ΓΕΝΕΣΙΣ - Genesi - Genesis 8

LXX	BIBBIA TINTORI
1 και εμνησθη ο θεος του νωε και παντων των θηριων και παντων των κτηνων και παντων των πετεινων και παντων των ερπετων οσα ην μετ' αυτου εν τη κιβωτω και επηγαγεν ο θεος πνευμα επι την γην και εκοπασεν το υδωρ	1 Ora Dio si ricordò di Noè, e di tutte le fiere e di tutti gli animali domestici ch'eran con lui nell'arca, e fece soffiare il vento sulla terra, e le acque diminuirono.
2 και επεκαλυφθησαν αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου και συνεσχεθη ο υετος απο του ουρανου	2 E chiuse le sorgenti dell'abisso, e le cateratte del cielo, e, rattenuta dal cielo la pioggia,
3 και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας	3 le acque, andando e venendo, si ritirarono dalla, terra; e cominciarono a scemare dopo cento cinquanta giorni.
4 και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω εβδομη και εικαδι του μηνος επι τα ορη τα αραρατ	4 E nel settimo mese, al ventisette del mese, l'arca si posò sopra le montagne d'Armenia.
5 το δε υδωρ πορευομενον ηλαττονουτο εως του δεκατου μηνος εν δε τω ενδεκατω μηνι τη πρωτη του μηνος ωφθησαν αι κεφαλαι των ορεων	5 E le acque continuarono a scemare fino al decimo mese; e nel decimo mese, il primo del mese, apparvero le vette dei monti.
6 και εγενετο μετα τεσσαρακοντα ημερας ηνεωξεν νωε την θυριδα της κιβωτου ην εποιησεν	6 Passati quaranta giorni, Noè, aperta la finestra che aveva fatta nell'arca, mandò fuori il corvo,
7 και απεστειλεν τον κορακα του ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ και εξελθων ουχ υπεστρεψεν εως του ξηρανθηναι το υδωρ απο της γης	7 il quale andò via e non tornò finché le acque non furono asciugate sulla terra.
8 και απεστειλεν την περιστεραν οπισω αυτου ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ απο προσωπου της γης	8 Dopo di lui mandò pure la colomba, per vedere se le acque fossero sparite sopra la superficie della terra.
9 και ουχ ευρουσα η περιστερα αναπαυσιν τοις ποσιν αυτης υπεστρεψεν προς αυτον εις την κιβωτον οτι υδωρ ην επι παντι προσωπω πασης της γης και εκτεινας την χειρα αυτου ελαβεν αυτην και εισηγαγεν αυτην προς εαυτον εις την κιβωτον	9 Or la colomba, non trovando ove posare il piede, tornò a lui nell'arca, perchè le acque occupavano tutta la superficie della terra; ed egli, stesa la mano, la prese e la mise dentro l'arca.
10 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν εκ της κιβωτου	10 Avendo poi aspettato altri sette giorni, di nuovo mandò fuori dall'arca la colomba,
11 και ανεστρεψεν προς αυτον η περιστερα το προς εσπεραν και ειχεν φυλλον ελαιας καρφος εν τω στοματι αυτης και εγνω νωε οτι κεκοπακεν το υδωρ απο της γης	11 la quale tornò a lui verso sera, portando nel becco un ramo di ulivo con verdi foglie. E Noè capi che le acque non coprivan più la terra;
12 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν και ου προσεθετο του επιστρεψαι προς αυτον ετι	12 nondimeno aspettò altri sette giorni e rimandò fuori la colomba, la quale non tornò più a lui.
13 και εγενετο εν τω ενι και εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του πρωτου μηνος μια του μηνος εξελιπεν το υδωρ απο της γης και απεκαλυψεν νωε την στεγην της κιβωτου ην εποιησεν και ειδεν οτι εξελιπεν το υδωρ απο προσωπου της γης	13 Così l'anno secentesimo primo, nel primo mese, al primo del mese, le acque lasciarono la terra, e Noè, scoperchiato il tetto dell'arca, guardò e vide che la superficie della terra era asciutta.
14 εν δε τω μηνι τω δευτερω εβδομη και εικαδι του μηνος εξηρανθη η γη	14 La terra fu asciutta il secondo mese, ai ventisette del mese.
15 και ειπεν κυριος ο θεος τω νωε λεγων	15 E Dio parlò a Noè e gli disse:
16 εξελθε εκ της κιβωτου συ και η γυνη σου και οι υιοι σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου	16 « Esci dall'arca tu e la tua moglie, i tuoi figlioli e le mogli dei tuoi figlioli teco.
17 και παντα τα θηρια οσα εστιν μετα σου και πασα σαρξ απο πετεινων εως κτηνων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης εξαγαγε μετα σεαυτου και αυξανεσθε και πληθυνεσθε επι της γης	17 Fa uscire con te tutti gli animali d'ogni specie che son teco: volatili e bestie e rettili che striscian sulla terra; e scendete sulla terra, crescete e moltiplicatevi sopra di essa ».
18 και εξηλθεν νωε και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου	18 Uscì adunque Noè coi suoi figlioli, la sua moglie e le mogli dei suoi figlioli.
19 και παντα τα θηρια και παντα τα κτηνη και παν πετεινον και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος αυτων εξηλθοσαν εκ της κιβωτου	19 E anche tutte le fiere e gli animali domestici e i rettili che strisciano sopra la terra secondo le loro famiglie uscirono dall'arca.
20 και ωκοδομησεν νωε θυσιαστηριον τω θεω και ελαβεν απο παντων των κτηνων των καθαρων και απο παντων των πετεινων των καθαρων και ανηνεγκεν ολοκαρπωσεις επι το θυσιαστηριον	20 E Noè eresse un altare al Signore, e, prendendo di tutti gli animali e di tutti gli uccelli puri, li offrì in olocausto sopra l'altare.
21 και ωσφρανθη κυριος ο θεος οσμην ευωδιας και ειπεν κυριος ο θεος διανοηθεις ου προσθησω ετι του καταρασασθαι την γην δια τα εργα των ανθρωπων οτι εγκειται η διανοια του ανθρωπου επιμελως επι τα πονηρα εκ νεοτητος ου προσθησω ουν ετι παταξαι πασαν σαρκα ζωσαν καθως εποιησα	21 E il Signore, gradito l'odore soave, disse: « Io non maledirò più la terra a causa degli uomini, perchè i sensi e i pensieri del cuore umano sono inclinati al male fin dall'adolescenza; quindi non colpirò più ogni vivente come ho fatto.
22 πασας τας ημερας της γης σπερμα και θερισμος ψυχος και καυμα θερος και εαρ ημεραν και νυκτα ου καταπαυσουσιν	22 Finchè durerà la terra, semente e messe, freddo e caldo, estate e inverno, notte e giorno non cesseranno mai ».