Judith 13

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 When it grew late, his servants quickly withdrew. Bagoas closed the tent from the outside and excluded the attendants from their master's presence. They went off to their beds, for they were all tired from the prolonged banquet.	1 A gdy nastała późna pora, słudzy jego spieszyli się, aby odejść. Bagoas zamknął namiot od zewnątrz i oddzielił obecnych od swego pana. A oni odeszli na swoje posłania. Wszyscy bowiem byli zmęczeni, gdyż uczta trwała długo.
2 Judith was left alone in the tent with Holofernes, who lay prostrate on his bed, for he was sodden with wine.	2 W namiocie pozostała tylko sama Judyta i Holofernes leżący na swoim posłaniu. Upił się bowiem winem.
3 She had ordered her maid to stand outside the bedroom and wait, as on the other days, for her to come out; she said she would be going out for her prayer. To Bagoas she had said this also.	3 A Judyta powiedziała swojej niewolnicy, aby stała na zewnątrz przy jej sypialni i pilnowała jej wyjścia tak, jak każdego dnia. Mam wyjść bowiem - rzekła na modlitwę. Także Bagoasowi powiedziała to samo.
4 When all had departed, and no one, small or great, was left in the bedroom, Judith stood by Holofernes' bed and said within herself: "O Lord, God of all might, in this hour look graciously on my undertaking for the exaltation of Jerusalem;	4 I odeszli wszyscy od Holofernesa, a w sypialni nie pozostał nikt od najmniejszego do największego. Wtedy Judyta przystąpiła do jego łoża i powiedziała w swym sercu: Pani, Boże Wszechmogący, spójrz łaskawie w tej godzinie na dzieło rąk moich w celu wywyższenia Jeruzalem!
5 now is the time for aiding your heritage and for carrying out my design to shatter the enemies who have risen against us."	5 Oto teraz jest odpowiednia chwila, aby odzyskać Twoje dziedzictwo i spełnić mój plan zgładzenia wrogów, którzy przeciwko nam powstali.
6 She went to the bedpost near the head of Holofernes, and taking his sword from it,	6 I podeszła do słupa nad łożem przy głowie Holofernesa, zdjęła jego miecz ze słupa,
7 drew close to the bed, grasped the hair of his head, and said, "Strengthen me this day, O God of Israel!"	7 a zbliżywszy się do łoża ujęła go za włosy i rzekła: Daj mi siłę w tym dniu, Panie, Boże Izraela!
8 Then with all her might she struck him twice in the neck and cut off his head.	8 I uderzyła go dwukrotnie z całej siły w kark, i odcięła głowę.
9 She rolled his body off the bed and took the canopy from its supports. Soon afterward, she came out and handed over the head of Holofernes to her maid,	9 Potem zsunęła jego ciało z posłania, zdjęła kotarę ze słupów namiotu i w chwilę później wyszła, podając niewolnicy swojej głowę Holofernesa.
10 who put it into her food pouch; and the two went off together as they were accustomed to do for prayer. They passed through the camp, and skirting the ravine, reached Bethulia on the mountain. As they approached its gates,	10 Ta zaś włożyła ją do swojej torby na żywność i wyszły razem jak zazwyczaj poza teren obozu na modlitwę. I przeszedłszy przez obóz okrążyły wąwóz górski, i wstąpiły na górę Betulii, i tak doszły do jej bram.
11 Judith shouted to the guards from a distance: "Open! Open the gate! God, our God, is with us. Once more he has made manifest his strength in Israel and his power against our enemies; he has done it this very day."	11 A Judyta już z daleka wołała do stróżujących przy bramach: Otwórzcie, otwórzcie bramę! Z nami jest Bóg! Bóg nasz, aby znowu okazać moc w Izraelu i potęgę przeciw wrogom, jak to i dziś uczynił.
12 When the citizens heard her voice, they quickly descended to their city gate and summoned the city elders.	12 Gdy ludzie z jej miasta usłyszeli jej głos, spieszyli się, aby przejść do bramy miasta, a także zawołali jego starszych.
13 All the people, from the least to the greatest, hurriedly assembled, for her return seemed unbelievable. They opened the gate and welcomed the two women. They made a fire for light; and when they gathered around the two,	13 I zbiegli się wszyscy od najmniejszego aż do największego, ponieważ wydawało im się nie do wiary, żeby wróciła. Otworzyli bramę i przyjęli je, a zapaliwszy ogień, aby było widno, otoczyli je kołem.
14 Judith urged them with a loud voice: "Praise God, praise him! Praise God, who has not withdrawn his mercy from the house of Israel, but has shattered our enemies by my hand this very night."	14 A ona donośnym głosem odezwała się do nich: Wysławiajcie Boga, wysławiajcie! Wysławiajcie Go, ponieważ nie oddalił miłosierdzia swego od domu Izraela, ale tej nocy moją ręką pokonał nieprzyjaciół.
15 Then she took the head out of the pouch, showed it to them, and said: "Here is the head of Holofernes, general in charge of the Assyrian army, and here is the canopy under which he lay in his drunkenness. The Lord struck him down by the hand of a woman.	15 Potem wyjęła z torby głowę, pokazała ją i powiedziała do nich: Oto głowa Holofernesa, naczelnego wodza asyryjskich sił zbrojnych, a oto kotara, pod którą leżał pijany. Zabił go Pan ręką kobiety.
16 As the Lord lives, who has protected me in the path I have followed, I swear that it was my face that seduced Holofernes to his ruin, and that he did not sin with me to my defilement or disgrace."	16 Na życie Pana, który mnie strzegł na mojej drodze, w którą się wybrałam: uwiodło tamtego oblicze moje na jego zgubę, ale nie popełnił ze mną grzechu, aby mnie splugawić i zhańbić.
17 All the people were greatly astonished. They bowed down and worshiped God, saying with one accord, "Blessed are you, our God, who today have brought to nought the enemies of your people."	17 I zadziwił się bardzo cały naród i upadł na ziemię, oddając pokłon Bogu, i wołał jednogłośnie: Bądź uwielbiony, Boże nasz, który w dniu dzisiejszym rozgromiłeś nieprzyjaciół swego ludu.
18 Then Uzziah said to her: "Blessed are you, daughter, by the Most High God, above all the women on earth; and blessed be the Lord God, the creator of heaven and earth, who guided your blow at the head of the chief of our enemies.	18 A Ozjasz powiedział do niej: Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, Stwórca nieba i ziemi, który cię prowadził, abyś odcięła głowę wodza naszych nieprzyjaciół.
19 Your deed of hope will never be forgotten by those who tell of the might of God.	19 Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
20 May God make this redound to your everlasting honor, rewarding you with blessings, because you risked your life when your people were being oppressed, and you averted our disaster, walking uprightly before our God." And all the people answered, "Amen! Amen!"	20 Niech to sprawi tobie Bóg, abyś była wywyższona na wieki i ubogacona w dobra, bo nie szczędziłaś swego życia, gdy naród nasz był upokorzony, ale przeciwstawiłaś się naszej zagładzie, postępując prawą drogą przed Bogiem naszym. A cały naród odpowiedział: Niech tak będzie, niech tak będzie!