1 Tu autem, fili hominis, pro pheta super montes Israel et dices: MontesIsrael, audite verbum Domini. | 1 E tu, figliuolo d' uomo, profeta sopra li monti d'Israel, e dirai: o monti d' Israel, udite la parola di Dio. |
2 Haec dicit Dominus Deus: Eo quod dixeritinimicus de vobis: “Euge, altitudines sempiternae in hereditatem datae suntnobis”; | 2 Questo dice lo Signore Iddio: però che lo nimico ha detto di voi rallegriamoci, però che sempiterne altezze sono date a noi per eredità; |
3 propterea vaticinare et dic: Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quoddesolati estis, et inhiaverunt vobis per circuitum, ut fieretis in hereditatemreliquis gentibus, et ascendistis super labium linguae et opprobrium populi; | 3 però indovina, e di': questo dice lo Signore Iddio: però che siete desolati, e conculcati per lo (vostro) circuito, e fatti in eredità a tutte le genti, e saliste sopra lo labbro della lingua (cioè che foste mormorati) e lo vituperio del popolo; |
4 propterea, montes Israel, audite verbum Domini Dei: Haec dicit Dominus Deusmontibus et collibus, torrentibus vallibusque et desertis dissipatis et urbibusderelictis, quae depopulatae sunt et subsannatae a reliquis gentibus percircuitum; | 4 però voi, monti d' Israel, udite la parola di Dio: questo dice lo Signore Iddio alli monti, alli colli e alli fossati e alle valli e alli deserti, [alli] parietini e alle terre abbandonate, le quali sono spopolate e dileggiate dall' altre genti nel circuito. |
5 propterea haec dicit Dominus Deus: In igne zeli mei locutus sum dereliquis gentibus et de Idumaea universa, quae dederunt terram meam sibi inhereditatem cum gaudio et toto corde et ex animo maligno, ut pascua eiusdepraedarentur. | 5 Però (che) questo dice lo Signore Iddio: però che hoe parlato, nel fuoco del mio zelo, dell' altre genti e di tutta Idumea, le quali genti diedono la mia terra a lei per eredità con coltello e con tutto l'animo, e caccioroli acciò che la vastasseno; |
6 Idcirco vaticinare super humum Israel et dices montibus etcollibus, torrentibus et vallibus: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego in zelo meoet in furore meo locutus sum, eo quod confusionem gentium sustinueritis; | 6 e però indovina sopra la terra d' Israel, e dirai alli monti e alli colli e alli gioghi e alle valli: questo dice lo Signore Iddio: (però che siete desolati), ecco io hoe parlato nel mio zelo e nel mio furore, però che avete sostenuto la confusione delle genti. |
7 idcirco haec dicit Dominus Deus: Ego levavi manum meam: gentes, quae in circuituvestro sunt, ipsae confusionem suam portabunt; | 7 E però questo dice lo Signore Iddio: io levai la mia mano sopra le genti le quali sono nel vostro circuito, acciò ch' egli portino la loro confusione. |
8 vos autem, montes Israel, ramosvestros germinabitis et fructum vestrum afferetis populo meo Israel, prope estenim ut veniat. | 8 Ma voi, monti d' Israel, metterete fuori li vostri rami, acciò che voi diate lo vostro frutto al mio popolo Israel; però ch' egli è presso acciò ch' egli vegna. |
9 Quia ecce ego ad vos et convertar ad vos, et arabimini etaccipietis sementem; | 9 Però che, ecco me a voi, e convertirommi a voi, e sarete arati, e torrete la semente. |
10 et multiplicabo in vobis homines, omnem domum Israel, ethabitabuntur civitates, et ruinosa instaurabuntur. | 10 E moltiplicherò in voi li uomini, e tutta la casa d'Israel: e abiterannosi le città, e le cose rovinate saranno restaurate. |
11 Et replebo vos hominibuset iumentis, et multiplicabuntur et crescent; et habitari vos faciam, sicut aprincipio bonisque donabo maioribus quam habuistis ab initio, et scietis quiaego Dominus. | 11 Ed empierovvi di uomini e di bestiame, e si moltiplicheranno e cresceranno; e farovvi abitare come dal principio, e di beni vi donerò maggiori che non aveste al cominciamento; e saprete ch' io sono Iddio. |
