Vangelo secondo Giovanni 5
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Dopo questo essendo la festa de' Giudei, Gesù se n'andò a Gerusalemme. | 1 Post haec erat dies festus Iu daeorum, et ascendit Iesus Hie rosolymam. |
2 E havvi in Gerusalemme la piscina probatica,che in lingua Ebrea si chiama Betsaida, la quale ha cinque porticati. | 2 Est autem Hierosolymis, super Probatica, piscina, quae cognominatur Hebraice Bethsatha, quinque porticus habens. |
3 Ne' quali giaceva gran turba di malati, di ciechi, di zoppi, di paralitici, i quali aspettavano il movimento dell'acqua. | 3 In his iacebat multitudo languentium,caecorum, claudorum, aridorum. |
4 Imperocché l'Angelo del Signore in un certo tempo scendeva nella piscina, e l'acqua era agitata. E chiunque fosse stato il primo a scendere nella piscina dopo il movimento dell'acqua, restava sano, qualunque fosse la malattia, dalla quale era detenuto. | 4 |
5 Ed eravi un uomo il quale avea passati trentotto anni nella sua infermità. | 5 Erat autem quidam homo ibi triginta et octoannos habens in infirmitate sua. |
6 E Gesù mirato avendo costui, che se ne stava a giacere, e conoscendo, che era di età avanzata, gli disse: Vuoi tu essere risanato? | 6 Hunc cum vidisset Iesus iacentem, etcognovisset quia multum iam tempus habet, dicit ei: “ Vis sanus fieri? ”. |
7 Risposegli l'infermo: Signore, io non ho uomo, che mi getti nella piscina, quando l'acqua è agitata: il perché quando io mi vi accosto, un altro vi scende prima di me. | 7 Respondit ei languidus: “ Domine, hominem non habeo, ut, cum turbata fueritaqua, mittat me in piscinam; dum autem venio ego, alius ante me descendit ”. |
8 Dissegli Gesù: Alzati, prendi il tuo letticciuolo, e cammina. | 8 Dicit ei Iesus: “ Surge, tolle grabatum tuum et ambula ”. |
9 E in quell'istante colui diventò sano, prese il suo letticciuolo, e camminava. Or quel di era sabato. | 9 Et statim sanusfactus est homo et sustulit grabatum suum et ambulabat. Erat autem sabbatum in illo die. |
10 Dicevan perciò i Giudei all'uomo risanato: E sabato, non è a te lecito di portare il tuo letticciuolo. | 10 Dicebant ergo Iudaei illi, qui sanatusfuerat: “ Sabbatum est, et non licet tibi tollere grabatum tuum ”. |
11 Ed egli rispose loro: Colui, che mi ha risanato, mi ha detto: Prendi il tuo letticciuolo, e cammina. | 11 Illeautem respondit eis: “ Qui me fecit sanum, ille mihi dixit: “Tolle grabatumtuum et ambula” ”. |
12 Domandarongli adunque chi fosse quell'uomo, che gli avea detto: Prendi il tuo letticciuolo, e cammina? | 12 Interrogaverunt eum: “ Quis est ille homo, qui dixittibi: “Tolle et ambula”? ”. |
13 Ma l'uomo risanato non sapeva, chi quegli fosse; perché Gesù si era scansato dalla turba, che era in quel luogo. | 13 Is autem, qui sanus fuerat effectus,nesciebat quis esset; Iesus enim declinavit a turba constituta in loco. |
14 Dopo di ciò trovollo Gesù nel tempio, e gli disse: Ecco che se' risanato: non peccar più, perché non ti avvenga qualche cosa di peggio. | 14 Postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi: “ Ecce sanus factus es; iamnoli peccare, ne deterius tibi aliquid contingat ”. |
15 Quegli andò a dar nuova a' Giudei, come Gesù era quello, che l'avea risanato. | 15 Abiit ille homo etnuntiavit Iudaeis quia Iesus esset, qui fecit eum sanum. |
16 Per questo i Giudei perseguitavan Gesù, perché tali cose faceva in giorno di sabato. | 16 Et proptereapersequebantur Iudaei Iesum, quia haec faciebat in sabbato. |
