1 ουαι τω στεφανω της υβρεως οι μισθωτοι εφραιμ το ανθος το εκπεσον εκ της δοξης επι της κορυφης του ορους του παχεος οι μεθυοντες ανευ οινου | 1 Woe to the majestic garland of the drunkard Ephraim, To the fading blooms of his glorious beauty, on the head of him who is stupefied with wine. |
2 ιδου ισχυρον και σκληρον ο θυμος κυριου ως χαλαζα καταφερομενη ουκ εχουσα σκεπην βια καταφερομενη ως υδατος πολυ πληθος συρον χωραν τη γη ποιησει αναπαυσιν ταις χερσιν | 2 Behold, the LORD has a strong one and a mighty, who, like a downpour of hail, a destructive storm, Like a flood of water, great and overflowing, levels to the ground with violence; |
3 και τοις ποσιν καταπατηθησεται ο στεφανος της υβρεως οι μισθωτοι του εφραιμ | 3 With feet that will trample the majestic garland of the drunkard Ephraim. |
4 και εσται το ανθος το εκπεσον της ελπιδος της δοξης επ' ακρου του ορους του υψηλου ως προδρομος συκου ο ιδων αυτο πριν η εις την χειρα αυτου λαβειν θελησει αυτο καταπιειν | 4 The fading blooms of his glorious beauty on the head of the fertile valley Will be like an early fig before summer: when a man sees it, he picks and swallows it at once. |
5 τη ημερα εκεινη εσται κυριος σαβαωθ ο στεφανος της ελπιδος ο πλακεις της δοξης τω καταλειφθεντι μου λαω | 5 On that day the LORD of hosts will be a glorious crown And a brilliant diadem to the remnant of his people, |
6 καταλειφθησονται επι πνευματι κρισεως επι κρισιν και ισχυν κωλυων ανελειν | 6 A spirit of justice to him who sits in judgment, And strength to those who turn back the battle at the gate. |
7 ουτοι γαρ οινω πεπλανημενοι εισιν επλανηθησαν δια το σικερα ιερευς και προφητης εξεστησαν δια τον οινον εσεισθησαν απο της μεθης του σικερα επλανηθησαν τουτ' εστι φασμα | 7 But these also stagger from wine and stumble from strong drink: Priest and prophet stagger from strong drink, overpowered by wine; Led astray by strong drink, staggering in their visions, tottering when giving judgment. |
8 αρα εδεται ταυτην την βουλην αυτη γαρ η βουλη ενεκεν πλεονεξιας | 8 Yes, all the tables are covered with filthy vomit, with no place left clean. |
9 τινι ανηγγειλαμεν κακα και τινι ανηγγειλαμεν αγγελιαν οι απογεγαλακτισμενοι απο γαλακτος οι απεσπασμενοι απο μαστου | 9 "To whom would he impart knowledge? To whom would he convey the message? To those just weaned from milk, those taken from the breast? |
10 θλιψιν επι θλιψιν προσδεχου ελπιδα επ' ελπιδι ετι μικρον ετι μικρον | 10 For he says, 'Command on command, command on command, rule on rule, rule on rule, here a little, there a little!'" |
11 δια φαυλισμον χειλεων δια γλωσσης ετερας οτι λαλησουσιν τω λαω τουτω | 11 Yes, with stammering lips and in a strange language he will speak to this people |
12 λεγοντες αυτω τουτο το αναπαυμα τω πεινωντι και τουτο το συντριμμα και ουκ ηθελησαν ακουειν | 12 to whom he said: This is the resting place, give rest to the weary; Here is repose-- but they would not listen. |
13 και εσται αυτοις το λογιον κυριου του θεου θλιψις επι θλιψιν ελπις επ' ελπιδι ετι μικρον ετι μικρον ινα πορευθωσιν και πεσωσιν εις τα οπισω και κινδυνευσουσιν και συντριβησονται και αλωσονται | 13 So for them the word of the LORD shall be: "Command on command, command on command, Rule on rule, rule on rule, here a little, there a little!" So that when they walk, they stumble backward, broken, ensnared, and captured. |
14 δια τουτο ακουσατε λογον κυριου ανδρες τεθλιμμενοι και αρχοντες του λαου τουτου του εν ιερουσαλημ | 14 Therefore, hear the word of the LORD, you arrogant, who rule this people in Jerusalem: |