12 Et adducam super vos homines, populum meum Israel, et hereditatepossidebunt te, et eris eis in hereditatem et non addes ultra ut eos faciasabsque liberis. | 12 E menerò sopra voi li uomini, cioè lo mio popolo Israel, e possederanno te per eredità; e sarai loro eredità, e non avverrà più che tu sia sanza loro. |
13 Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod dicunt de vobis: “Devoratrix hominumes et faciens gentem tuam absque liberis”; | 13 Questo dice lo Signore Iddio: però ch' è detto di voi se' divoratrice delli uomini, e affoghi la tua gente; |
14 propterea homines non comedesamplius et gentem tuam non facies ultra absque liberis, ait Dominus Deus. | 14 però non manicherai oggi mai più li uomini, e non affogherai più la tua gente, dice lo Signore Iddio. |
15 Necauditam faciam in te amplius ignominiam gentium, et opprobrium populorumnequaquam portabis ultra et gentem tuam non facies amplius absque liberis ”,ait Dominus Deus. | 15 E non farò più udire in te la confusione delle genti, e non porterai più lo vituperio degli uomini, e non perderai più la tua gente, dice lo Signore Iddio. |
16 Et factum est verbum Domini ad me dicens: | 16 E disse Iddio a me; |
17 “ Filihominis, domus Israel habitaverunt in humo sua et polluerunt eam in viis suis etin operibus suis; iuxta immunditiam menstruatae facta est via eorum coram me. | 17 O figliuolo d' uomo, la casa d' Israel abitò nella sua terra, e corromperola nelle sue mani e nelli suoi studii; la loro via è fatta secondo la bruttura ch' è mescolata di lussuria dinanzi a me. |
18 Et effudi indignationem meam super eos pro sanguine, quem fuderunt super terram,et in idolis suis polluerunt eam. | 18 E sparsi la mia indegnazione sopra loro per lo sangue ch' egli sparsono sopra la terra; e corrompero quella colli loro idoli. |
19 Et dispersi eos in gentes, et ventilatisunt in terras; iuxta vias eorum et iuxta opera eorum iudicavi eos. | 19 E io li dispersi tra le genti, e manda'li come vento nella terra; io li ho giudicati secondo le loro vie, e secondo ch' io trovai di loro. |
20 Etingressi sunt ad gentes, ad quas introierunt, et polluerunt nomen sanctum meum,cum diceretur de eis: “Populus Domini iste est, et de terra eius egressi sunt”.
| 20 E sono andati alle genti, alle quali entrarono, e corruppono lo mio (santuario e lo mio) santo nome, quando dicevasi di loro: questo è lo popolo di Dio, e sono usciti della terra sua. |
21 Et peperci nomini meo sancto, quod polluerat domus Israel in gentibus, adquas ingressi sunt.
| 21 E perdonai al mio santo nome, lo quale avea corrotto lo mio (santo) popolo Israel nelle genti alle quali andorono. |
22 Idcirco dices domui Israel: Haec dicit Domihus Deus: Non propter vos egofaciam, domus Israel, sed propter nomen sanctum meum, quod polluistis ingentibus, ad quas intrastis; | 22 Però dirai alla casa d' Israel: questo dice lo Signore Iddio: o casa d' Israel, io nol farò per voi, ma per lo mio santo nome, lo quale voi corrompeste tra le genti alle quali voi entraste. |
23 et sanctificabo nomen meum magnum, quod pollutumest inter gentes, quod polluistis in medio earum, ut sciant gentes quia egoDominus, ait Dominus Deus, cum sanctificatus fuero in vobis coram eis. | 23 E santificherò lo mio santo nome, lo quale fue corrotto tra le genti, lo quale voi corrompeste nel mezzo di loro; acciò che sappiano le genti, che io sono lo Signore delli esèrciti, quando io sarò santificato in voi inanzi a loro. |
24 Tollamquippe vos de gentibus et congregabo vos de universis terris et adducam vos interram vestram; | 24 E io vi torrò delle genti, e radunerovvi di tutte le terre, e menerovvi nella vostra terra. |
