ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 21

LXX	VULGATA
1 το οραμα της ερημου ως καταιγις δι' ερημου διελθοι εξ ερημου ερχομενη εκ γης φοβερον	1 Onus deserti maris. Sicut turbines ab africo veniunt, de deserto venit, de terra horribili.
2 το οραμα και σκληρον ανηγγελη μοι ο αθετων αθετει ο ανομων ανομει επ' εμοι οι αιλαμιται και οι πρεσβεις των περσων επ' εμε ερχονται νυν στεναξω και παρακαλεσω εμαυτον	2 Visio dura nuntiata est mihi : qui incredulus est infideliter agit ; et qui depopulator est vastat. Ascende, Ælam ; obside, Mede ; omnem gemitum ejus cessare feci.
3 δια τουτο ενεπλησθη η οσφυς μου εκλυσεως και ωδινες ελαβον με ως την τικτουσαν ηδικησα το μη ακουσαι εσπουδασα το μη βλεπειν	3 Propterea repleti sunt lumbi mei dolore ; angustia possedit me sicut angustia parturientis ; corrui cum audirem, conturbatus sum cum viderem.
4 η καρδια μου πλαναται και η ανομια με βαπτιζει η ψυχη μου εφεστηκεν εις φοβον	4 Emarcuit cor meum ; tenebræ stupefecerunt me : Babylon dilecta mea posita est mihi in miraculum.
5 ετοιμασον την τραπεζαν πιετε φαγετε ανασταντες οι αρχοντες ετοιμασατε θυρεους	5 Pone mensam, contemplare in specula comedentes et bibentes : surgite, principes, arripite clypeum.
6 οτι ουτως ειπεν κυριος προς με βαδισας σεαυτω στησον σκοπον και ο αν ιδης αναγγειλον	6 Hæc enim dixit mihi Dominus : Vade, et pone speculatorem, et quodcumque viderit annuntiet.
7 και ειδον αναβατας ιππεις δυο αναβατην ονου και αναβατην καμηλου ακροασαι ακροασιν πολλην	7 Et vidit currum duorum equitum, ascensorem asini, et ascensorem cameli ; et contemplatus est diligenter multo intuitu.
8 και καλεσον ουριαν εις την σκοπιαν κυριου και ειπεν εστην δια παντος ημερας και επι της παρεμβολης εστην ολην την νυκτα	8 Et clamavit leo : Super speculam Domini ego sum, stans jugiter per diem ; et super custodiam meam ego sum, stans totis noctibus.
9 και ιδου αυτος ερχεται αναβατης συνωριδος και αποκριθεις ειπεν πεπτωκεν βαβυλων και παντα τα αγαλματα αυτης και τα χειροποιητα αυτης συνετριβησαν εις την γην	9 Ecce iste venit ascensor vir bigæ equitum ; et respondit, et dixit : Cecidit, cecidit Babylon, et omnia sculptilia deorum ejus contrita sunt in terram.
10 ακουσατε οι καταλελειμμενοι και οι οδυνωμενοι ακουσατε α ηκουσα παρα κυριου σαβαωθ ο θεος του ισραηλ ανηγγειλεν ημιν	10 Tritura mea et filii areæ meæ, quæ audivi a Domino exercituum, Deo Israël, annuntiavi vobis.
11 το οραμα της ιδουμαιας προς εμε καλει παρα του σηιρ φυλασσετε επαλξεις	11 Onus Duma. Ad me clamat ex Seir : Custos, quid de nocte ? custos, quid de nocte ?
12 φυλασσω το πρωι και την νυκτα εαν ζητης ζητει και παρ' εμοι οικει	12 Dixit custos : Venit mane et nox ; si quæritis, quærite ; convertimini, venite.
13 εν τω δρυμω εσπερας κοιμηθηση εν τη οδω δαιδαν	13 Onus in Arabia. In saltu ad vesperam dormietis, in semitis Dedanim.
14 εις συναντησιν διψωντι υδωρ φερετε οι ενοικουντες εν χωρα θαιμαν αρτοις συναντατε τοις φευγουσιν	14 Occurrentes sitienti ferte aquam, qui habitatis terram austri ; cum panibus occurrite fugienti.
15 δια το πληθος των φευγοντων και δια το πληθος των πλανωμενων και δια το πληθος της μαχαιρας και δια το πληθος των τοξευματων των διατεταμενων και δια το πληθος των πεπτωκοτων εν τω πολεμω	15 A facie enim gladiorum fugerunt, a facie gladii imminentis, a facie arcus extenti, a facie gravis prælii.
16 οτι ουτως ειπεν μοι κυριος ετι ενιαυτος ως ενιαυτος μισθωτου εκλειψει η δοξα των υιων κηδαρ	16 Quoniam hæc dicit Dominus ad me : Adhuc in uno anno, quasi in anno mercenarii, et auferetur omnis gloria Cedar.
17 και το καταλοιπον των τοξευματων των ισχυρων υιων κηδαρ εσται ολιγον διοτι κυριος ελαλησεν ο θεος ισραηλ	17 Et reliquiæ numeri sagittariorum fortium de filiis Cedar imminuentur ; Dominus enim Deus Israël locutus est.