ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 8

LXX	BIBBIA TINTORI
1 και ειπεν κυριος προς με λαβε σεαυτω τομον καινου μεγαλου και γραψον εις αυτον γραφιδι ανθρωπου του οξεως προνομην ποιησαι σκυλων παρεστιν γαρ	1 E il Signore mi disse: « Prenditi un libro grande e scrivici a carattere d'uomo: Presto rapisci le spoglie, depreda subito ».
2 και μαρτυρας μοι ποιησον πιστους ανθρωπους τον ουριαν και τον ζαχαριαν υιον βαραχιου	2 Ed io mi presi dei testimoni fedeli: il sacerdote Uria e Zaccaria figlio di Barachia.
3 και προσηλθον προς την προφητιν και εν γαστρι ελαβεν και ετεκεν υιον και ειπεν κυριος μοι καλεσον το ονομα αυτου ταχεως σκυλευσον οξεως προνομευσον	3 E mi accostai alla, profetessa, la quale concepì e partorì un figliolo. E il Signore mi disse: « Mettigli nome: — Presto rapisci le spoglie, depreda subito; —
4 διοτι πριν η γνωναι το παιδιον καλειν πατερα η μητερα λημψεται δυναμιν δαμασκου και τα σκυλα σαμαρειας εναντι βασιλεως ασσυριων	4 perchè avanti che il bambino sappia chiamare suo padre e sua madre, sarà tolta la potenza di Damasco e le spoglie di Samaria saran presentate al re d'Assiria ».
5 και προσεθετο κυριος λαλησαι μοι ετι	5 É di nuovo il Signore mi parlò, dicendo:
6 δια το μη βουλεσθαι τον λαον τουτον το υδωρ του σιλωαμ το πορευομενον ησυχη αλλα βουλεσθαι εχειν τον ραασσων και τον υιον ρομελιου βασιλεα εφ' υμων	6 « Perchè questo popolo ha disprezzate le acque di Siloe, che scorrono placidamente, ed ha più inclinazione per Rasin e pel figlio di Romelia,
7 δια τουτο ιδου αναγει κυριος εφ' υμας το υδωρ του ποταμου το ισχυρον και το πολυ τον βασιλεα των ασσυριων και την δοξαν αυτου και αναβησεται επι πασαν φαραγγα υμων και περιπατησει επι παν τειχος υμων	7 ecco che per questo il Signore farà venire su di essi le acque del fiume, impetuose e vaste, il re dell'Assiria con tutta la sua potenza, e salirà sopra tutti i suoi rivi, e scorrerà sopra tutte le sue ripe,
8 και αφελει απο της ιουδαιας ανθρωπον ος δυνησεται κεφαλην αραι η δυνατον συντελεσασθαι τι και εσται η παρεμβολη αυτου ωστε πληρωσαι το πλατος της χωρας σου μεθ' ημων ο θεος	8 e passerà per Giuda, inonderà straripando, arriverà fino al collo. E l'ampiezza delle sue ali coprirà la distesa della tua terra, o Emmanuele.
9 γνωτε εθνη και ηττασθε επακουσατε εως εσχατου της γης ισχυκοτες ηττασθε εαν γαρ παλιν ισχυσητε παλιν ηττηθησεσθε	9 Radunatevi, o popoli, per essere disfatti, e voi tutte ascoltate, terre lontane, fatevi coraggio, per esser disfatte, accingetevi alla battaglia, per esser disfatte,
10 και ην αν βουλευσησθε βουλην διασκεδασει κυριος και λογον ον εαν λαλησητε ου μη εμμεινη υμιν οτι μεθ' ημων κυριος ο θεος	10 formate dei disegni: saran dissipati; date degli ordini: saran senza effetto: perchè Dio è con noi.
11 ουτως λεγει κυριος τη ισχυρα χειρι απειθουσιν τη πορεια της οδου του λαου τουτου λεγοντες	11 Or ecco quanto mi disse il Signore, quando con mano forte mi ammonì di non andare nella via di questo popolo, dicendo:
12 μηποτε ειπητε σκληρον παν γαρ ο εαν ειπη ο λαος ουτος σκληρον εστιν τον δε φοβον αυτου ου μη φοβηθητε ουδε μη ταραχθητε	12 « Non state a dire: « Congiura! » Questo popolo non parla altro che di congiura; non temete ciò che egli teme, non vi spaventate.
