1 Postquam Abram nonaginta et novem annorum factus est, apparuit ei Dominus dixitque ad eum: “Ego Deus omnipotens, ambula coram me et esto perfectus. | 1 Ma quando egli era entrato nel nonagesimo nono anno, gli apparve il Signore, e gli disse: Io il Dio onnipotente: cammina alla presenza mia, e sii perfetto. |
2 Ponamque foedus meum inter me et te et multiplicabo te vehementer nimis”. | 2 E io fermerò la mia alleanza tra me, e te, e ti moltiplicherò grandemente oltre modo. |
3 Cecidit Abram pronus in faciem. | 3 Si gettò Abramo boccone per terra. |
4 Dixitque ei Deus: “Ecce pactum meum tecum. Erisque pater multarum gentium, | 4 E dissegli Dio: Io sono, e il patto mio (sarà) con te, e sarai padre di molte genti. |
5 nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed Abraham erit nomen tuum, quia patrem multarum gentium constitui te. | 5 E non sarai più chiamato col nome di Abramo; ma sarai detto Abrahamo: perocché io ti ho destinato padre di molte genti. |
6 Faciamque te crescere vehementissime et ponam te in gentes; regesque ex te egredientur. | 6 E ti farò crescere formisura, e ti farò padre di popoli, e da te usciranno de' regi. |
7 Et statuam pactum meum inter me et te et inter semen tuum post te in generationibus suis foedere sempiterno, ut sim Deus tuus et seminis tui post te. | 7 E io fermerò il mio patto fra me, e te: e col seme tuo dopo di te nelle tue generazioni con sempiterna alleanza: ond'io sia Dio tuo, e del seme tuo dopo di te. |
8 Daboque tibi et semini tuo post te terram peregrinationis tuae, omnem terram Chanaan in possessionem aeternam; eroque Deus eorum”.
| 8 E darò a te, e al seme tuo la terra, dove tu sei pellegrino, tutta la terra di Chanaan in eterno dominio, e io sarò lor Dio. |
9 Dixit iterum Deus ad Abraham: “Tu autem pactum meum custodies, et semen tuum post te in generationibus suis. | 9 E di nuovo disse Dio ad Abramo: Tu adunque osserverai il mio patto, e dopo di te il tuo seme nelle sue generazioni. |
10 Hoc est pactum meum, quod observabitis, inter me et vos et semen tuum post te. Circumcidetur ex vobis omne masculinum, | 10 Questo è il mio patto, che osserverete tra me e voi; tu, e il seme tuo dopo di te: tutti i vostri maschi saran circoncisi. |
11 et circumcidetis carnem praeputii vestri, ut sit in signum foederis inter me et vos. | 11 E voi circonciderete la vostra carne in segno dell'alleanza tra me e voi. |
12 Infans octo dierum circumcidetur in vobis: omne masculinum in generationibus vestris, tam vernaculus quam empticius ex omnibus alienigenis, quicumque non fuerit de stirpe vestra. | 12 Tutti i bambini maschi di otto giorni saranno circoncisi tra di voi da una generazione all'altra: il servo, o sia nato, o l'abbiate comperato da qualunque uomo non della vostra stirpe, sarà circonciso. |
13 Circumcidetur vernaculus et empticius, eritque pactum meum in carne vestra in foedus aeternum. | 13 E questo segno del mio patto sarà nella vostra carne per eterna alleanza. |
14 Masculus, cuius praeputii caro circumcisa non fuerit, delebitur anima illa de populo suo; pactum meum irritum fecit”.
| 14 Se un maschio non sarà stato circonciso, una tal anima sarà recisa dal ceto del popol suo: perocché ha violato il mio patto. |
15 Dixit quoque Deus ad Abraham: “Sarai uxorem tuam non vocabis nomen eius Sarai, sed Sara erit nomen eius. | 15 E Dio disse ancora ad Abramo: Non chiamerai più la tua moglie col nome di Sarai, ma sì di Sara. |
16 Et benedicam ei; et ex illa quoque dabo tibi filium. Benedicturus sum eam, eritque in nationes; reges populorum orientur ex ea”. | 16 E io la benedirò, e di lei darò a te un figliuolo, a cui io darò benedizione: ed ei sarà capo di nazioni, e da lui usciranno regi di popoli. |
17 Cecidit Abraham in faciem suam et risit dicens in corde suo: “Putasne centenario nascetur filius? Et Sara nonagenaria pariet?”. | 17 Abramo si gettò boccone per terra, e rise, dicendo in cuor suo: Possibile, che nasca un figliuolo a un uomo di cento anni? e che Sara partorisca a novanta? |
18 Dixitque ad Deum: “Utinam Ismael vivat coram te”. | 18 E disse a lui: Di grazia, viva Ismaele dinanzi a te. |
19 Et ait Deus: “Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen eius Isaac; et constituam pactum meum illi in foedus sempiternum et semini eius post eum. | 19 E disse Dio ad Abramo: Sara tua moglie ti partorirà un figliuolo, e gli porrai nome Isaac; e fermerò con lui il mio patto per un'alleanza sempiterna, e col seme di lui dopo di esso. |
20 Super Ismael quoque exaudivi te: ecce benedicam ei et crescere faciam et multiplicabo eum vehementissime; duodecim duces generabit, et faciam illum in gentem magnam. | 20 Ti ho anche esaudito riguardo a Ismaele, e lo amplificherò, e moltiplicherò grandemente: ei genererà dodici condottieri, e farollo crescere in una nazione grande. |
21 Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in anno altero”. | 21 Ma il mio patto lo stabilirò con Isacco, cui partorirà a te Sara in questo tempo l'anno vegnente. |
22 Cumque cessasset loqui cum eo, ascendit Deus ab Abraham.
| 22 E finito che ebbe di parlare con lui, si tolse Dio dalla vista di Abramo. |
23 Tulit ergo Abraham Ismael filium suum et omnes vernaculos domus suae universosque, quos emerat: cunctos mares ex omnibus viris domus suae; et circumcidit carnem praeputii eorum statim in ipsa die, sicut praeceperat ei Deus. | 23 Abramo adunque prese Ismaele suo figliuolo, e tutti i servi nati nella sua casa: e tutti quelli che avea comperati, tutti quanti i maschi di sua casa, e li circoncise immediatamente lo stesso giorno, conforme Dio gli avea ordinato. |
24 Abraham nonaginta novem erat annorum, quando circumcisus est in carne praeputii sui; | 24 Abramo avea novantanove anni, quando si circoncise. |
25 et Ismael filius eius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suae. | 25 E il figliuolo Ismaele avea compito tredici anni al tempo della sua circoncisione. |
26 Eadem die circumcisus est Abraham et Ismael filius eius; | 26 Nello stesso giorno fu circonciso Abramo, e Ismaele suo figliuolo. |
27 et omnes viri domus illius, tam vernaculi quam empticii ex alienigenis, circumcisi sunt cum eo.
| 27 E tutti gli uomini di quella casa, tanto quei che in essa eran nati, come quei che erano stati comperati, e gli stranieri furono circoncisi ad un tempo. |