1 אז תדמה מלכות השמים לעשר עלמות אשר לקחו את נרותיהן ותצאנה לקראת החתן | 1 Tunc simile erit regnum cælorum decem virginibus : quæ accipientes lampades suas exierunt obviam sponso et sponsæ. |
2 חמש מהן היו חכמות וחמש כסילות | 2 Quinque autem ex eis erant fatuæ, et quinque prudentes : |
3 הכסילות לקחו את הנרות ולא לקחו עמהן שמן | 3 sed quinque fatuæ, acceptis lampadibus, non sumpserunt oleum secum : |
4 והחכמות לקחו שמן בכליהן ואת נרותיהן | 4 prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus. |
5 וכאשר בשש החתן לבוא ותנמנה כלן ותרדמנה | 5 Moram autem faciente sponso, dormitaverunt omnes et dormierunt. |
6 ויהי בחצות הלילה ותהי צוחה הנה החתן צאינה לקראתו | 6 Media autem nocte clamor factus est : Ecce sponsus venit, exite obviam ei. |
7 אז התעוררו כל העלמות ההן ותיטבנה את נרותיהן | 7 Tunc surrexerunt omnes virgines illæ, et ornaverunt lampades suas. |
8 ותאמרנה הכסילות אל החכמות תנה לנו משמנכן כי יכבו נרותינו | 8 Fatuæ autem sapientibus dixerunt : Date nobis de oleo vestro, quia lampades nostræ extinguuntur. |
9 ותענינה החכמות לאמר לא כן פן יחסר לנו ולכן כי אם לכנה אל המוכרים וקנינה לכן | 9 Responderunt prudentes, dicentes : Ne forte non sufficiat nobis, et vobis, ite potius ad vendentes, et emite vobis. |
10 ויהי בעת לכתן לקנות ויבוא החתן והנכנות ללכת באו אתו אל החתנה ותסגר הדלת | 10 Dum autem irent emere, venit sponsus : et quæ paratæ erant, intraverunt cum eo ad nuptias, et clausa est janua. |
11 ואחרי כן באו גם שאר העלמות ותאמרנה אדנינו אדנינו פתח לנו | 11 Novissime vero veniunt et reliquæ virgines, dicentes : Domine, domine, aperi nobis. |
12 ויען ויאמר אמן אמר אני לכן לא ידעתי אתכן | 12 At ille respondens, ait : Amen dico vobis, nescio vos. |
13 לכן שקדו כי אינכם יודעים את היום ואת השעה אשר יבא בה בן האדם | 13 Vigilate itaque, quia nescitis diem, neque horam.
|
14 כי כמו איש נסע למרחוק אשר קרא אל עבדיו וימסר להם את רכושו | 14 Sicut enim homo peregre proficiscens, vocavit servos suos, et tradidit illis bona sua. |
15 ויתן לזה חמש ככרים ולזה שתים ולזה אחת לכל איש ואיש כפי ערכו וימהר ויסע משם | 15 Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem : et profectus est statim. |
16 וילך האיש הלקח חמש ככרים ויסחר בהן ויעש לו חמש ככרים אחרות | 16 Abiit autem qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis, et lucratus est alia quinque. |
17 וכן הלקח שתים גם הוא הרויח שתים אחרות | 17 Similiter et qui duo acceperat, lucratus est alia duo. |
18 אך לקח האחת הלך ויחפר באדמה ויטמן את כסף אדניו | 18 Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terram, et abscondit pecuniam domini sui. |
19 ואחרי ימים רבים בא אדוני העבדים ההם ויעש חשבון עמהם | 19 Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum, et posuit rationem cum eis. |
20 ויגש הלקח חמש הככרים ויבא חמש ככרים אחרות לאמר אדני חמש ככרים מסרת לי הנה חמש ככרים אחרות הרוחתי בהן | 20 Et accedens qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta, dicens : Domine, quinque talenta tradidisti mihi, ecce alia quinque superlucratus sum. |
21 ויאמר אליו אדניו כן העבד הטוב והנאמן כי במעט נאמן היית ועל הרבה אפקידך בוא אל שמחת אדניך | 21 Ait illi dominus ejus : Euge serve bone, et fidelis : quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam ; intra in gaudium domini tui. |
22 ויגש גם לקח הככרים ויאמר אדני ככרים מסרת לי הנה ככרים הרוחתי בהן | 22 Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait : Domine, duo talenta tradidisti mihi, ecce alia duo lucratus sum. |
23 ויאמר אליו אדניו היטבת העבד הטוב והנאמן במזער נאמן היית ועל הרבה אפקידך בוא אל שמחת אדניך | 23 Ait illi dominus ejus : Euge serve bone, et fidelis : quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam ; intra in gaudium domini tui. |
24 ויגש גם הלקח את הככר האחת ויאמר אדני ידעתיך כי איש קשה אתה קצר באשר לא זרעת וכנס מאשר לא פזרת | 24 Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait : Domine, scio quia homo durus es ; metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti : |
25 ואירא ואלך ואטמן את ככרך באדמה ועתה הא לך את אשר לך | 25 et timens abii, et abscondi talentum tuum in terra : ecce habes quod tuum est. |
26 ויען אדניו ויאמר אליו העבד הרע והעצל אתה ידעת כי קצר אנכי באשר לא זרעתי וכנס מאשר לא פזרתי | 26 Respondens autem dominus ejus, dixit ei : Serve male, et piger, sciebas quia meto ubi non semino, et congrego ubi non sparsi : |
27 לכן היה עליך לתת את כספי לשלחנים ואני בבואי הייתי לקח את אשר לי בתרבית | 27 oportuit ergo te committere pecuniam meam numulariis, et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura. |
28 על כן שאו ממנו את הככר ותנו אל האיש אשר לו עשר הככרים | 28 Tollite itaque ab eo talentum, et date ei qui habet decem talenta : |
29 כי כל איש אשר יש לו ינתן לו ויעדיף והאיש אשר אין לו גם את אשר לו יקח ממנו | 29 omni enim habenti dabitur, et abundabit : ei autem qui non habet, et quod videtur habere, auferetur ab eo. |
30 ואת עבד הבליעל השליכו אל החשך החיצון שם תהיה היללה וחרק השנים | 30 Et inutilem servum ejicite in tenebras exteriores : illic erit fletus, et stridor dentium.
