ΚΡΙΤΑΙ - Giudici - Judges 5

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ησεν δεββωρα και βαρακ υιος αβινεεμ εν τη ημερα εκεινη και ειπεν	1 Ce jour-là, Débora et Barac, fils d’Abinoam, entonnèrent ce cantique.
2 εν τω αρξασθαι αρχηγους εν ισραηλ εν προαιρεσει λαου ευλογειτε τον κυριον	2 “En Israël ils ont dénoué leur chevelure: un peuple de volontaires s’est levé: bénissez Yahvé!
3 ακουσατε βασιλεις ενωτιζεσθε σατραπαι δυνατοι εγω τω κυριω ασομαι ψαλω τω θεω ισραηλ	3 Que les rois écoutent, que les souverains prêtent l’oreille, car je vais chanter Yahvé! Je vais chanter un psaume pour Yahvé, un psaume pour le Dieu d’Israël!
4 κυριε εν τη εξοδω σου εκ σηιρ εν τω απαιρειν σε εξ αγρου εδωμ γη εσεισθη και ο ουρανος εξεσταθη και αι νεφελαι εσταξαν υδωρ	4 Ô Yahvé! Quand tu sortis de Séïr, traversant les campagnes d’Édom, la terre trembla, les cieux fondirent, les nuées se changèrent en eaux.
5 ορη εσαλευθησαν απο προσωπου κυριου τουτο σινα απο προσωπου κυριου θεου ισραηλ	5 Les montagnes furent ébranlées devant Yahvé, devant Yahvé le Dieu d’Israël.
6 εν ημεραις σαμεγαρ υιου αναθ εν ημεραις ιαηλ εξελιπον βασιλεις και επορευθησαν τριβους επορευθησαν οδους διεστραμμενας	6 Aux jours de Chamgar, fils d’Anat, aux jours de Yaël, les caravanes ne partaient plus, les voyageurs empruntaient des chemins détournés.
7 εξελιπεν φραζων εν τω ισραηλ εξελιπεν εως ου εξανεστη δεββωρα οτι ανεστη μητηρ εν τω ισραηλ	7 Les villages étaient désertés, ils étaient déserts en Israël jusqu’au jour où moi, Débora, je me suis levée: j’ai été comme une mère pour Israël.
8 ηρετισαν θεους καινους ως αρτον κριθινον σκεπην εαν ιδω σιρομαστων εν τεσσαρακοντα χιλιασιν	8 On suivait des dieux nouveaux, c’est pourquoi la guerre était aux portes, mais pour les 40 000 hommes d’Israël, il n’y avait ni bouclier ni lance.
9 η καρδια μου επι τα διατεταγμενα τω ισραηλ οι δυνασται του λαου ευλογειτε τον κυριον	9 Mon cœur se tourne vers les chefs d’Israël, vers les volontaires du peuple: bénissez Yahvé!
10 επιβεβηκοτες επι υποζυγιων καθημενοι επι λαμπηνων	10 Vous qui montez de blanches ânesses, assis sur vos tapis, vous qui allez par les chemins, chantez!
11 φθεγξασθε φωνην ανακρουομενων ανα μεσον ευφραινομενων εκει δωσουσιν δικαιοσυνην κυριω δικαιοι ενισχυσαν εν τω ισραηλ τοτε κατεβη εις τας πολεις αυτου ο λαος κυριου	11 Près des abreuvoirs le berger chante les bienfaits de Yahvé, les bienfaits de sa bonté envers Israël; mais le peuple de Yahvé est descendu vers les portes de la ville.
12 εξεγειρου εξεγειρου δεββωρα εξεγειρον μυριαδας μετα λαου εξεγειρου εξεγειρου λαλει μετ' ωδης ενισχυων εξανιστασο βαρακ και ενισχυσον δεββωρα τον βαρακ αιχμαλωτιζε αιχμαλωσιαν σου υιος αβινεεμ	12 Réveille-toi, réveille-toi, Débora! Réveille-toi et réveille ton peuple! Lève-toi, Barac, et capture ceux qui te capturaient, fils d’Abinoam!
13 ποτε εμεγαλυνθη η ισχυς αυτου κυριε ταπεινωσον μοι τους ισχυροτερους μου	13 Que nos survivants écrasent les puissants, que Yahvé avec moi écrase ceux qui se croient forts.
14 λαος εφραιμ ετιμωρησατο αυτους εν κοιλαδι αδελφου σου βενιαμιν εν λαοις σου εξ εμου μαχιρ κατεβησαν εξερευνωντες και εκ ζαβουλων κυριος επολεμει μοι εν δυνατοις εκειθεν εν σκηπτρω ενισχυοντος ηγησεως	14 Les chefs d’Éphraïm sont descendus dans la vallée. Benjamin est à ta suite parmi tes troupes. Des chefs sont descendus de Makir, et de Zabulon ceux qui portent le sceptre.
15 εν ισσαχαρ μετα δεββωρας εξαπεστειλεν πεζους αυτου εις την κοιλαδα ινα τι συ κατοικεις εν μεσω χειλεων εξετεινεν εν τοις ποσιν αυτου εν διαιρεσεσιν ρουβην μεγαλοι ακριβασμοι καρδιας	15 Les chefs d’Issacar sont avec Débora, Issacar est aux côtés de Barac, et dans la plaine il marche sur ses traces. Mais près des ruisseaux de Ruben il n’y a que des palabres.
