ΔΑΝΙΗΛ - Daniele - Daniel 10

LXX	JERUSALEM
1 εν τω ενιαυτω τω πρωτω κυρου του βασιλεως περσων προσταγμα εδειχθη τω δανιηλ ος επεκληθη το ονομα βαλτασαρ και αληθες το οραμα και το προσταγμα και το πληθος το ισχυρον διανοηθησεται το προσταγμα και διενοηθην αυτο εν οραματι	1 En l'an trois de Cyrus, roi de Perse, une parole fut révélée à Daniel, surnommé Baltassar: parolesûre; haute lutte. Il pénétra la parole, l'intelligence lui en fut donnée en vision.
2 εν ταις ημεραις εκειναις εγω δανιηλ ημην πενθων τρεις εβδομαδας	2 En ces temps-là, moi, Daniel, je faisais une pénitence de trois semaines:
3 αρτον επιθυμιων ουκ εφαγον και κρεας και οινος ουκ εισηλθεν εις το στομα μου ελαιον ουκ ηλειψαμην εως του συντελεσαι με τας τρεις εβδομαδας των ημερων	3 je ne mangeais point de nourriture désirable; viande ni vin n'approchaient de ma bouche, et je nem'oignais point, jusqu'au terme de ces trois semaines.
4 και εγενετο τη ημερα τη τεταρτη και εικαδι του μηνος του πρωτου και εγω ημην επι του χειλους του ποταμου του μεγαλου ος εστι τιγρης	4 Le vingt-quatrième jour du premier mois, étant au bord du grand fleuve, le Tigre,
5 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου ανθρωπος εις ενδεδυμενος βυσσινα και την οσφυν περιεζωσμενος βυσσινω και εκ μεσου αυτου φως	5 je levai les yeux pour regarder. Voici: Un homme vêtu de lin, les reins ceints d'or pur,
6 και το σωμα αυτου ωσει θαρσις και το προσωπον αυτου ωσει ορασις αστραπης και οι οφθαλμοι αυτου ωσει λαμπαδες πυρος και οι βραχιονες αυτου και οι ποδες ωσει χαλκος εξαστραπτων και φωνη λαλιας αυτου ωσει φωνη θορυβου	6 son corps avait l'apparence de la chrysolithe, son visage, l'aspect de l'éclair, ses yeux comme deslampes de feu, ses bras et ses jambes comme l'éclat du bronze poli, le son de ses paroles comme la rumeur d'unemultitude.
7 και ειδον εγω δανιηλ την ορασιν την μεγαλην ταυτην και οι ανθρωποι οι οντες μετ' εμου ουκ ειδοσαν την ορασιν ταυτην και φοβος ισχυρος επεπεσεν επ' αυτους και απεδρασαν εν σπουδη	7 Seul, moi Daniel, je contemplais cette apparition; les hommes qui étaient avec moi ne voyaient pasla vision, mais un grand tremblement s'abattit sur eux et ils s'enfuirent pour se cacher.
8 και εγω κατελειφθην μονος και ειδον την ορασιν την μεγαλην ταυτην και ουκ εγκατελειφθη εν εμοι ισχυς και ιδου πνευμα επεστραφη επ' εμε εις φθοραν και ου κατισχυσα	8 Je demeurai seul, contemplant cette grande vision; j'étais sans force, mon visage changea, défiguré,ma force m'abandonna.
9 και ουκ ηκουσα την φωνην λαλιας αυτου εγω ημην πεπτωκως επι προσωπον μου επι την γην	9 J'entendis le son de ses paroles, et au son de ses paroles je défaillis et tombai face contre terre.
10 και ιδου χειρα προσηγαγε μοι και ηγειρε με επι των γονατων επι τα ιχνη των ποδων μου	10 Voici: une main me toucha, faisant frémir mes genoux et les paumes de mes mains.
11 και ειπεν μοι δανιηλ ανθρωπος ελεεινος ει διανοηθητι τοις προσταγμασιν οις εγω λαλω επι σε και στηθι επι του τοπου σου αρτι γαρ απεσταλην επι σε και εν τω λαλησαι αυτον μετ' εμου το προσταγμα τουτο εστην τρεμων	11 Il me dit: "Daniel, homme des prédilections, comprends les paroles que je vais te dire; lève-toi; mevoici, envoyé à toi." Il dit ces mots et je me relevai en tremblant.
