ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ - Deuteronomio - Deuteronomy 7

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Οταν Κυριος ο Θεος σου σε φερη εις την γην, εις την οποιαν υπαγεις δια να κληρονομησης αυτην, και εκδιωξη εθνη πολλα απ' εμπροσθεν σου, τους Χετταιους και τους Γεργεσαιους και τους Αμορραιους και τους Χαναναιους και τους Φερεζαιους και τους Ευαιους και τους Ιεβουσαιους, επτα εθνη μεγαλητερα και δυνατωτερα σου?	1 Cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, quam possessurus ingrederis, et deleverit gentes multas coram te, Hethæum, et Gergezæum, et Amorrhæum, Chananæum, et Pherezæum, et Hevæum, et Jebusæum, septem gentes multo majoris numeri quam tu es, et robustiores te :
2 και οταν Κυριος ο Θεος σου παραδωση αυτους εμπροσθεν σου, θελεις παταξει αυτους? κατα κρατος θελεις εξολοθρευσει αυτους? δεν θελεις καμει συνθηκην μετ' αυτων ουδε θελεις δειξει ελεος προς αυτους?	2 tradideritque eas Dominus Deus tuus tibi, percuties eas usque ad internecionem. Non inibis cum eis fœdus, nec misereberis earum,
3 ουδε θελεις συμπενθερευσει μετ' αυτων? την θυγατερα σου δεν θελεις δωσει εις τον υιον αυτου ουδε την θυγατερα αυτου θελεις λαβει εις τον υιον σου?	3 neque sociabis cum eis conjugia. Filiam tuam non dabis filio ejus, nec filiam illius accipies filio tuo :
4 διοτι θελουσιν αποπλανησει τους υιους σου απ' εμου και θελουσι λατρευει αλλους θεους? και θελει εξαφθη η οργη του Κυριου εναντιον σας και παραυτα θελει σε εξολοθρευσει.	4 quia seducet filium tuum, ne sequatur me, et ut magis serviat diis alienis : irasceturque furor Domini, et delebit te cito.
5 Αλλ' ουτω θελετε καμει προς αυτους? τους βωμους αυτων θελετε καταστρεψει και τα αγαλματα αυτων θελετε συντριψει και τα αλση αυτων θελετε κατακοψει και τα γλυπτα αυτων θελετε καυσει εν πυρι?	5 Quin potius hæc facietis eis : aras eorum subvertite, et confringite statuas, lucosque succidite, et sculptilia comburite :
6 επειδη συ εισαι λαος αγιος εις Κυριον τον Θεον σου? σε εξελεξε Κυριος ο Θεος σου δια να ησαι εις αυτον λαος εκλεκτος, παρα παντας τους λαους τους επι του προσωπου της γης.	6 quia populus sanctus es Domino Deo tuo. Te elegit Dominus Deus tuus, ut sis ei populus peculiaris de cunctis populis, qui sunt super terram.
7 Δεν προετιμησεν εσας Κυριος ουδε εξελεξεν εσας, διοτι εισθε πολυπληθεστεροι παρα παντα τα εθνη? επειδη σεις εισθε οι πλεον ολιγαριθμοι παρα παντα τα εθνη?	7 Non quia cunctas gentes numero vincebatis, vobis junctus est Dominus, et elegit vos, cum omnibus sitis populis pauciores :
8 αλλ' επειδη ο Κυριος σας ηγαπησε και δια να φυλαξη τον ορκον, τον οποιον ωμοσε προς τους πατερας σας, σας εξηγαγεν ο Κυριος εν χειρι κραταια και σας ελυτρωσεν εκ του οικου της δουλειας, εκ χειρος Φαραω, βασιλεως Αιγυπτου.	8 sed quia dilexit vos Dominus, et custodivit juramentum, quod juravit patribus vestris : eduxitque vos in manu forti, et redemit de domo servitutis, de manu Pharaonis regis Ægypti.
