1 Οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι να βασταζωμεν τα ασθενηματα των αδυνατων, και να μη αρεσκωμεν εις εαυτους. | 1 Now we that are stronger, ought to bear the infirmities of the weak, and not to please ourselves. |
2 Αλλ' εκαστος ημων ας αρεσκη εις τον πλησιον δια το καλον προς οικοδομην? | 2 Let every one of you please his neighbour unto good, to edification. |
3 επειδη και ο Χριστος δεν ηρεσεν εις εαυτον, αλλα καθως ειναι γεγραμμενον, Οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ' εμε. | 3 For Christ did not please himself, but as it is written: The reproaches of them that reproached thee, fell upon me. |
4 Διοτι οσα προεγραφησαν, δια την διδασκαλιαν ημων προεγραφησαν, δια να εχωμεν την ελπιδα δια της υπομονης και της παρηγοριας των γραφων. | 4 For what things soever were written, were written for our learning: that through patience and the comfort of the scriptures, we might have hope. |
5 Ο δε Θεος της υπομονης και της παρηγοριας ειθε να σας δωση να φρονητε το αυτο εν αλληλοις κατα Χριστον Ιησουν, | 5 Now the God of patience and of comfort grant you to be of one mind one towards another, according to Jesus Christ: |
6 δια να δοξαζητε ομοθυμαδον εν ενι στοματι τον Θεον και Πατερα του Κυριου ημων Ιησου Χριστου. | 6 That with one mind, and with one mouth, you may glorify God and the Father of our Lord Jesus Christ. |
7 Δια τουτο προσδεχεσθε αλληλους, καθως και ο Χριστος προσεδεχθη ημας εις δοξαν Θεου. | 7 Wherefore receive one another, as Christ also hath received you unto the honour of God. |
8 Λεγω δε οτι ο Ιησους Χριστος εγεινε διακονος της περιτομης υπερ της αληθειας του Θεου, δια να βεβαιωση τας προς τους πατερας επαγγελιας, | 8 For I say that Christ Jesus was minister of the circumcision for the truth of God, to confirm the promises made unto the fathers. |
9 και δια να δοξασωσι τα εθνη τον Θεον δια το ελεος αυτου, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια τουτο θελω σε υμνει μεταξυ των εθνων? και εις το ονομα σου θελω ψαλλει. | 9 But that the Gentiles are to glorify God for his mercy, as it is written: Therefore will I confess to thee, O Lord, among the Gentiles, and will sing to thy name. |
10 Και παλιν λεγει? Ευφρανθητε, εθνη, μετα του λαου αυτου. | 10 And again he saith: Rejoice, ye Gentiles, with his people. |
11 Και παλιν? Αινειτε τον Κυριον, παντα τα εθνη, και δοξολογειτε αυτον παντες οι λαοι. | 11 And again: Praise the Lord, all ye Gentiles; and magnify him, all ye people. |
12 Και παλιν ο Ησαιας λεγει? Θελει εισθαι η ριζα του Ιεσσαι, Και ο ανισταμενος δια να βασιλευη επι τα εθνη? εις αυτον τα εθνη θελουσιν ελπισει. | 12 And again Isaias saith: There shall be a root of Jesse; and he that shall rise up to rule the Gentiles, in him the Gentiles shall hope. |
13 Ο δε Θεος της ελπιδος ειθε να σας εμπληση πασης χαρας και ειρηνης δια της πιστεως, ωστε να περισσευητε εις την ελπιδα δια της δυναμεως του Πνευματος του Αγιου. | 13 Now the God of hope fill you with all joy and peace in believing; that you may abound in hope, and in the power of the Holy Ghost. |
14 Ειμαι δε, αδελφοι μου, και αυτος εγω πεπεισμενος δια σας, οτι και σεις εισθε πληρεις αγαθωσυνης, πεπληρωμενοι πασης γνωσεως, δυναμενοι και αλληλους να νουθετητε. | 14 And I myself also, my brethren, am assured of you, that you also are full of love, replenished with all knowledge, so that you are able to admonish one another. |
15 Σας εγραψα ομως, αδελφοι, τολμηροτερον οπωσουν, ως υπενθυμιζων υμας, δια την χαριν την δοθεισαν εις εμε υπο του Θεου | 15 But I have written to you, brethren, more boldly in some sort, as it were putting you in mind: because of the grace which is given me from God. |
16 εις το να ημαι υπηρετης του Ιησου Χριστου προς τα εθνη, ιερουργων το ευαγγελιον του Θεου, δια να γεινη η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος, ηγιασμενη δια του Πνευματος του Αγιου. | 16 That I should be the minister of Christ Jesus among the Gentiles; sanctifying the gospel of God, that the oblation of the Gentiles may be made acceptable and sanctified in the Holy Ghost. |
