ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 88

LXX	VULGATA
1 συνεσεως αιθαν τω ισραηλιτη	1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.
2 τα ελεη σου κυριε εις τον αιωνα ασομαι εις γενεαν και γενεαν απαγγελω την αληθειαν σου εν τω στοματι μου	2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
3 οτι ειπας εις τον αιωνα ελεος οικοδομηθησεται εν τοις ουρανοις ετοιμασθησεται η αληθεια σου	3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.
4 διεθεμην διαθηκην τοις εκλεκτοις μου ωμοσα δαυιδ τω δουλω μου	4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :
5 εως του αιωνος ετοιμασω το σπερμα σου και οικοδομησω εις γενεαν και γενεαν τον θρονον σου διαψαλμα	5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
6 εξομολογησονται οι ουρανοι τα θαυμασια σου κυριε και την αληθειαν σου εν εκκλησια αγιων	6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
7 οτι τις εν νεφελαις ισωθησεται τω κυριω και τις ομοιωθησεται τω κυριω εν υιοις θεου	7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?
8 ο θεος ενδοξαζομενος εν βουλη αγιων μεγας και φοβερος επι παντας τους περικυκλω αυτου	8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
9 κυριε ο θεος των δυναμεων τις ομοιος σοι δυνατος ει κυριε και η αληθεια σου κυκλω σου	9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
10 συ δεσποζεις του κρατους της θαλασσης τον δε σαλον των κυματων αυτης συ καταπραυνεις	10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
11 συ εταπεινωσας ως τραυματιαν υπερηφανον και εν τω βραχιονι της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου	11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
12 σοι εισιν οι ουρανοι και ση εστιν η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης συ εθεμελιωσας	12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;
13 τον βορραν και θαλασσας συ εκτισας θαβωρ και ερμων εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται	13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :
14 σος ο βραχιων μετα δυναστειας κραταιωθητω η χειρ σου υψωθητω η δεξια σου	14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :
15 δικαιοσυνη και κριμα ετοιμασια του θρονου σου ελεος και αληθεια προπορευσεται προ προσωπου σου	15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
16 μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον κυριε εν τω φωτι του προσωπου σου πορευσονται	16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
17 και εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται ολην την ημεραν και εν τη δικαιοσυνη σου υψωθησονται	17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.
18 οτι το καυχημα της δυναμεως αυτων ει συ και εν τη ευδοκια σου υψωθησεται το κερας ημων	18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
19 οτι του κυριου η αντιλημψις και του αγιου ισραηλ βασιλεως ημων	19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
20 τοτε ελαλησας εν ορασει τοις οσιοις σου και ειπας εθεμην βοηθειαν επι δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου μου	20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
21 ευρον δαυιδ τον δουλον μου εν ελαιω αγιω μου εχρισα αυτον	21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.
22 η γαρ χειρ μου συναντιλημψεται αυτω και ο βραχιων μου κατισχυσει αυτον	22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
23 ουκ ωφελησει εχθρος εν αυτω και υιος ανομιας ου προσθησει του κακωσαι αυτον	23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
24 και συγκοψω τους εχθρους αυτου απο προσωπου αυτου και τους μισουντας αυτον τροπωσομαι	24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
25 και η αληθεια μου και το ελεος μου μετ' αυτου και εν τω ονοματι μου υψωθησεται το κερας αυτου	25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
26 και θησομαι εν θαλασση χειρα αυτου και εν ποταμοις δεξιαν αυτου	26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
27 αυτος επικαλεσεται με πατηρ μου ει συ θεος μου και αντιλημπτωρ της σωτηριας μου	27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
28 καγω πρωτοτοκον θησομαι αυτον υψηλον παρα τοις βασιλευσιν της γης	28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
29 εις τον αιωνα φυλαξω αυτω το ελεος μου και η διαθηκη μου πιστη αυτω	29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
30 και θησομαι εις τον αιωνα του αιωνος το σπερμα αυτου και τον θρονον αυτου ως τας ημερας του ουρανου	30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
31 εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και τοις κριμασιν μου μη πορευθωσιν	31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;
32 εαν τα δικαιωματα μου βεβηλωσουσιν και τας εντολας μου μη φυλαξωσιν	32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :
33 επισκεψομαι εν ραβδω τας ανομιας αυτων και εν μαστιξιν τας αμαρτιας αυτων	33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;
34 το δε ελεος μου ου μη διασκεδασω απ' αυτου ουδε μη αδικησω εν τη αληθεια μου	34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
35 ουδε μη βεβηλωσω την διαθηκην μου και τα εκπορευομενα δια των χειλεων μου ου μη αθετησω	35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
36 απαξ ωμοσα εν τω αγιω μου ει τω δαυιδ ψευσομαι	36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
37 το σπερμα αυτου εις τον αιωνα μενει και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος εναντιον μου	37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
38 και ως η σεληνη κατηρτισμενη εις τον αιωνα και ο μαρτυς εν ουρανω πιστος διαψαλμα	38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
39 συ δε απωσω και εξουδενωσας ανεβαλου τον χριστον σου	39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.
40 κατεστρεψας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας εις την γην το αγιασμα αυτου	40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.
41 καθειλες παντας τους φραγμους αυτου εθου τα οχυρωματα αυτου δειλιαν	41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.
42 διηρπασαν αυτον παντες οι διοδευοντες οδον εγενηθη ονειδος τοις γειτοσιν αυτου	42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.
43 υψωσας την δεξιαν των εχθρων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου	43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.
44 απεστρεψας την βοηθειαν της ρομφαιας αυτου και ουκ αντελαβου αυτου εν τω πολεμω	44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
45 κατελυσας απο καθαρισμου αυτον τον θρονον αυτου εις την γην κατερραξας	45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
46 εσμικρυνας τας ημερας του χρονου αυτου κατεχεας αυτου αισχυνην διαψαλμα	46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.
47 εως ποτε κυριε αποστρεψεις εις τελος εκκαυθησεται ως πυρ η οργη σου	47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?
48 μνησθητι τις μου η υποστασις μη γαρ ματαιως εκτισας παντας τους υιους των ανθρωπων	48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
49 τις εστιν ανθρωπος ος ζησεται και ουκ οψεται θανατον ρυσεται την ψυχην αυτου εκ χειρος αδου διαψαλμα	49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?
50 που εισιν τα ελεη σου τα αρχαια κυριε α ωμοσας τω δαυιδ εν τη αληθεια σου	50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?
51 μνησθητι κυριε του ονειδισμου των δουλων σου ου υπεσχον εν τω κολπω μου πολλων εθνων	51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :
52 ου ωνειδισαν οι εχθροι σου κυριε ου ωνειδισαν το ανταλλαγμα του χριστου σου	52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
53 ευλογητος κυριος εις τον αιωνα γενοιτο γενοιτο	53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.