Seconda lettera ai Corinzi - 2 Corinthians 5

GREEK BIBLE	CATHOLIC PUBLIC DOMAIN
1 Διοτι εξευρομεν οτι εαν η επιγειος οικια του σκηνωματος ημων χαλασθη, εχομεν εκ του Θεου οικοδομην, οικιαν αχειροποιητον, αιωνιον εν τοις ουρανοις.	1 For we know that, when our earthly house of this habitation is dissolved, we have a building of God, a house not made with hands, eternal in heaven.
2 Επειδη εν τουτω στεναζομεν, επιποθουντες να επενδυθωμεν το κατοικητηριον ημων το ουρανιον,	2 And for this reason also, we groan, desiring to be clothed from above with our habitation from heaven.
3 αν και ενδυθεντες αυτο δεν θελωμεν ευρεθη γυμνοι.	3 If we are so clothed, then we will not be found to be naked.
4 Διοτι οσοι ειμεθα εν τουτω τω σκηνωματι στεναζομεν υπο το βαρος αυτου? επειδη θελομεν ουχι να εκδυθωμεν, αλλα να επενδυθωμεν, δια να καταποθη το θνητον υπο της ζωης.	4 Then too, we who are in this tabernacle groan under the burden, because we do not want to be stripped, but rather to be clothed from above, so that what is mortal may be absorbed by life.
5 Εκεινος δε, οστις επλασεν ημας δι' αυτο τουτο, ειναι ο Θεος, οστις και εδωκεν εις ημας τον αρραβωνα του Πνευματος.	5 Now the One who accomplishes this very thing in us is God, who has given us the pledge of the Spirit.
6 Εχοντες λοιπον το θαρρος παντοτε και εξευροντες οτι ενοσω ενδημουμεν εν τω σωματι αποδημουμεν απο του Κυριου?	6 Therefore, we are ever confident, knowing that, while we are in the body, we are on a pilgrimage in the Lord.
7 διοτι περιπατουμεν δια πιστεως, ουχι δια της οψεως?	7 For we walk by means of faith, and not by sight.
8 θαρρουμεν δε και επιθυμουμεν μαλλον να αποδημησωμεν απο του σωματος και να ενδημησωμεν προς τον Κυριον.	8 So we are confident, and we have the good will to be on a pilgrimage in the body, so as to be present to the Lord.
9 Οθεν και φιλοτιμουμεθα, ειτε ενδημουντες ειτε αποδημουντες, να ημεθα ευαρεστοι εις αυτον.	9 And thus we struggle, whether absent or present, to please him.
10 Διοτι πρεπει παντες να εμφανισθωμεν εμπροσθεν του βηματος του Χριστου, δια να ανταμειφθη εκαστος κατα τα πεπραγμενα δια του σωματος καθ' α επραξεν, ειτε αγαθον ειτε κακον.	10 For it is necessary for us to be manifested before the judgment seat of Christ, so that each one may receive the proper things of the body, according to his behavior, whether it was good or evil.
11 Εξευροντες λοιπον τον φοβον του Κυριου, τους μεν ανθρωπους καταπειθομεν, εις τον Θεον δε ειμεθα φανεροι, ελπιζω δε οτι και εις τας συνειδησεις σας ειμεθα φανεροι.	11 Therefore, having knowledge of the fear of the Lord, we appeal to men, but we are made manifest before God. Yet I hope, too, that we may be made manifest in your consciences.
12 Διοτι δεν συνιστωμεν παλιν εαυτους εις εσας, αλλα σας διδομεν αφορμην καυχηματος υπερ ημων, δια να εχητε λογον προς τους καυχωμενους με το προσωπον και ουχι με την καρδιαν.	12 We are not commending ourselves again to you, but rather we are presenting you with an opportunity to glory because of us, when you deal with those who glory in face, and not in heart.
13 Διοτι ειτε εξω εαυτων ειμεθα, δια τον Θεον ειμεθα, ειτε εμφρονες ειμεθα, δια σας ειμεθα.	13 For if we are excessive in mind, it is for God; but if we are sober, it is for you.
14 Επειδη η αγαπη του Χριστου συσφιγγει ημας, διοτι κρινομεν τουτο, οτι εαν εις απεθανεν υπερ παντων, αρα οι παντες απεθανον?	14 For the charity of Christ urges us on, in consideration of this: that if one died for all, then all have died.
15 και απεθανεν υπερ παντων, δια να μη ζωσι πλεον δι' εαυτους οι ζωντες, αλλα δια τον αποθανοντα και ανασταντα υπερ αυτων.	15 And Christ died for all, so that even those who live might not now live for themselves, but for him who died for them and who rose again.
16 Ωστε ημεις απο του νυν δεν γνωριζομεν ουδενα κατα σαρκα? αν δε και εγνωρισαμεν κατα σαρκα τον Χριστον, αλλα τωρα πλεον δεν γνωριζομεν.	16 And so, from now on, we know no one according to the flesh. And though we have known Christ according to the flesh, yet now we know him in this way no longer.
17 Οθεν εαν τις ηναι εν Χριστω ειναι νεον κτισμα? τα αρχαια παρηλθον, ιδου, τα παντα εγειναν νεα.	17 So if anyone is a new creature in Christ, what is old has passed away. Behold, all things have been made new.
18 Τα δε παντα ειναι εκ του Θεου, οστις διηλλαξεν ημας προς εαυτον δια του Ιησου Χριστου και εδωκεν εις ημας την διακονιαν της διαλλαγης,	18 But all is of God, who has reconciled us to himself through Christ, and who has given us the ministry of reconciliation.
19 δηλονοτι ο Θεος ητο εν τω Χριστω διαλλασσων τον κοσμον προς εαυτον, μη λογαριαζων εις αυτους τα πταισματα αυτων, και ενεπιστευθη εις ημας τον λογον της διαλλαγης.	19 For certainly God was in Christ, reconciling the world to himself, not charging them with their sins. And he has placed in us the Word of reconciliation.
20 Υπερ του Χριστου λοιπον ειμεθα πρεσβεις, ως εαν σας παρεκαλει ο Θεος δι' ημων? δεομεθα λοιπον υπερ του Χριστου, διαλλαγητε προς τον Θεον?	20 Therefore, we are ambassadors for Christ, so that God is exhorting through us. We beseech you for Christ: be reconciled to God.
21 διοτι τον μη γνωρισαντα αμαρτιαν εκαμεν υπερ ημων αμαρτιαν, δια να γεινωμεν ημεις δικαιοσυνη του Θεου δι' αυτου.	21 For God made him who did not know sin to be sin for us, so that we might become the justice of God in him.