17 Ma Gesù rispondeva loro: Il Padre mio opera sino a quest' oggi, e io opero. | 17 Iesus autemrespondit eis: “ Pater meus usque modo operatur, et ego operor ”. |
18 Per questo sempre più i Giudei cercavano di ucciderlo: mentre non solo rompeva il sabato, ma di più diceva, che Dio era il Padre suo, facendosi eguale a Dio. Rispose adunque Gesù, e disse loro: | 18 Propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei interficere, quia non solum solvebatsabbatum, sed et Patrem suum dicebat Deum, aequalem se faciens Deo. |
19 In verità, in verità vi dico: Non può il Figliuolo far da se cosa alcuna, se non l'ha veduta fare dal Padre: imperocché quello, che questi fa, lo fa parimente il Figliuolo. | 19 Respondit itaque Iesus et dixit eis: “ Amen, amen dico vobis: Non potestFilius a se facere quidquam, nisi quod viderit Patrem facientem; quaecumque enimille faciat, haec et Filius similiter facit. |
20 Imperciocché il Padre ama il Figliuolo, e a lui manifesta tutto quello, che egli fa: e farà a lui vedere opere maggiori di queste, onde voi ne restiate stupefatti. | 20 Pater enim diligit Filium etomnia demonstrat ei, quae ipse facit, et maiora his demonstrabit ei opera, utvos miremini. |
21 Conciossiachè siccome il Padre risuscita i morti, e rende ad essi la vita: così il Figliuolo rende la vita a quelli, che vuole. | 21 Sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat, sic et Filius,quos vult, vivificat. |
22 Imperocché il Padre non giudica alcuno: ma ha rimesso interamente nel Figliuolo il far giudizio, | 22 Neque enim Pater iudicat quemquam, sed iudicium omnededit Filio, |
23 Affinchè tutti onorino il Figliuolo, come onorano il Padre: chi non onora il Figliuolo, non onora il Padre, che lo ha mandato. | 23 ut omnes honorificent Filium, sicut honorificant Patrem. Qui nonhonorificat Filium, non honorificat Patrem, qui misit illum. |
24 In verità, in verità vi dico, che chi ascolta la mia parola, e crede in lui, che mi ha mandato, ha la vita eterna, e non incorre nel giudizio, ma è passato da morte a vita. | 24 Amen, amen dicovobis: Qui verbum meum audit et credit ei, qui misit me, habet vitam aeternam etin iudicium non venit, sed transiit a morte in vitam. |
25 In verità, in verità vi dico, che verrà il tempo, anzi è adesso, quando i morti udiranno la voce del Figliuolo di Dio: e quei, che l'avranno udita, viveranno. | 25 Amen, amen dico vobis:Venit hora, et nunc est, quando mortui audient vocem Filii Dei et, quiaudierint, vivent. |
26 Imperocché siccome il Padre ha in se stesso la vita: così ha dato al Figliuolo l'avere in se stesso la vita: | 26 Sicut enim Pater habet vitam in semetipso, sic dedit etFilio vitam habere in semetipso; |
27 E gli ha dato podestà di far giudizio in quanto è Figliuolo dell'uomo. | 27 et potestatem dedit ei iudicium facere, quiaFilius hominis est. |
28 Non vi stupite di questo, perché verrà tempo, in cui tutti quelli, che sono ne' sepolcri, udiranno la voce del Figliuolo di Dio: | 28 Nolite mirari hoc, quia venit hora, in qua omnes, qui inmonumentis sunt, audient vocem eius; |
29 E usciranno fuora quelli, che avranno fatto opere buone, risorgendo per vivere: quegli poi, che avran fatto opere male, risorgendo per essere condannati. | 29 et procedent, qui bona fecerunt, inresurrectionem vitae, qui vero mala egerunt, in resurrectionem iudicii. |
30 Non posso io fare da me cosa alcuna. Giudico secondo quel, che mi vien detto: e il mio giudizio è retto: perché non cerco il voler mio, ma il volere del Padre, che mi ha mandato. | 30 Nonpossum ego a meipso facere quidquam; sicut audio, iudico, et iudicium meumiustum est, quia non quaero voluntatem meam, sed voluntatem eius, qui misit me. |