12 και ειπεν προς με μη φοβου δανιηλ οτι απο της ημερας της πρωτης ης εδωκας το προσωπον σου διανοηθηναι και ταπεινωθηναι εναντιον κυριου του θεου σου εισηκουσθη το ρημα σου και εγω εισηλθον εν τω ρηματι σου	12 Il me dit: "Ne crains point, Daniel, car du premier jour où, pour comprendre, tu as résolu de temortifier devant ton Dieu, tes paroles ont été entendues, et c'est à cause de tes paroles que je suis venu.
13 και ο στρατηγος βασιλεως περσων ανθειστηκει εναντιον μου εικοσι και μιαν ημεραν και ιδου μιχαηλ εις των αρχοντων των πρωτων επηλθε βοηθησαι μοι και αυτον εκει κατελιπον μετα του στρατηγου του βασιλεως περσων	13 Le Prince du royaume de Perse m'a résisté pendant 21 jours, mais Michel, l'un des PremiersPrinces, est venu à mon aide. Je l'ai laissé affrontant les rois de Perse,
14 και ειπεν μοι ηλθον υποδειξαι σοι τι υπαντησεται τω λαω σου επ' εσχατου των ημερων ετι γαρ ορασις εις ημερας	14 et je suis venu te faire comprendre ce qui adviendra à ton peuple, à la fin des jours. Car voici pources jours une nouvelle vision."
15 και εν τω αυτον λαλησαι μετ' εμου τα προσταγματα ταυτα εδωκα το προσωπον μου επι την γην και εσιωπησα	15 Lorsqu'il m'eut dit ces choses, je me prosternai à terre sans rien dire;
16 και ιδου ως ομοιωσις χειρος ανθρωπου ηψατο μου των χειλεων και ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπα τω εστηκοτι απεναντι μου κυριε και ως ορασις απεστραφη επι το πλευρον μου επ' εμε και ουκ ην εν εμοι ισχυς	16 et voici: une semblance de fils d'homme me toucha les lèvres. J'ouvris la bouche pour parler, et jedis à celui qui se tenait devant moi: "Mon Seigneur, à cette apparition, l'angoisse revient sur moi et je n'ai plus deforces.
17 και πως δυνησεται ο παις λαλησαι μετα του κυριου αυτου και εγω ησθενησα και ουκ εστιν εν εμοι ισχυς και πνευμα ου κατελειφθη εν εμοι	17 Et comment le serviteur de mon Seigneur que voici, pourra-t-il parler avec mon Seigneur, alorsque déjà il n'est plus de force en moi et que le souffle m'abandonne?"
18 και προσεθηκε και ηψατο μου ως ορασις ανθρωπου και κατισχυσε με	18 De nouveau l'apparence humaine me toucha et me réconforta.
19 και ειπε μοι ανθρωπος ελεεινος ει μη φοβου υγιαινε ανδριζου και ισχυε και εν τω λαλησαι αυτον μετ' εμου ισχυσα και ειπα λαλησατω ο κυριος μου οτι ενισχυσε με	19 Il dit: "Ne crains point, homme des prédilections; paix à toi, prends force et courage!" Et tandisqu'il me parlait, je me sentais fortifié et je dis: "Que mon Seigneur parle, car tu m'as réconforté."
20 και ειπεν προς με γινωσκεις τι ηλθον προς σε και νυν επιστρεψω διαμαχεσθαι μετα του στρατηγου βασιλεως των περσων και εγω εξεπορευομην και ιδου στρατηγος ελληνων εισεπορευετο	20 Alors il dit: "Sais-tu pourquoi je suis venu à toi? Je dois retourner combattre le Prince de Perse:quand j'en aurai fini, voici que viendra le Prince de Yavân.
21 και μαλα υποδειξω σοι τα πρωτα εν απογραφη αληθειας και ουθεις ην ο βοηθων μετ' εμου υπερ τουτων αλλ' η μιχαηλ ο αγγελος	21 Mais je vais t'annoncer ce qui est inscrit dans le Livre de Vérité. Nul ne me prête main-forte pources choses, sinon Michel, votre Prince,