Scrutatio

Lunedi, 17 giugno 2024 - San Marciano ( Letture di oggi)

Numeri 32


font
NOVA VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Filii autem Ruben et Gad habebant pecora multa, et erat illis in iumentis infinita substantia. Cumque vidissent Iazer et Galaad aptas animalibus alendis terras,1 E i figliuoli di (Israel) Ruben e Gad aveano molte pecore; e aveano in animali una grande facultà. E avendo veduto Iazer e Galaad terra con buona pastura, atta a nutricar animali,
2 venerunt ad Moysen et ad Eleazarum sacerdotem et principes congregationis atque dixerunt:2 vennero a Moisè e ad Eleazaro sacerdote ed alli principi della moltitudine, e dissero:
3 “ Ataroth et Dibon et Iazer et Nemra, Hesebon et Eleale et Sabam et Nabo et Beon,3 Atarot e Dibon, lazer e Nemra, Esebon ed Eleale e Saban e Nebo e Beon,
4 terra, quam percussit Dominus in conspectu congregationis Israel, regio uberrima est ad pastum animalium, et nos servi tui habemus iumenta plurima ”.4 la terra che avea percosso Iddio nel cospetto de' figliuoli d'Israel, si è regione abbondevole alla pastura degli animali; e noi, servi tuoi, aviamo molte giumente.
5 Dixeruntque: “ Si invenimus gratiam coram te, detur haec terra famulis tuis in possessionem, nec facias nos transire Iordanem ”.
5 Perciò ti pregiamo, se potemo grazia in te trovare nel cospetto tuo, che tu ci die questa re gione per possessione; nè non ci fare passare il Giordano.
6 Quibus respondit Moyses: “ Numquid fratres vestri ibunt ad pugnam, et vos hic sedebitis?6 Ai quali rispuose Moisè, dicendo: li vostri fratelli andarono a combattere, e voi rimanerete qui?
7 Cur subvertitis mentes filiorum Israel, ne transire audeant in terram, quam eis daturus est Dominus?7 Perchè sovvertite la mente del popolo, acciò che non passi nella terra che Iddio promesse loro?
8 Nonne ita egerunt patres vestri, quando misi de Cadesbarne ad explorandam terram?8 Non fecero così anco i vostri padri, quando mandati furono di Cadesbarne a vedere la terra (di promessione)?
9 Cumque venissent usque ad Nehelescol, lustrata omni regione, subverterunt cor filiorum Israel, ut non intrarent terram, quam eis Dominus dedit.9 E quando vennero insino alla valle di Botri, veduta ogni regione, sovvertirono i figliuoli d'Israel, e non voleano andare nella terra che Iddio prometteo loro.
10 Qui iratus iuravit dicens:10 E Iddio s'adirò contro di loro, e giurò, e disse:
11 "Non videbunt homines isti, qui ascenderunt ex Aegypto, a viginti annis et supra, terram, quam sub iuramento pollicitus sum Abraham, Isaac et Iacob; nam noluerunt sequi me,11 Se vederanno questi uomini che sono venuti di Egitto, da venti anni in su, la terra ch' io giurai ad Abraam e Isaac e Iacob: e non mi volsero seguitare,
12 praeter Chaleb filium Iephonne Cenezaeum et Iosue filium Nun: isti secuti sunt Dominum!".12 se non Caleb figliuolo di Iefone Cenezeo, e Iosuè figliuolo di Nun: questi fecero la mia volontà.
13 Iratusque Dominus adversum Israel circumduxit eum per desertum quadraginta annis, donec consumeretur universa generatio, quae fecerat malum in conspectu eius.13 E perciò s'adirò Iddio sopra Israel; e me nogli per lo deserto quarant' anni, insino a tanto che fosse consumata tutta quella generazione, la quale avea fatto il male nel cospetto di Dio.