31 Se io rendo testimonianza a me stesso, la testimonianza mia non è idonea. | 31 Si ego testimonium perhibeo de meipso, testimonium meum non est verum; |
32 Evvi un altro, che rende a ne testimonianza: e so, che è idonea la testimonianza, che egli a me rende. | 32 alius est, qui testimonium perhibet de me, et scio quia verum est testimonium,quod perhibet de me. |
33 Voi avete mandato a interrogare Giovanni: ed egli ha reso testimonianza al vero. | 33 Vos misistis ad Ioannem, et testimonium perhibuitveritati; |
34 Io però non ricevo testimonianza, da un uomo: ma queste cose dicovi per vostra salute. | 34 ego autem non ab homine testimonium accipio, sed haec dico, ut vossalvi sitis. |
35 Quegli era lampana ardente, e luminosa. E voi avete voluto per pochi momenti godere della sua luce. | 35 Ille erat lucerna ardens et lucens; vos autem voluistisexsultare ad horam in luce eius. |
36 Io però ho una testimonianza maggiore di quella di Giovanni. Imperocché le opere, che mi ha dato il Padre da adempire, queste opere stesse, le quali io fo, testificano a favor mio, che il Padre mi ha mandato: | 36 Ego autem habeo testimonium maius Ioanne; opera enim, quae dedit mihi Pater,ut perficiam ea, ipsa opera, quae ego facio, testimonium perhibent de me, quiaPater me misit; |
37 E il Padre, che mi ha mandato, egli stesso ha resa testimonianza a favor mio: e voi ne avete udita giammai la sua voce, né veduto il suo volto. | 37 et, qui misit me, Pater, ipse testimonium perhibuit de me.Neque vocem eius umquam audistis neque speciem eius vidistis; |
38 E non avete abitante in voi la sua parola: perché non credete a chi egli ha mandato. | 38 et verbum eiusnon habetis in vobis manens, quia, quem misit ille, huic vos non creditis. |
39 Voi andate investigando le Scritture, perché credete di avere in esse la vita eterna: e queste sono quelle, che parlano a favor mio: | 39 Scrutamini Scripturas, quia vos putatis in ipsis vitam aeternam habere; et illaesunt, quae testimonium perhibent de me. |
40 E non volete venir a me per aver vita. | 40 Et non vultis venire ad me, ut vitamhabeatis. |
41 Io non accetto la gloria, che viene dagli uomini. | 41 Gloriam ab hominibus non accipio, |
42 Ma vi ho conosciuto, che non avete in voi amore di Dio. | 42 sed cognovi vos, quia dilectionem Deinon habetis in vobis. |
43 Io son venuto nel nome del Padre mio, e non mi ricevete: se un altro verrà di propria autorità, lo riceverete. | 43 Ego veni in nomine Patris mei, et non accipitis me; sialius venerit in nomine suo, illum accipietis. |
44 Com'è possibile, che crediate voi, che andate mendicando gloria gli uni dagli altri, e non cercate quella gloria, che da Dio solo procede? | 44 Quomodo potestis vos credere,qui gloriam ab invicem accipitis, et gloriam, quae a solo est Deo, nonquaeritis? |
45 Non vi pensate, che sia per accusarvi io presso del Padre: havvi già chi vi accusa, quel Mosé, in cui voi vi confidate. | 45 Nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem; est quiaccuset vos: Moyses, in quo vos speratis. |
46 Imperocché se credeste a Mosè, a me ancora credeste: conciossiaché di me egli ha scritto. | 46 Si enim crederetis Moysi,crederetis forsitan et mihi; de me enim ille scripsit. |
47 Che se non credete a quel, che egli ha scritto, come crederete voi alle mie parole? | 47 Si autem illiuslitteris non creditis, quomodo meis verbis credetis? ”. |