|
31 והיה כי יבוא בן האדם בכבודו וכל המלאכים הקדשים עמו וישב על כסא כבודו | 31 Cum autem venerit Filius hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suæ : |
32 ונאספו לפניו כל הגוים והפריד בינותם כאשר יפריד הרעה את הכבשים מן העתודים | 32 et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab hædis : |
33 והציב את הכבשים לימינו ואת העתודים לשמאלו | 33 et statuet oves quidem a dextris suis, hædos autem a sinistris. |
34 אז יאמר המלך אל הנצבים לימינו באו ברוכי אבי ורשו את המלכות המוכנה לכם למן הוסד העולם | 34 Tunc dicet rex his qui a dextris ejus erunt : Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi : |
35 כי רעב הייתי ותאכילני צמא הייתי ותשקוני גר הייתי ותאספוני | 35 esurivi enim, et dedistis mihi manducare : sitivi, et dedistis mihi bibere : hospes eram, et collegistis me : |
36 ערום ותכסוני חולה ותבקרוני במשמר הייתי ותבאו אלי | 36 nudus, et cooperuistis me : infirmus, et visitastis me : in carcere eram, et venistis ad me. |
37 וענו הצדיקים ואמרו אדנינו מתי ראינוך רעב ונכלכלך או צמא ונשקה אותך | 37 Tunc respondebunt ei justi, dicentes : Domine, quando te vidimus esurientem, et pavimus te : sitientem, et dedimus tibi potum ? |
38 ומתי ראינוך גר ונאספך או ערם ונכסך | 38 quando autem te vidimus hospitem, et collegimus te : aut nudum, et cooperuimus te ? |
39 ומתי ראינוך חולה או במשמר ונבא אליך | 39 aut quando te vidimus infirmum, aut in carcere, et venimus ad te ? |
40 והמלך יענה ויאמר אליהם אמן אמר אני לכם מה שעשיתם לאחד מאחי הצעירים האלה לי עשיתם | 40 Et respondens rex, dicet illis : Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis. |
41 ואז יאמר גם אל הנצבים לשמאלו לכו מעלי אתם הארורים אל אש עולם המוכנה לשטן ולמלאכיו | 41 Tunc dicet et his qui a sinistris erunt : Discedite a me maledicti in ignem æternum, qui paratus est diabolo, et angelis ejus : |
42 כי רעב הייתי ולא האכלתם אותי צמא הייתי ולא השקיתם אותי | 42 esurivi enim, et non dedistis mihi manducare : sitivi, et non dedistis mihi potum : |
43 גר הייתי ולא אספתם אותי ערום ולא כסיתם אותי חולה ובמשמר ולא בקרתם אותי | 43 hospes eram, et non collegistis me : nudus, et non cooperuistis me : infirmus, et in carcere, et non visitastis me. |
44 וענו גם הם ואמרו אדנינו מתי ראינוך רעב או צמא או גר או ערום או חולה או במשמר ולא שרתנוך | 44 Tunc respondebunt ei et ipsi, dicentes : Domine, quando te vidimus esurientem, aut sitientem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, aut in carcere, et non ministravimus tibi ? |
45 אז יענה אתם לאמר אמן אמר אני לכם מה שלא עשיתם לאחד מן הצעירים האלה גם לי לא עשיתם | 45 Tunc respondebit illis, dicens : Amen dico vobis : Quamdiu non fecistis uni de minoribus his, nec mihi fecistis. |
46 וילכו אלה למעצבת עולם והצדיקים לחיי עולם | 46 Et ibunt hi in supplicium æternum : justi autem in vitam æternam. |