14 Et ecce, inquit, vos surrexistis pro patribus vestris progenies hominum peccatorum, ut augeretis furorem irae Domini contra Israel.14 E voi vi siete levati per li vostri padri, come superbi e come peccatori, perchè venite ad aumentare il furore di Dio contro Israel.
15 Quod si nolueritis sequi eum, in solitudine iterum populum hunc circumducet, et vos causa eritis necis omnium ”.
15 Se voi non volete seguitarlo, nella solitudine lo popolo abbandonerà; e voi sarete cagione (di tutto il peccato e) della morte di tutti.
16 At illi prope accedentes dixerunt: “ Caulas ovium fabricabimus pro iumentis nostris, parvulis quoque nostris urbes;16 E loro respuosero: noi faremo le case alle pecore, e le stalle alle giumente, e alli fanciulli nostri le terre forti e murate.
17 nos autem ipsi armati et accincti pergemus ad proelium ante filios Israel, donec introducamus eos ad loca sua. Parvuli nostri erunt in urbibus muratis propter habitatorum insidias.17 E noi verremo, armati, andare alla battaglia innanzi de' figliuoli d'Israel, insino a tanto che gli metteremo in terra sua; e li nostri figliuoli ri marranno, e tutto quello che noi abbiamo, nelle cittade murate, per le insidie degli abitatori.
18 Non revertemur in domos nostras usque dum possideant filii Israel hereditatem suam;18 Noi non torneremo nelle nostre case, persino che non mettiamo i figliuoli d'Israel in posses ione della terra loro.
19 nec quidquam quaeremus trans Iordanem et ultra, quia iam habemus nostram hereditatem in orientali eius plaga ”.
19 E non volemo alcuna cosa di là dal Gior dano, perciò che avemo qui la nostra eredità nella plaga orientale.
20 Quibus Moyses ait: “ Si feceritis quod promittitis, si expediti perrexeritis coram Domino ad pugnam,20 Ai quali rispuose Moisè: se voi farete come a noi promettete, cioè che armati vegnate in presenza di Dio a combattere,
21 et omnis vir bellator armatus Iordanem transierit, donec expulerit Dominus inimicos suos ante se,21 tutti coloro che possono combattere passino lo Giordano, insino a tanto che Iddio istruggerà i nimici suoi,
22 et subiecta ei omni terra redieritis in terram hanc, tunc eritis inculpabiles apud Dominum et apud Israel et obtinebitis terram hanc in hereditatem coram Domino.22 e soggiogate tutta la terra; allora sarete senza colpa in presenza di Dio e (di tutto il popolo) d'Israel; e allora averete la terra che voi volete nel cospetto di Dio.
23 Sin autem, quod dicitis, non feceritis, nulli dubium est quin peccetis in Dominum; et scitote quoniam peccatum vestrum apprehendet vos.23 Se voi non farete quello che voi promettete, senza dubbio sappiate che voi farete grande peccato verso Dio; ed egli vi pagherà del vestro peccato (che averete commesso verso Iddio).
24 Aedificate ergo urbes parvulis vestris et caulas ovibus et, quod polliciti estis, implete ”.
24 Andate, ed edificate le terre ai vostri piccolini; e alle pecore e alle giumente le stalle; e quello che voi avete detto adempiete.
25 Dixeruntque filii Gad et Ruben ad Moysen: “ Servi tui sumus, faciemus, quod iubet dominus noster:25 Dissero i figliuoli di Gad e di Ruben a Moisè: noi siamo tuoi servi, noi faremo quello che ci comanderai, Signore nostro.
26 parvulos nostros, mulieres, pecora ac iumenta remanebunt ibi in urbibus Galaad;26 E i piccoli e le donne nostre e le pecore e le giumente lascieremo nelle terre di Galaad.
27 famuli autem tui, omnes expediti pergent coram Domino ad bellum, sicut tu, domine, loqueris ”.
