1 και εισηνεγκαν την κιβωτον του θεου και απηρεισαντο αυτην εν μεσω της σκηνης ης επηξεν αυτη δαυιδ και προσηνεγκαν ολοκαυτωματα και σωτηριου εναντιον του θεου | 1 E portarono l'arca di Dio, e collocaronla in mezzo del tabernacolo, il quale David gli avea fatto; e offerirono olocausti e pacifichi nel cospetto di Dio. |
2 και συνετελεσεν δαυιδ αναφερων ολοκαυτωματα και σωτηριου και ευλογησεν τον λαον εν ονοματι κυριου | 2 E compiuto David d' offerire lo olocausto e le pacifiche ostie (dinanzi a Dio), benedisse il popolo nel nome di Dio. |
3 και διεμερισεν παντι ανδρι ισραηλ απο ανδρος και εως γυναικος τω ανδρι αρτον ενα αρτοκοπικον και αμοριτην | 3 E partìo a tutti a ciascuno, maschio e femina, una torta di pane, e parte di carne di bufola arrostita, e similia fatta in olio. |
4 και εταξεν κατα προσωπον της κιβωτου διαθηκης κυριου εκ των λευιτων λειτουργουντας αναφωνουντας και εξομολογεισθαι και αινειν κυριον τον θεον ισραηλ | 4 E ordinò nel cospetto dell' arca [del Signore] Leviti, i quali ministrassero e ricordassersi dell' opere sue, e glorificassono e laudassono il Signore Iddio d' Israel; |
5 ασαφ ο ηγουμενος και δευτερευων αυτω ζαχαριας ιιηλ σεμιραμωθ ιιηλ ματταθιας ελιαβ και βαναιας και αβδεδομ και ιιηλ εν οργανοις ναβλαις και κινυραις και ασαφ εν κυμβαλοις αναφωνων | 5 Asaf principe, e Zacaria secondo a lui, e Iaiel [e Semiramot e Ieiel] e Matatia ed Eliab e Banaia, e Obededom; Ieiel sopra il canto del salterio e le lire, e Asaf a suonare i cimbali; |
6 και βαναιας και οζιηλ οι ιερεις εν ταις σαλπιγξιν δια παντος εναντιον της κιβωτου της διαθηκης του θεου | 6 e Banaia, e Iaziel [sacerdoti], che cantassero continuamente [colle] trombe nel cospetto dell' arca del patto del Signore. |
7 εν τη ημερα εκεινη τοτε εταξεν δαυιδ εν αρχη του αινειν τον κυριον εν χειρι ασαφ και των αδελφων αυτου | 7 In quel dì fece David principe a confessare a Dio, Asaf e i suoi fratelli. |
8 εξομολογεισθε τω κυριω επικαλεισθε αυτον εν ονοματι αυτου γνωρισατε εν λαοις τα επιτηδευματα αυτου | 8 Confessatevi al Signore, e invocate il nome suo; fate manifesto nei popoli i suoi trovamenti. |
9 ασατε αυτω και υμνησατε αυτω διηγησασθε πασιν τα θαυμασια αυτου α εποιησεν κυριος | 9 Cantate, salmeggiate a lui; e narrate tutte le sue maraviglie. |
10 αινειτε εν ονοματι αγιω αυτου ευφρανθησεται καρδια ζητουσα την ευδοκιαν αυτου | 10 Laudate il suo santo nome; e allegrisi il cuore di quelli che domandano il Signore. |
11 ζητησατε τον κυριον και ισχυσατε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος | 11 Cercate il Signore e le sue virtudi; e domandate tuttavia la faccia sua. |
12 μνημονευετε τα θαυμασια αυτου α εποιησεν τερατα και κριματα του στοματος αυτου | 12 Ricordatevi delle sue maraviglie le quali egli fece, e de' segni suoi e de' giudicii della bocca sua. |
13 σπερμα ισραηλ παιδες αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου | 13 Il seme d' Israel servi suoi; i figliuoli di Iacob suoi eletti. |
14 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου | 14 Esso è il Signore Iddio nostro; in tutta la terra sono i giudicii suoi. |
15 μνημονευων εις αιωνα διαθηκης αυτου λογον αυτου ον ενετειλατο εις χιλιας γενεας | 15 Ricordatevi in sempiterno del patto suo, e della parola la quale comandò in mille generazioni, |
16 ον διεθετο τω αβρααμ και τον ορκον αυτου τω ισαακ | 16 il quale [patto] fece con esso Abraam; e del suo giuramento ad Isaac. |
17 εστησεν αυτον τω ιακωβ εις προσταγμα τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον | 17 E ordinò quello in comandamento a Iacob, e in patto sempiterno ad Israel, |
18 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων | 18 dicendo: io ti darò la terra di Canaan, funicello della vostra eredita. |
19 εν τω γενεσθαι αυτους ολιγοστους αριθμω ως εσμικρυνθησαν και παρωκησαν εν αυτη | 19 Quando erano pochi in numero, piccoli gli gli abitatori suoi, |
20 και επορευθησαν απο εθνους εις εθνος και απο βασιλειας εις λαον ετερον | 20 e' passarono di gente in gente, e di reame ad altro popolo. |
21 ουκ αφηκεν ανδρα του δυναστευσαι αυτους και ηλεγξεν περι αυτων βασιλεις | 21 Non permise che alcuno li calunniasse; anzi per loro riprese li re. |
22 μη αψησθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε | 22 Non vogliate toccare i miei cristi; e nelli miei profeti non vogliate essere maligni. |
23 ασατε τω κυριω πασα η γη αναγγειλατε εξ ημερας εις ημεραν σωτηριαν αυτου | 23 Cantate tutta la terra al Signore; annunciatedi dì in dì la salute sua. |
