1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους | 1 - Figliolo mio, attento alla mia sapienza, alla prudenza mia porgi l'orecchio, |
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι | 2 per far tesoro di riflessionie le tue labbra mettano in serbo una buona istruzione. Non dar retta alle fallacie della donna, |
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα | 3 perchè un favo che stilla sono le labbra della meretrice e la sua gola ha un parlare che unge più dell'olio; |
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου | 4 ma alla fine è più amara del fiele e punge come una spada a due tagli. |
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται | 5 I suoi piedi scendono nelle profondità della Morte e i suoi passi fan capo all'Inferno, |
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι | 6 non procedono sul sentiero della vita, son erranti i suoi passi e investigabili. |
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους | 7 Ed ora, figliuolo, ascoltamie non ti scostare dai detti della mia bocca: |
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης | 8 La tua strada passi lungi da leie non avvicinarti alla porta della sua casa |
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν | 9 e non dare agli altri il tuo onore e gli anni tuoi a gente spietata; |
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν | 10 affinchè gli estranei non si riempiano delle tue sostanze e le tue fatiche non vadano a finire in casa altrui, |
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου | 11 e debba gemere alla finequando avrai la tua carne ed il tuo corpo consunti |
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου | 12 ed esclamare: «Perchè ho io detestato gli avvertimenti ed il mio cuore non diede retta alle correzioni |
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου | 13 e non ascoltai la voce di chi mi ammoniva e non prestai orecchio ai miei maestri? |
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης | 14 Poco mancò non fossi, per colmo di sciagura, tradotto in mezzo all'adunata ed al concilio!». |
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης | 15 Bevi le acque della tua cisterna e quelle che scaturiscono entro il tuo pozzo; |
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα | 16 le tue sorgenti riversino fuori, per le piazze si spandano le tue acque. |
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι | 17 Siano per te solo e non abbiano parte teco gli estranei. |
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου | 18 Sia la tua fonte benedetta e goditi la donna che hai amata giovine. |
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση | 19 Amabile cerva, vezzosa gazzella, le sue carezze ti possano inebriare ognora; con amore vagheggiala costantemente. |
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας | 20 E perchè invaghirti, figlio, di una estranea? e stringerti al seno una donna non tua? |
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει | 21 Mentre il Signore tien d'occhio tutte le vie dell'uomo e osserva tutti i suoi passi? |
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται | 22 Ma l'empio resterà schiavo delle sue inique passionie stretto nelle funi dei suoi peccati. |
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην | 23 Egli morrà perchè non ebbe a cuore la correzione e dalla sua grande stoltezza resterà ingannato. |