25 et effundam super vos aquam mundam, et mundabimini ab omnibusinquinamentis vestris, et ab universis idolis vestris mundabo vos. | 25 E spargerò sopra voi l' acqua monda, e netterovvi di tutte le vostre iniquitadi, e monderò voi di tutti li vostri idoli. |
26 Et dabovobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri et auferam cor lapideumde carne vestra et dabo vobis cor carneum; | 26 E darò a voi lo cuore nuovo, e lo spirito nuovo porrò nel mezzo di voi; e torrò via lo cuore di sasso della carne vostra, e darò a voi lo cuore di carne. |
27 et spiritum meum ponam in mediovestri et faciam, ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis etoperemini. | 27 E lo spirito nuovo porrò in mezzo di voi, e farò che voi anderete nelli miei comandamenti, e guarderete li miei giudici, e adopereretegli. |
28 Et habitabitis in terra, quam dedi patribus vestris, et eritismihi in populum, et ego ero vobis in Deum. | 28 E abiterete nella terra la quale io diedi ai vostri padri, e sarete mio popolo, e io sarò vostro Iddio. |
29 Et salvabo vos ex universisinquinamentis vestris et vocabo frumentum et multiplicabo illud et non imponamvobis famem. | 29 E salverò voi di tutti li vostri impacci; e chiamerò lo grano, e moltiplicherollo, e non porrò la fame in voi. |
30 Et multiplicabo fructum ligni et genimina agri, ut non portetisultra opprobrium famis in gentibus. | 30 E moltiplicherò li frutti delli arbori, e lo germoglio del grano, acciò che voi non portiate più lo vituperio della fame tra le genti. |
31 Et recordabimini viarum vestrarumpessimarum operumque non bonorum, et displicebunt vobis iniquitates vestrae etscelera vestra. | 31 E ricordaretevi de' vostri giudicii rei, e de' vostri studii non buoni; e dispiaceranno a voi. le vostre iniquitadi e le vostre fellonie. |
32 Non propter vos ego faciam, ait Dominus Deus, notum sitvobis; confundimini et erubescite super viis vestris, domus Israel.
| 32 Io non farò questo per voi, dice lo Signore Iddio; questo vi sia manifesto, o casa d' Israel; confondetevi e vergognatevi sopra (tutte) le (male) vie vostre. |
33 Haec dicit Dominus Deus: In die, qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibusvestris et inhabitari fecero urbes et instauravero ruinosa, | 33 Questo dice lo Signore Iddio: nel dì ch' io v' averò mondati delle vostre iniquitadi, e averò fatto abitare le cittadi, e averò ristorato quello che rovinò |
34 et terra desertafuerit exculta, quae quondam erat desolata in oculis omnis viatoris, | 34 in quella che sarà stata terra diserta, io dirò or ti rallegra, tu ch' eri desolata inanzi alli occhi di tutti li viandanti. |
35 dicent:“Terra illa inculta facta est ut hortus Eden, et civitates desertae etdestitutae atque destructae munitae inhabitantur”. | 35 Diranno quella terra [ ch' era] sanza lavorio, è fatta come lo nascimento del diletto; e le cittadi diserte e distrutte e cavate sotto sopra, quelle istettono armate. |
36 Et scient gentes,quaecumque derelictae fuerint in circuitu vestro, quia ego Dominus aedificavidissipata plantavique inculta; ego Dominus locutus sum et facio.
| 36 E sapranno le genti, qualunque saranno state abbandonate nel vostro circuito, ch' io Signore edificai le cose disfatte, e piantai le cose non lavorate nè governate; e io Signore hoe parlato, e averollo fatto. |
37 Haec dicit Dominus Deus: Adhuc in hoc exorabor a domo Israel, ut faciam eis:multiplicabo eos sicut gregem hominum, | 37 Questo dice lo Signore Iddio: ancora in questo mi troverà la casa d' Israel, acciò ch' io la faccia loro; io li moltiplicherò come greggia d'uomini, |
38 ut gregem sanctum, ut gregem Ierusalemin sollemnitatibus eius; sic erunt civitates desertae plenae gregibus hominum,et scient quia ego Dominus ”.
| 38 e come greggia santa di Ierusalem nelle sue solennitadi; così saranno le cittadi diserte, piene di greggie d' uomini; e sapranno ch' io sono Iddio. |