ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 50
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ | 1 Salmo di David, venendo a lui Natan profeta, quando entrò a Betsabee. |
2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε | 2 Abbi misericordia di me, o Iddio, secondo la tua grande misericordia. |
3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου | 3 E secondo le moltitudini delle tue misericordie, leva la mia iniquità. |
4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με | 4 Molto più lava me dalla mia iniquità; e monda me dal peccato mio. |
5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος | 5 Imperò ch' io conosco la mia iniquità; e contra di me è sempre il mio peccato. |
6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε | 6 A te solo ho peccato, e avanti a te ho fatto male; acciò fossi giustificato nelli tuoi parlari, e vinchi quando sarai giudicato. |
7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου | 7 Ecco, certo che son concetto nelle iniquità; e nelli peccati mi concepette la mia madre. |
8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι | 8 Ecco, certo che hai amato la verità; mi hai manifestato li incerti e secreti della tua sapienza. |
9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι | 9 Tu mi laverai coll' issopo, e sarò mondo; lavera'mi, e sarò bianco sopra la neve. |
10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα | 10 Al mio audito darai allegrezza e letizia; e rallegreransi l'ossa umiliate. |
11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον | 11 Dalli miei peccati rimuovi la tua faccia; e scancella tutte le mie iniquità. |
12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου | 12 Crea, Iddio, in me il cuore mondo; e rinnova nelle mie viscere il spirito dritto. |
13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου | 13 Non mi scacciare dalla faccia tua; e da me non rimovere il tuo santo Spirito. |
14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με | 14 A me rendi la letizia del tuo Salvatore; e nel principale spirito confirma me. |
15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν | 15 Insegnerò alli iniqui le tue vie; e gli empii a te si convertiranno. |
16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου | 16 Libera me da' molti peccati, Dio, Dio della mia salute; e con la mia lingua esalterò la giustizia tua. |
17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου | 17 Signore, tu aprirai le mie labbra; e la mia bocca annunzierà la tua laude.. |
18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις | 18 Imperò [che] se avessi vogliuto il sacrificio, certo te l'avrei dato; non sei dilettato delli olocausti. |
19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει | 19 Il sacrificio a Dio è il spirito contribulato; il cuore contrito e umiliato tu, Iddio, non disprezzerai. |
20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ | 20 Ma tu, Signore, fa benignamente nella tua buona volontà a Sion; acciò siano edificate le mura di Ierusalem. |
21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους | 21 Allora accetterai i sacrificii di giustizia, le offerte (tue) e li olocausti; allora sopra il tuo altare poneranno li vitelli. |