16 ινα τι μοι καθησαι ανα μεσον των μοσφαθαιμ του εισακουειν συρισμους εξεγειροντων του διελθειν εις τα του ρουβην μεγαλοι εξιχνιασμοι καρδιας	16 Pourquoi es-tu resté dans tes pâturages, à écouter la flûte de tes bergers? Près des ruisseaux de Ruben, on s’est contenté de palabres.
17 γαλααδ εν τω περαν του ιορδανου κατεσκηνωσεν και δαν ινα τι παροικει πλοιοις ασηρ παρωκησεν παρ' αιγιαλον θαλασσων και επι τας διακοπας αυτου κατεσκηνωσεν	17 Galaad était assis sur l’autre rive du Jourdain, Dan est resté sur ses vaisseaux, Asher n’a pas bougé du bord de mer, installé dans ses ports.
18 ζαβουλων λαος ονειδισας ψυχην αυτου εις θανατον και νεφθαλιμ επι υψη αγρου	18 Mais Zabulon est un peuple qui risque sa vie, comme Nephtali, sur les champs de bataille.
19 ηλθον βασιλεις και παρεταξαντο τοτε επολεμησαν βασιλεις χανααν εν θενναχ επι υδατος μαγεδδω πλεονεξιαν αργυριου ουκ ελαβον	19 Les rois sont venus, ils ont combattu. À Tanak, près des eaux de Méguiddo, les rois de Canaan ont combattu, mais ils n’ont pas ramassé le butin.
20 εκ του ουρανου επολεμησαν αστερες εκ της ταξεως αυτων επολεμησαν μετα σισαρα	20 Du haut des cieux les étoiles ont combattu, de leurs chemins elles ont combattu Siséra.
21 χειμαρρους κισων εξεβαλεν αυτους χειμαρρους καδημιμ χειμαρρους κισων καταπατησει αυτους ψυχη μου δυνατη	21 Le torrent du Quichon les a emportés, le torrent des temps anciens, le torrent du Quichon. Ô mon âme, avance la tête haute!
22 τοτε απεκοπησαν πτερναι ιππου αμαδαρωθ δυνατων αυτου	22 Quel martèlement de sabots de chevaux, des chevaux lancés à plein galop!
23 καταρασασθε μαρωζ ειπεν ο αγγελος κυριου καταρασει καταρασασθε τους ενοικους αυτης οτι ουκ ηλθοσαν εις την βοηθειαν κυριου βοηθος ημων κυριος εν μαχηταις δυνατος	23 Maudissez Méroz, a dit l’ange de Yahvé, maudissez, maudissez ses habitants, car ils n’étaient pas là pour aider Yahvé, pour aider Yahvé avec les courageux.
24 ευλογηθειη εκ γυναικων ιαηλ γυνη χαβερ του κιναιου εκ γυναικων εν σκηνη ευλογηθειη	24 Bénie soit Yaël, la femme de Héber le Kénite, bénie soit-elle entre les femmes! Entre les femmes qui vivent sous la tente, bénie soit-elle.
25 υδωρ ητησεν αυτην και γαλα εδωκεν αυτω εν λακανη ισχυρων προσηγγισεν βουτυρον	25 Il demande de l’eau: elle lui donne du lait, elle offre le lait crémeux dans la meilleure coupe.
26 την χειρα αυτης την αριστεραν εις πασσαλον εξετεινεν την δεξιαν αυτης εις αποτομας κατακοπων και απετεμεν σισαρα απετριψεν την κεφαλην αυτου και συνεθλασεν και διηλασεν την γναθον αυτου	26 D’une main elle a saisi le pieu, et de sa droite, le marteau de l’ouvrier. Elle frappe Siséra et lui fracasse la tête, elle fracasse et transperce sa tempe.
27 ανα μεσον των ποδων αυτης συγκαμψας επεσεν εκοιμηθη μεταξυ ποδων αυτης εν ω εκαμψεν εκει επεσεν ταλαιπωρος	27 Il s’écroule à ses pieds, il tombe, il est là étendu. Il est tombé à ses pieds, à où il s’est écroulé il est tombé mort.
28 δια της θυριδος διεκυπτεν η μητηρ σισαρα δια της δικτυωτης επιβλεπουσα επι τους μεταστρεφοντας μετα σισαρα δια τι ησχατισεν το αρμα αυτου παραγενεσθαι δια τι εχρονισαν ιχνη αρματων αυτου	28 La mère de Siséra s’est penchée par la fenêtre, elle guette à travers le treillage: “Pourquoi, dit-elle, son char tarde-t-il à rentrer? Que ses chariots sont lents au retour!”
29 σοφαι αρχουσων αυτης ανταπεκριναντο προς αυτην και αυτη απεκρινατο εν ρημασιν αυτης	29 La plus vive de ses dames lui a répondu, elle même se le répète:
30 ουχι ευρησουσιν αυτον διαμεριζοντα σκυλα φιλιαζων φιλοις εις κεφαλην δυνατου σκυλα βαμματων σισαρα σκυλα βαμματων ποικιλιας βαφη ποικιλων περι τραχηλον αυτου σκυλον	30 “Bien sûr ils partagent le butin: une captive, deux captives pour chaque guerrier. Les étoffes de couleur seront pour Siséra, les broderies seront pour son cou.”
31 ουτως απολοιντο παντες οι εχθροι σου κυριε και οι αγαπωντες αυτον καθως η ανατολη του ηλιου εν δυναστειαις αυτου και ησυχασεν η γη τεσσαρακοντα ετη	31 Ô Yahvé, que tous tes ennemis périssent ainsi! mais ceux qui t’aiment verront grandir leur force, comme le soleil.” Le pays fut alors tranquille pendant 40 ans.