, avete mormorato dicendo: "Per odio contro di noi il Signore ci ha fatto uscire dalla terra d'Egitto, per metterci in mano agli Amorrei e così distruggerci.
28 Quo ascendemus? Fratres nostri terruerunt cor nostrum dicentes: Maxima multitudo est et nobis in statura procerior; urbes magnae et ad caelum usque munitae; etiam filios Enacim vidimus ibi”.
28 Dove dobbiamo salire? I nostri fratelli hanno scoraggiato il nostro cuore dicendo: E' un popolo più grande e alto di noi, le città sono grandi e fortificate fino al cielo. Vi abbiamo visto perfino gli Anakiti".
29 Et dixi vobis: Nolite metuere nec timeatis eos.29 Vi ho detto: "Non spaventatevi, non abbiate paura di loro.
30 Dominus Deus, qui ductor est vester, ipse pro vobis pugnabit, sicut fecit in Aegypto, vobis videntibus.30 Il Signore vostro Dio che cammina innanzi a voi, egli stesso combatterà per voi come ha fatto in Egitto, sotto i vostri occhi,
31 Et in solitudine — ipse vidisti — portavit te Dominus Deus tuus, ut solet homo gestare parvulum filium suum, in omni via, per quam ambulastis, donec veniretis ad locum istum.31 e nel deserto, dove tu hai visto come il Signore tuo Dio ti ha portato come un uomo porta il figlio, per tutto il cammino che voi avete percorso, fino al tuo arrivo in questo luogo.
32 Et nec sic quidem credidistis Domino Deo vestro,32 Eppure in quella occasione non avete avuto fiducia nel Signore vostro Dio
33 qui praecessit vos in via, et metatus est locum, in quo tentoria figere deberetis, nocte ostendens vobis iter per ignem et die per columnam nubis.
33 che andava innanzi a voi sul cammino per cercarvi un luogo dove drizzare l'accampamento: nel fuoco di notte, per illuminare il cammino che dovevate percorrere, nella nube di giorno".
34 Cumque audisset Dominus vocem sermonum vestrorum, iratus iuravit et ait:34 Il Signore ha udito il suono delle vostre parole, si è adirato e ha giurato:
35 “Non videbit quispiam de viris generationis huius pessimae terram bonam, quam sub iuramento pollicitus sum patribus vestris,35 "Certo, fra questi uomini, questa perversa generazione, nessuno vedrà la buona terra che io ho giurato di dare ai vostri padri,
36 praeter Chaleb filium Iephonne: ipse enim videbit eam, et ipsi dabo terram, quam calcavit, et filiis eius, quia adimplevit ut sequeretur Dominum”.36 eccetto Caleb figlio di Iefunne: egli la vedrà; a lui e ai suoi figli darò la terra su cui ha camminato, poiché egli ha seguito pienamente il Signore".
37 Mihi quoque iratus Dominus propter vos dixit: “Nec tu ingredieris illuc;37 Anche contro di me il Signore si è adirato per causa vostra e ha detto: "Nemmeno tu entrerai là.
38 sed Iosue filius Nun minister tuus ipse intrabit illuc. Hunc robora, et ipse terram sorte dividat Israeli.38 Giosuè, figlio di Nun, colui che ti sta innanzi, è lui che entrerà là; fortificalo. Egli infatti metterà Israele in possesso della terra.
39 Parvuli vestri, de quibus dixistis quod captivi ducerentur, et filii, qui hodie boni ac mali ignorant distantiam, ipsi ingredientur; et ipsis dabo terram, et possidebunt eam.39 I vostri bambini, dei quali avete detto che sarebbero divenuti una preda, i vostri figli che oggi non distinguono il bene dal male, essi entreranno là: a loro la darò ed essi la possederanno.
40 Vos autem revertimini et abite in solitudinem per viam maris Rubri”.
40 Quanto a voi: muovetevi, partite verso il deserto sul cammino del Mar Rosso".
41 Et respondistis mihi: “Peccavimus Domino; nos ascendemus atque pugnabimus, sicut praecepit nobis Dominus Deus noster”. Cumque instructi armis pergeretis in montem,41 Allora voi mi avete risposto: "Abbiamo peccato contro il Signore nostro Dio. Saliremo e combatteremo come ci ha ordinato il Signore nostro Dio". Ognuno si è cinto le armi e vi siete messi sconsideratamente a salire la montagna.
42 ait mihi Dominus: “Dic ad eos: Nolite ascendere neque pugnetis, non enim sum vobiscum, ne cadatis coram inimicis vestris”.42 Il Signore mi ha detto: "Di' loro: non salite e non combattete, perché io non sono in mezzo a voi; che non dobbiate soccombere innanzi ai vostri nemici".
43 Locutus sum, et non audistis, sed adversantes imperio Domini et tumentes superbia ascendistis in montem.43 Io ve l'ho detto, ma non mi avete ascoltato: vi siete rivoltati all'ordine del Signore, salendo presuntuosamente verso la montagna.
44 Itaque egressus Amorraeus, qui habitat in monte illo, obviam vobis, persecutus est vos, sicut solent apes persequi, et cecidit vos de Seir usque Horma.44 L'Amorreo, che abita quella montagna, è uscito contro di voi, vi ha inseguito come fanno le api e vi ha battuto da Seir fino a Corma.
45 Cumque reversi ploraretis coram Domino, non audivit vos nec voci vestrae voluit acquiescere.45 Siete tornati e avete pianto innanzi al Signore, ma il Signore non ha ascoltato la vostra voce, non vi ha prestato orecchio.
46 Sedistis ergo in Cades multo illo tempore, dum ibi mansistis.
46 A Kades avete dimorato lunghi giorni, secondo il computo del tempo in cui avete dimorato là.