17 Εχω λοιπον καυχησιν εν Χριστω Ιησου δια τα προς τον Θεον? | 17 I have therefore glory in Christ Jesus towards God. |
18 διοτι δεν θελω τολμησει να ειπω τι εξ εκεινων, τα οποια δεν εκαμεν ο Χριστος δι' εμου προς υπακοην των εθνων λογω και εργω, | 18 For I dare not to speak of any of those things which Christ worketh not by me, for the obedience of the Gentiles, by word and deed, |
19 με δυναμιν σημειων και τερατων, με δυναμιν του Πνευματος του Θεου, ωστε απο Ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι της Ιλλυριας εξεπληρωσα το κηρυγμα του ευαγγελιου του Χριστου, | 19 By the virtue of signs and wonders, in the power of the Holy Ghost, so that from Jerusalem round about as far as unto Illyricum, I have replenished the gospel of Christ. |
20 ουτω δε εφιλοτιμηθην να κηρυττω το ευαγγελιον, ουχι οπου ωνομασθη ο Χριστος, δια να μη οικοδομω επι ξενου θεμελιου? | 20 And I have so preached this gospel, not where Christ was named, lest I should build upon another man's foundation. |
21 αλλα καθως ειναι γεγραμμενον? Εκεινοι προς τους οποιους δεν ανηγγελθη περι αυτου θελουσιν ιδει, και εκεινοι οιτινες δεν ηκουσαν θελουσι νοησει. | 21 But as it is written: They to whom he was not spoken of, shall see, and they that have not heard shall understand. |
22 Δια τουτο και εμποδιζομην πολλακις να ελθω προς εσας? | 22 For which cause also I was hindered very much from coming to you, and have been kept away till now. |
23 τωρα ομως μη εχων πλεον τοπον εν τοις κλιμασι τουτοις, επιποθων δε απο πολλων ετων να ελθω προς εσας, | 23 But now having no more place in these countries, and having a great desire these many years past to come unto you, |
24 οταν υπαγω εις την Ισπανιαν, θελω ελθει προς εσας? διοτι ελπιζω διαβαινων να σας ιδω και να προπεμφθω εκει απο σας, αφου πρωτον οπωσουν σας χορτασθω. | 24 When I shall begin to take my journey into Spain, I hope that as I pass, I shall see you, and be brought on my way thither by you, if first, in part, I shall have enjoyed you: |
25 Τωρα δε υπαγω εις Ιερουσαλημ, εκπληρων την διακονιαν εις τους αγιους. | 25 But now I shall go to Jerusalem, to minister unto the saints. |
26 Διοτι ευηρεστηθησαν η Μακεδονια και Αχαια να καμωσι τινα βοηθειαν εις τους πτωχους των αγιων των εν Ιερουσαλημ. | 26 For it hath pleased them of Macedonia and Achaia to make a contribution for the poor of the saints that are in Jerusalem. |
27 Ευηρεστηθησαν τωοντι, και ειναι οφειλεται αυτων. Διοτι εαν τα εθνη εγειναν συγκοινωνοι αυτων εις τα πνευματικα, χρεωστουσι να υπηρετησωσιν αυτους και εις τα σωματικα. | 27 For it hath pleased them; and they are their debtors. For if the Gentiles have been made partakers of their spiritual things, they ought also in carnal things to minister to them. |
28 Αφου λοιπον εκτελεσω τουτο και επισφραγισω εις αυτους τον καρπον τουτον, θελω περασει δι' υμων εις την Ισπανιαν. | 28 When therefore I shall have accomplished this, and consigned to them this fruit, I will come by you into Spain. |
29 Εξευρω δε οτι ερχομενος προς εσας, θελω ελθει με αφθονιαν της ευλογιας του ευαγγελιου του Χριστου. | 29 And I know, that when I come to you, I shall come in the abundance of the blessing of the gospel of Christ. |
30 Σας παρακαλω δε, αδελφοι, δια του Κυριου ημων Ιησου Χριστου και δια της αγαπης του Πνευματος, να συναγωνισθητε μετ' εμου, προσευχομενοι υπερ εμου προς τον Θεον, | 30 I beseech you therefore, brethren, through our Lord Jesus Christ, and by the charity of the Holy Ghost, that you help me in your prayers for me to God, |
31 δια να ελευθερωθω απο των εν τη Ιουδαια απειθουντων, και δια να γεινη ευπροσδεκτος εις τους αγιους η εις την Ιερουσαλημ διακονια μου, | 31 That I may be delivered from the unbelievers that are in Judea, and that the oblation of my service may be acceptable in Jerusalem to the saints. |
32 δια να ελθω μετα χαρας προς εσας δια θεληματος του Θεου και να συναναπαυθω με σας. | 32 That I may come to you with joy, by the will of God, and may be refreshed with you. |
33 Ο δε Θεος της ειρηνης ειη μετα παντων υμων? αμην. | 33 Now the God of peace be with you all. Amen. |