9 Γνωρισον λοιπον, οτι Κυριος ο Θεος σου αυτος ειναι ο Θεος, ο Θεος ο πιστος, ο φυλαττων την διαθηκην και το ελεος προς τους αγαπωντας αυτον και φυλαττοντας τας εντολας αυτου, εις χιλιας γενεας?	9 Et scies, quia Dominus Deus tuus, ipse est Deus fortis et fidelis, custodiens pactum et misericordiam diligentibus se, et his qui custodiunt præcepta ejus in mille generationes :
10 και ανταποδιδων κατα προσωπον αυτων εις τους μισουντας αυτον, δια να εξολοθρευση αυτους? δεν θελει βραδυνει εις τον μισουντα αυτον? θελει καμει εις αυτον την ανταποδοσιν κατα προσωπον αυτου.	10 et reddens odientibus se statim, ita ut disperdat eos, et ultra non differat, protinus eis restituens quod merentur.
11 Φυλαττε λοιπον τας εντολας και τα διαταγματα και τας κρισεις, τας οποιας εγω σε προσταζω σημερον δια να καμνης αυτας.	11 Custodi ergo præcepta et cæremonias atque judicia, quæ ego mando tibi hodie ut facias.
12 Και εαν ακουητε τας κρισεις ταυτας και φυλαττητε και εκτελητε αυτας, θελει φυλαξει Κυριος ο Θεος σου εις σε την διαθηκην και το ελεος, τα οποια ωμοσε προς τους πατερας σου?	12 Si postquam audieris hæc judicia, custodieris ea, et feceris, custodiet et Dominus Deus tuus pactum tibi, et misericordiam quam juravit patribus tuis :
13 και θελει σε αγαπησει και σε ευλογησει και σε πληθυνει, και θελει ευλογησει τον καρπον της κοιλιας σου και τον καρπον της γης σου, τον σιτον σου και τον οινον σου και το ελαιον σου, τας αγελας των βοων σου και τα ποιμνια των προβατων σου, εν τη γη την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας σου να δωση εις σε.	13 et diliget te, ac multiplicabit, benedicetque fructui ventris tui, et fructui terræ tuæ, frumento tuo, atque vindemiæ, oleo, et armentis, gregibus ovium tuarum super terram, pro qua juravit patribus tuis ut daret eam tibi.
14 Θελεις εισθαι ευλογημενος υπερ παντα τα εθνη? αγονος η στειρα δεν θελει εισθαι εις σε η εις τα κτηνη σου.	14 Benedictus eris inter omnes populos. Non erit apud te sterilis utriusque sexus, tam in hominibus quam in gregibus tuis.
15 Και θελει αφαιρεσει ο Κυριος απο σου πασαν ασθενειαν και δεν θελει βαλει επι σε ουδεμιαν των κακων νοσων της Αιγυπτου, τας οποιας γνωριζεις? αλλα θελει βαλει αυτας επι παντας τους μισουντας σε.	15 Auferet Dominus a te omnem languorem : et infirmitates Ægypti pessimas, quas novisti, non inferet tibi, sed cunctis hostibus tuis.
16 Και θελεις εξολοθρευσει παντα τα εθνη, τα οποια Κυριος ο Θεος σου θελει παραδωσει εις σε? ο οφθαλμος σου δεν θελει σπλαγχνισθη δι' αυτους? ουδε θελεις λατρευσει τους θεους αυτων? διοτι τουτο θελει εισθαι παγις εις σε.	16 Devorabis omnes populos, quos Dominus Deus tuus daturus est tibi. Non parcet eis oculus tuus, nec servies diis eorum, ne sint in ruinam tui.
17 Εαν δε ειπης εν τη καρδια σου, Τα εθνη ταυτα ειναι πλεον πολυαριθμα παρ' εμε? πως δυναμαι να εκδιωξω αυτα;	17 Si dixeris in corde tuo : Plures sunt gentes istæ quam ego : quomodo potero delere eas ?
