ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ - Qoelet - Ecclesiastes 8

LXX	JERUSALEM
1 τις οιδεν σοφους και τις οιδεν λυσιν ρηματος σοφια ανθρωπου φωτιει προσωπον αυτου και αναιδης προσωπω αυτου μισηθησεται	1 Qui est comme le sage? Qui sait expliquer quelque chose? La sagesse de l'homme fait luire sonvisage et son air austère est changé.
2 στομα βασιλεως φυλαξον και περι λογου ορκου θεου μη σπουδασης	2 Ecoute l'ordre du roi, et à cause du serment divin,
3 απο προσωπου αυτου πορευση μη στης εν λογω πονηρω οτι παν ο εαν θεληση ποιησει	3 ne te presse pas de t'en écarter; ne t'entête pas dans un mauvais cas, parce qu'il fait ce qui luiplaît.
4 καθως λαλει βασιλευς εξουσιαζων και τις ερει αυτω τι ποιησεις	4 Parce que la parole du roi est souveraine, qui lui dira: "Que fais-tu?"
5 ο φυλασσων εντολην ου γνωσεται ρημα πονηρον και καιρον κρισεως γινωσκει καρδια σοφου	5 Celui qui garde le commandement ne connaît aucun malheur; le coeur du sage connaît le tempset le jugement,
6 οτι παντι πραγματι εστιν καιρος και κρισις οτι γνωσις του ανθρωπου πολλη επ' αυτον	6 car il y a un temps et un jugement pour toute chose. Mais le malheur de l'homme est grave pourlui,
7 οτι ουκ εστιν γινωσκων τι το εσομενον οτι καθως εσται τις αναγγελει αυτω	7 car il ne sait pas ce qui arrivera: qui pourrait lui annoncer comment ce sera?
8 ουκ εστιν ανθρωπος εξουσιαζων εν πνευματι του κωλυσαι συν το πνευμα και ουκ εστιν εξουσια εν ημερα του θανατου και ουκ εστιν αποστολη εν τω πολεμω και ου διασωσει ασεβεια τον παρ' αυτης	8 Aucun homme n'est maître du vent pour retenir le vent, personne n'est maître du jour de la mort.Il n'y a pas de sursis à la guerre, et la méchanceté ne sauve pas celui qui la commet.
9 και συν παν τουτο ειδον και εδωκα την καρδιαν μου εις παν ποιημα ο πεποιηται υπο τον ηλιον τα οσα εξουσιασατο ο ανθρωπος εν ανθρωπω του κακωσαι αυτον	9 Tout cela je l'ai vu, en mettant tout mon coeur à tout ce qui se fait sous le soleil, au temps oùl'homme est maître de l'homme, pour son malheur.
10 και τοτε ειδον ασεβεις εις ταφους εισαχθεντας και εκ τοπου αγιου επορευθησαν και επηνεθησαν εν τη πολει οτι ουτως εποιησαν και γε τουτο ματαιοτης	10 Et ainsi j'ai vu des méchants emmenés à leur tombeau, et l'on s'en va du lieu saint, et l'on oubliedans la ville comment ils ont agi, cela aussi est vanité!
11 οτι ουκ εστιν γινομενη αντιρρησις απο των ποιουντων το πονηρον ταχυ δια τουτο επληροφορηθη καρδια υιων του ανθρωπου εν αυτοις του ποιησαι το πονηρον	11 Parce que la sentence contre celui qui fait le mal n'est pas vite exécutée, le coeur des enfantsdes hommes est plein de l'envie de mal faire.
12 ος ημαρτεν εποιησεν το πονηρον απο τοτε και απο μακροτητος αυτω οτι και γε γινωσκω εγω οτι εσται αγαθον τοις φοβουμενοις τον θεον οπως φοβωνται απο προσωπου αυτου	12 Que le pécheur fasse cent fois le mal, il survit. Mais moi je sais aussi qu'il arrive du bien à ceuxqui craignent Dieu parce qu'ils le craignent,
13 και αγαθον ουκ εσται τω ασεβει και ου μακρυνει ημερας εν σκια ος ουκ εστιν φοβουμενος απο προσωπου του θεου	13 mais qu'il n'arrive pas de bien au méchant et que, comme l'ombre, il ne prolongera pas sesjours, parce qu'il ne craint pas Dieu.
14 εστιν ματαιοτης η πεποιηται επι της γης οτι εισι δικαιοι οτι φθανει προς αυτους ως ποιημα των ασεβων και εισιν ασεβεις οτι φθανει προς αυτους ως ποιημα των δικαιων ειπα οτι και γε τουτο ματαιοτης	14 Il y a une vanité qui se fait sur la terre: il y a des justes qui sont traités selon la conduite desméchants et des méchants qui sont traités selon la conduite des justes. Je dis que cela aussi est vanité.
15 και επηνεσα εγω συν την ευφροσυνην οτι ουκ εστιν αγαθον τω ανθρωπω υπο τον ηλιον οτι ει μη του φαγειν και του πιειν και του ευφρανθηναι και αυτο συμπροσεσται αυτω εν μοχθω αυτου ημερας ζωης αυτου οσας εδωκεν αυτω ο θεος υπο τον ηλιον	15 Et je fais l'éloge de la joie, car il n'y a de bonheur pour l'homme que dans le manger, le boire etle plaisir qu'il prend; c'est cela qui accompagne son travail aux jours de la vie que Dieu lui donne sous le soleil.
16 εν οις εδωκα την καρδιαν μου του γνωναι σοφιαν και του ιδειν τον περισπασμον τον πεποιημενον επι της γης οτι και γε εν ημερα και εν νυκτι υπνον εν οφθαλμοις αυτου ουκ εστιν βλεπων	16 Après avoir mis tout mon coeur à connaître la sagesse et à observer la tâche qu'on exerce sur laterre -- car ni jour ni nuit on ne voit de ses yeux le repos --
17 και ειδον συν παντα τα ποιηματα του θεου οτι ου δυνησεται ανθρωπος του ευρειν συν το ποιημα το πεποιημενον υπο τον ηλιον οσα αν μοχθηση ο ανθρωπος του ζητησαι και ουχ ευρησει και γε οσα αν ειπη ο σοφος του γνωναι ου δυνησεται του ευρειν	17 j'ai observé toute l'oeuvre de Dieu: l'homme ne peut découvrir toute l'oeuvre qui se fait sous lesoleil; quoique l'homme se fatigue à chercher, il ne trouve pas. Et même si un sage dit qu'il sait, il ne peuttrouver.