27 E noi, servi tuoi, armati anderemo alla battaglia, così come tu, Signore, parlerai.
28 Praecepit ergo Moyses Eleazaro sacerdoti et Iosue filio Nun et principibus familiarum per tribus filiorum Israel et dixit ad eos:28 Comando Moisè ad Eleazaro sacerdote, e a Iosuè figliuolo di Nun, e a' principi delle famiglie per tutte le tribù, e disse:
29 “ Si transierint filii Gad et filii Ruben vobiscum Iordanem omnes armati ad bellum coram Domino, et vobis fuerit terra subiecta, date eis Galaad in possessionem.29 Se i figliuoli di Gad e di Ruben passeranno con esso noi il Giordano armati, e tutti alla battaglia in presenza di Dio, quando avrete la terra soggetta, date loro Galaad in possessione.
30 Sin autem noluerint transire armati vobiscum in terram Chanaan, inter vos habitandi accipiant loca ”.30 Se non vogliono passare con voi a combat tere nella terra di Canaan, infra voi abbiano la loro eredità.
31 Responderuntque filii Gad et filii Ruben: “ Sicut locutus est Dominus servis suis, ita faciemus.31 Respuosero i figliuoli di Gad e di Ruben: secondo ch' hae parlato il nostro Signore, così faranno i servi suoi.
32 Ipsi armati pergemus coram Domino in terram Chanaan; et possidebimus hereditatem nostram trans Iordanem ”.
32 Noi armati anderemo in presenza di Dio nella terra di Canaan; e noi confessiamo già d'avere in possessione di là dal Giordano.
33 Dedit itaque Moyses filiis Gad et Ruben et dimidiae tribui Manasse filii Ioseph regnum Sehon regis Amorraei et regnum Og regis Basan, terram cum urbibus suis et terminis, urbes terrae per circuitum.33 Diede Moisè ai figliuoli di Gad e di Ruben, e alla mezza parte della tribù di Manasse figliuolo di Iosef, lo regno di Seon re degli Amorrei, e il regno di Og del re di Basan, e tutta la terra loro per tutto il circuito.
34 Igitur exstruxerunt filii Gad Dibon et Ataroth et Aroer34 E li figliuoli di Gad edificarono Dibon e Atarot e Aroer,
35 et Atrothsophan et Iazer et Iegbaa35 ed Etrot e Sofan e lazer e Iegbaa,
36 et Bethnemra et Betharan, urbes munitas, et caulas pecoribus suis.36 e Betnemra e Betaran, città murate, e le stalle alle loro pecore.
37 Filii vero Ruben aedificaverunt Hesebon et Eleale et Cariathaim37 E i figliuoli di Ruben edificarono Esebon ed Eleale e Cariataim,
38 et Nabo et Baalmeon, versis nominibus, Sabama quoque, imponentes vocabula urbibus, quas exstruxerant.38 e Nabo e Baalmeon, con i nomi voltati, e Sabama: imponevano i nomi alle terre le quali edificavano.
39 Porro filii Machir filii Manasse perrexerunt in Galaad et ceperunt eam, expulso Amorraeo habitatore eius.39 I figliuoli di Machir figliuolo di Manasse an darono in Galaad, e guastaronla, morto l'Amorreo abitatore di quella.
40 Dedit ergo Moyses terram Galaad Machir filio Manasse, qui habitavit in ea.40 Diede dunque Moisè la terra di Galaad a Machir figliuolo di Manasse, il quale abitò in essa.
41 Iair autem filius Manasse abiit et occupavit vicos eius, quos appellavit Havoth Iair (id est villas Iair).41 lair figliuolo di Manasse andò e occupoe tutte le ville, le quali appelloe AVOTIAIR, cioè le ville di lair.
42 Nobe quoque perrexit et apprehendit Canath cum viculis suis vocavitque eam ex nomine suo Nobe.
42 Nobe andò, e tolse Canat colle sue perti nenze, e chiamolle per suo nome NOBE.