ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 57

LXX	VULGATA
1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν	1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem.
2 ει αληθως αρα δικαιοσυνην λαλειτε ευθεια κρινετε οι υιοι των ανθρωπων	2 Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.
3 και γαρ εν καρδια ανομιας εργαζεσθε εν τη γη αδικιαν αι χειρες υμων συμπλεκουσιν	3 Etenim in corde iniquitates operamini ; in terra injustitias manus vestræ concinnant.
4 απηλλοτριωθησαν οι αμαρτωλοι απο μητρας επλανηθησαν απο γαστρος ελαλησαν ψευδη	4 Alienati sunt peccatores a vulva ; erraverunt ab utero : locuti sunt falsa.
5 θυμος αυτοις κατα την ομοιωσιν του οφεως ωσει ασπιδος κωφης και βυουσης τα ωτα αυτης	5 Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,
6 ητις ουκ εισακουσεται φωνην επαδοντων φαρμακου τε φαρμακευομενου παρα σοφου	6 quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.
7 ο θεος συνετριψεν τους οδοντας αυτων εν τω στοματι αυτων τας μυλας των λεοντων συνεθλασεν κυριος	7 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum ; molas leonum confringet Dominus.
8 εξουδενωθησονται ως υδωρ διαπορευομενον εντενει το τοξον αυτου εως ου ασθενησουσιν	8 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens ; intendit arcum suum donec infirmentur.
9 ωσει κηρος ο τακεις ανταναιρεθησονται επεπεσε πυρ και ουκ ειδον τον ηλιον	9 Sicut cera quæ fluit auferentur ; supercecidit ignis, et non viderunt solem.
10 προ του συνιεναι τας ακανθας υμων την ραμνον ωσει ζωντας ωσει εν οργη καταπιεται υμας	10 Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.
11 ευφρανθησεται δικαιος οταν ιδη εκδικησιν ασεβων τας χειρας αυτου νιψεται εν τω αιματι του αμαρτωλου	11 Lætabitur justus cum viderit vindictam ; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.
12 και ερει ανθρωπος ει αρα εστιν καρπος τω δικαιω αρα εστιν ο θεος κρινων αυτους εν τη γη	12 Et dicet homo : Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.