18 Μη φοβηθης αυτους? ενθυμου καλως τι εκαμε Κυριος ο Θεος σου εις τον Φαραω και εις πασαν την Αιγυπτον?	18 noli metuere, sed recordare quæ fecerit Dominus Deus tuus Pharaoni, et cunctis Ægyptiis,
19 τους πειρασμους τους μεγαλους τους οποιους ειδον οι οφθαλμοι σου, και τα σημεια και τα τερατα και την κραταιαν χειρα και τον εξηπλωμενον βραχιονα, με τα οποια Κυριος ο Θεος σου σε εξηγαγεν? ουτω θελει καμει Κυριος ο Θεος σου εις παντα τα εθνη, το οποια συ φοβεισαι.	19 plagas maximas, quas viderunt oculi tui, et signa atque portenta, manumque robustam, et extentum brachium, ut educeret te Dominus Deus tuus : sic faciet cunctis populis, quos metuis.
20 Και προσετι τας σφηκας Κυριος ο Θεος σου θελει αποστειλει εις αυτους, εωσου εξολοθρευθωσιν οσοι εναπελειφθησαν και εκρυπτοντο απο προσωπου σου.	20 Insuper et crabrones mittet Dominus Deus tuus in eos, donec deleat omnes atque disperdat qui te fugerint, et latere potuerint.
21 Δεν θελεις τρομαξει απο προσωπου αυτων? διοτι Κυριος ο Θεος σου ειναι εν μεσω σου, Θεος μεγας και φοβερος.	21 Non timebis eos, quia Dominus Deus tuus in medio tui est, Deus magnus et terribilis :
22 Και θελει εξαλειψει Κυριος ο Θεος σου τα εθνη εκεινα απ' εμπροσθεν σου ολιγον κατ' ολιγον? δεν δυναται να αφανισης αυτους παραυτα, δια να μη πληθυνθωσιν εναντιον σου τα θηρια του αγρου.	22 ipse consumet nationes has in conspectu tuo paulatim atque per partes. Non poteris eas delere pariter : ne forte multiplicentur contra te bestiæ terræ.
23 Αλλα Κυριος ο Θεος σου θελει παραδωσει αυτους εμπροσθεν σου και θελει φθειρει αυτους εν φθορα μεγαλη, εωσου εξολοθρευθωσι.	23 Dabitque eos Dominus Deus tuus in conspectu tuo : et interficiet illos, donec penitus deleantur.
24 Και θελει παραδωσει εις την χειρα σου τους βασιλεις αυτων, και θελεις εξαλειψει το ονομα αυτων υποκατωθεν του ουρανου? ουδεις θελει δυνηθη να σταθη εμπροσθεν σου, εωσου εξολοθρευσης αυτους.	24 Tradetque reges eorum in manus tuas, et disperdes nomina eorum sub cælo : nullus poterit resistere tibi, donec conteras eos.
25 Τα γλυπτα των θεων αυτων θελετε καυσει εν πυρι? δεν θελεις επιθυμησει το αργυριον η το χρυσιον το επ' αυτων, ουδε θελεις λαβει αυτο εις σεαυτον δια να μη παγιδευθης εις αυτο? διοτι ειναι βδελυγμα εις Κυριον τον Θεον σου.	25 Sculptilia eorum igne combures : non concupisces argentum et aurum, de quibus facta sunt, neque assumes ex eis tibi quidquam, ne offendas, propterea quia abominatio est Domini tui :
26 Και δεν θελεις φερει βδελυγμα εις τον οικον σου, δια να μη γεινης αναθεμα ως αυτο? θελεις αποστραφει αυτο διολου και θελεις βδελυχθη αυτο διολου? διοτι ειναι αναθεμα.	26 nec inferes quippiam ex idolo in domum tuam, ne fias anathema, sicut et illud est. Quasi spurcitiam detestaberis, et velut inquinamentum ac sordes abominationi habebis, quia anathema est.