24 - | 24 Narrate tra le genti la gloria sua; in tutti i popoli le maraviglie sue. |
25 οτι μεγας κυριος και αινετος σφοδρα φοβερος εστιν επι παντας τους θεους | 25 Però che egli è grande Signore, e troppo da laudare; terribile sopra tutti gli dii. |
26 οτι παντες οι θεοι των εθνων ειδωλα και ο θεος ημων ουρανον εποιησεν | 26 Però che tutti gli dii de' popoli sono idoli; ma il Signore fece i cieli. |
27 δοξα και επαινος κατα προσωπον αυτου ισχυς και καυχημα εν τοπω αυτου | 27 Confessione e magnificenza nel cospetto suo; fortezza e letizia nel luogo suo. |
28 δοτε τω κυριω πατριαι των εθνων δοτε τω κυριω δοξαν και ισχυν | 28 Famiglie de' popoli portate al Signore; portate al Signore imperio e gloria. |
29 δοτε τω κυριω δοξαν ονοματος αυτου λαβετε δωρα και ενεγκατε κατα προσωπον αυτου και προσκυνησατε τω κυριω εν αυλαις αγιαις αυτου | 29 E imperciò date gloria al suo nome, levate il suo sacrificio (nel suo onore) e venite nel cospetto suo; e adorate il Signore in santa bellezza. |
30 φοβηθητω απο προσωπου αυτου πασα η γη κατορθωθητω η γη και μη σαλευθητω | 30 Dal suo cospetto sia commossa tutta la terra; egli certo fondò la terra immobile. |
31 ευφρανθητω ο ουρανος και αγαλλιασθω η γη και ειπατωσαν εν τοις εθνεσιν κυριος βασιλευων | 31 Allegrinsi i cieli, e allegrisi la terra; e dicano tra le nazioni: il Signore regnarà. |
32 βομβησει η θαλασσα συν τω πληρωματι και ξυλον αγρου και παντα τα εν αυτω | 32 Tuoni il mare, e tutto quello che v' è dentro; allegrinsi i campi, e tutte le cose che vi sono. |
33 τοτε ευφρανθησεται τα ξυλα του δρυμου απο προσωπου κυριου οτι ηλθεν κριναι την γην | 33 Allotta lauderanno i legni de' boschi [dinanzi al Signore]; imperciò che venne a giudicare la terra. |
34 εξομολογεισθε τω κυριω οτι αγαθον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 34 Confessatevi al Signore, però ch' egli è buono; però che la sua misericordia è eterna. |
35 και ειπατε σωσον ημας ο θεος της σωτηριας ημων και εξελου ημας εκ των εθνων του αινειν το ονομα το αγιον σου και καυχασθαι εν ταις αινεσεσιν σου | 35 E dite: salvaci, Salvatore nostro Iddio; e congrega noi, e salvaci dalle genti, acciò che noi ci confessiamo al tuo santo nome, e allegriamci negli versi tuoi. |
36 ευλογημενος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος αμην και ηνεσαν τω κυριω | 36 Benedetto il Signore Iddio d'Israel dallo eterno insino allo eterno; e ogni popolo dica: amen, e inno a Dio. |
37 και κατελιπον εκει εναντι της κιβωτου διαθηκης κυριου τον ασαφ και τους αδελφους αυτου του λειτουργειν εναντιον της κιβωτου δια παντος το της ημερας εις ημεραν | 37 E lasciò ivi dinanzi all' arca del patto Asaf e i suoi fratelli, acciò che servisseno nel cospetto dell' arca continuamente, ogni dì, secondo la loro sorte. |
38 και αβδεδομ και οι αδελφοι αυτου εξηκοντα και οκτω και αβδεδομ υιος ιδιθων και οσσα εις πυλωρους | 38 E Obededom, e' suoi fratelli LXVIII, e Obededom figliuolo di Iditun, e Osa fece portieri. |
39 και τον σαδωκ τον ιερεα και τους αδελφους αυτου τους ιερεις εναντιον σκηνης κυριου εν βαμα τη εν γαβαων | 39 E Sadoc sacerdote e' suoi fratelli fece che fossero sacerdoti nel cospetto del tabernacolo del Signore, nell' altezza la quale era in Gabaon, |
40 του αναφερειν ολοκαυτωματα τω κυριω επι του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων δια παντος το πρωι και το εσπερας και κατα παντα τα γεγραμμενα εν νομω κυριου οσα ενετειλατο εφ' υιοις ισραηλ εν χειρι μωυση του θεραποντος του θεου | 40 acciò ch' egli offerissono olocausto al Signore sopra l'altare d'ogni olocausto continuo, la mattina e al vespro, secondo quello ch' era scritto nella legge del Signore, la quale comandò ad Israel; |
41 και μετ' αυτου αιμαν και ιδιθων και οι λοιποι εκλεγεντες επ' ονοματος του αινειν τον κυριον οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 41 e dopo lui Eman e Iditun e tutti gli altri eletti, ciascheduno per suo nome, a confessare a Dio, chè la sua misericordia è in eterno; |
42 και μετ' αυτων σαλπιγγες και κυμβαλα του αναφωνειν και οργανα των ωδων του θεου υιοι ιδιθων εις την πυλην | 42 ed Eman e Iditun cantando con tromba, e sonanti cimbali e tutti istromenti musichi, a cantare a Dio; e i figliuoli di Iditun fece portieri. |
43 και επορευθη απας ο λαος εκαστος εις τον οικον αυτου και επεστρεψεν δαυιδ του ευλογησαι τον οικον αυτου | 43 E tutto il popolo ritornò a casa sua; e anche David a benedicere la casa sua. |