15 οτι ειπατε εποιησαμεν διαθηκην μετα του αδου και μετα του θανατου συνθηκας καταιγις φερομενη εαν παρελθη ου μη ελθη εφ' ημας εθηκαμεν ψευδος την ελπιδα ημων και τω ψευδει σκεπασθησομεθα | 15 Because you say, "We have made a covenant with death, and with the nether world we have made a pact; When the overwhelming scourge passes, it will not reach us; For we have made lies our refuge, and in falsehood we have found a hiding place,"-- |
16 δια τουτο ουτως λεγει κυριος ιδου εγω εμβαλω εις τα θεμελια σιων λιθον πολυτελη εκλεκτον ακρογωνιαιον εντιμον εις τα θεμελια αυτης και ο πιστευων επ' αυτω ου μη καταισχυνθη | 16 Therefore, thus says the Lord GOD: See, I am laying a stone in Zion, a stone that has been tested, A precious cornerstone as a sure foundation; he who puts his faith in it shall not be shaken. |
17 και θησω κρισιν εις ελπιδα η δε ελεημοσυνη μου εις σταθμους και οι πεποιθοτες ματην ψευδει οτι ου μη παρελθη υμας καταιγις | 17 I will make of right a measuring line, of justice a level.-- Hail shall sweep away the refuge of lies, and waters shall flood the hiding place. |
18 μη και αφελη υμων την διαθηκην του θανατου και η ελπις υμων η προς τον αδην ου μη εμμεινη καταιγις φερομενη εαν επελθη εσεσθε αυτη εις καταπατημα | 18 Your covenant with death shall be canceled and your pact with the nether world shall not stand. When the overwhelming scourge passes, you shall be trampled down by it. |
19 οταν παρελθη λημψεται υμας πρωι πρωι παρελευσεται ημερας και εν νυκτι εσται ελπις πονηρα μαθετε ακουειν | 19 Whenever it passes, it shall take you; morning after morning it shall pass, By day and by night; terror alone shall convey the message. |
20 στενοχωρουμενοι ου δυναμεθα μαχεσθαι αυτοι δε ασθενουμεν του ημας συναχθηναι | 20 For the bed shall be too short to stretch out in, and the cover too narrow to wrap in. |
21 ωσπερ ορος ασεβων αναστησεται και εσται εν τη φαραγγι γαβαων μετα θυμου ποιησει τα εργα αυτου πικριας εργον ο δε θυμος αυτου αλλοτριως χρησεται και η πικρια αυτου αλλοτρια | 21 For the LORD shall rise up as on Mount Perazim, bestir himself as in the Valley of Gibeon, To carry out his work, his singular work, to perform his deed, his strange deed. |
22 και υμεις μη ευφρανθειητε μηδε ισχυσατωσαν υμων οι δεσμοι διοτι συντετελεσμενα και συντετμημενα πραγματα ηκουσα παρα κυριου σαβαωθ α ποιησει επι πασαν την γην | 22 Now, be arrogant no more lest your bonds be tightened, For I have heard from the Lord, the GOD of hosts, the destruction decreed for the whole earth. |
23 ενωτιζεσθε και ακουετε της φωνης μου προσεχετε και ακουετε τους λογους μου | 23 Give ear and hear my voice, pay attention and listen to what I say: |
24 μη ολην την ημεραν μελλει ο αροτριων αροτριαν η σπορον προετοιμασει πριν εργασασθαι την γην | 24 Is the plowman forever plowing, always loosening and harrowing his land for planting? |
25 ουχ οταν ομαλιση αυτης το προσωπον τοτε σπειρει μικρον μελανθιον και κυμινον και παλιν σπειρει πυρον και κριθην και ζεαν εν τοις οριοις σου | 25 When he has leveled the surface, does he not scatter gith and sow cumin, Put in wheat and barley, with spelt as its border? |
26 και παιδευθηση κριματι θεου σου και ευφρανθηση | 26 He has learned this rule, instructed by his God. |
27 ου γαρ μετα σκληροτητος καθαιρεται το μελανθιον ουδε τροχος αμαξης περιαξει επι το κυμινον αλλα ραβδω εκτινασσεται το μελανθιον το δε κυμινον | 27 Gith is not threshed with a sledge, nor does a cartwheel roll over cumin. But gith is beaten out with a staff, and cumin crushed for food with a rod. |
28 μετα αρτου βρωθησεται ου γαρ εις τον αιωνα εγω υμιν οργισθησομαι ουδε φωνη της πικριας μου καταπατησει υμας | 28 No, he does not thresh it unendingly, nor does he crush it with his noisy cartwheels and horses. |
29 και ταυτα παρα κυριου σαβαωθ εξηλθεν τα τερατα βουλευσασθε υψωσατε ματαιαν παρακλησιν | 29 This too comes from the LORD of hosts; wonderful is his counsel and great his wisdom. |