13 κυριον αυτον αγιασατε και αυτος εσται σου φοβος	13 Riconoscete come santo il Signore degli eserciti; Egli sia il vostro spavento, il vostro terrore.
14 και εαν επ' αυτω πεποιθως ης εσται σοι εις αγιασμα και ουχ ως λιθου προσκομματι συναντησεσθε αυτω ουδε ως πετρας πτωματι ο δε οικος ιακωβ εν παγιδι και εν κοιλασματι εγκαθημενοι εν ιερουσαλημ	14 Egli sarà per voi santificazione, ma anche pietra d'inciampo, pietra di scandalo, per le due case d'Israele, e laccio e rovina per gli abitanti di Gerusalemme.
15 δια τουτο αδυνατησουσιν εν αυτοις πολλοι και πεσουνται και συντριβησονται και εγγιουσιν και αλωσονται ανθρωποι εν ασφαλεια οντες	15 Moltissimi di loro inciamperanno, cadranno, andranno in pezzi, saran chiusi nella rete e presi.
16 τοτε φανεροι εσονται οι σφραγιζομενοι τον νομον του μη μαθειν	16 Lega la testimonianza, sigilla la legge per i miei discepoli ».
17 και ερει μενω τον θεον τον αποστρεψαντα το προσωπον αυτου απο του οικου ιακωβ και πεποιθως εσομαι επ' αυτω	17 Or io aspetterò il Signore che ha nascosta la sua faccia alla casu di Giacobbe, e confiderò in lui.
18 ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος και εσται εις σημεια και τερατα εν τω οικω ισραηλ παρα κυριου σαβαωθ ος κατοικει εν τω ορει σιων	18 Eccomi, coi miei figlioli che Dio mi ha dati, divenuto un segno, un presagio in Israele, da parte del Signore degli eserciti che dimora sul monte Sion.
19 και εαν ειπωσιν προς υμας ζητησατε τους απο της γης φωνουντας και τους εγγαστριμυθους τους κενολογουντας οι εκ της κοιλιας φωνουσιν ουκ εθνος προς θεον αυτου τι εκζητουσιν περι των ζωντων τους νεκρους	19 E quando vi diranno: « Interrogate i pitoni, gli indovini che stridono nei loro incantesimi », (risponderete): « Non dovrà il popolo consultare il suo Dio? Per i vivi (dovrà ricorrere) ai morti?»
20 νομον γαρ εις βοηθειαν εδωκεν ινα ειπωσιν ουχ ως το ρημα τουτο περι ου ουκ εστιν δωρα δουναι περι αυτου	20 Alla legge piuttosto, alla testimonianza. Che se non terranno questo linguaggio, non sorgerà per essi la luce del mattino.
21 και ηξει εφ' υμας σκληρα λιμος και εσται ως αν πεινασητε λυπηθησεσθε και κακως ερειτε τον αρχοντα και τα παταχρα και αναβλεψονται εις τον ουρανον ανω	21 Andrà vagando per la terra, cadrà dalla fame, e nella fame diverrà furibondo, maledirà il suo re e il suo Dio; si volgerà in alto,
22 και εις την γην κατω εμβλεψονται και ιδου θλιψις και στενοχωρια και σκοτος απορια στενη και σκοτος ωστε μη βλεπειν	22 poi guarderà la terra, ed ecco la tribolazione, le tenebre, l'abbattimento, l'angoscia, la caligine avvolgente, e non gli sarà possibile uscire dalla sua angustia.
23 και ουκ απορηθησεται ο εν στενοχωρια ων εως καιρου τουτο πρωτον ποιει ταχυ ποιει χωρα ζαβουλων η γη νεφθαλιμ οδον θαλασσης και οι λοιποι οι την παραλιαν κατοικουντες και περαν του ιορδανου γαλιλαια των εθνων τα μερη της ιουδαιας