ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 8

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Εν τω καιρω εκεινω, λεγει Κυριος, θελουσιν εκριψει τα οστα των βασιλεων του Ιουδα και τα οστα των αρχοντων αυτου και τα οστα των ιερεων, και τα οστα των προφητων και τα οστα των κατοικων της Ιερουσαλημ, απο των ταφων αυτων?	1 En ce temps-là - parole de Yahvé - on enlèvera de leurs tombes les os des rois de Juda et les os de ses chefs, les os des prêtres et des prophètes, ainsi que les os des habitants de Jérusalem.
2 και θελουσιν απλωσει αυτα κατεναντι του ηλιου και της σεληνης και κατεναντι πασης της στρατιας του ουρανου, τα οποια ηγαπησαν και τα οποια ελατρευσαν και οπισω των οποιων περιεπατησαν και τα οποια εξεζητησαν και τα οποια προσεκυνησαν? δεν θελουσι συναχθη ουδε ταφη? θελουσιν εισθαι δια κοπριαν επι του προσωπου της γης.	2 On les exposera au soleil et à la lune et à toute l’armée des astres qu’ils ont aimés et servis, dont ils ont fait leurs guides, et qu’ils ont consultés et adorés. Nul ne recueillera ces os, ils ne sont pas enterrés; ils resteront comme le fumier sur la surface du sol.
3 Και ο θανατος θελει εισθαι προτιμοτερος παρα την ζωην εις απαν το υπολοιπον των εναπολειφθεντων απο εκεινης της πονηρας γενεας, οσοι ηθελον μεινει εν πασι τοις τοποις, οπου ηθελον εξωσει αυτους, λεγει ο Κυριος των δυναμεων.	3 Quant aux survivants de cette méchante race, la mort leur semblera plus douce que la vie dans tous les lieux où je les aurai chassés - parole de Yahvé Sabaot.
4 Και θελεις ειπει προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος? Εαν τις πεση, δεν σηκονεται; εαν τις εκκλινη, δεν θελει επιστρεψει;	4 Tu leur diras: “Voici ce que dit Yahvé: Est-ce qu’on ne se relève pas après une chute? Est-ce qu’on ne revient pas après une erreur?
5 Δια τι ο λαος ουτος της Ιερουσαλημ εστραφη παντοτεινην στροφην; προσηλονονται εις την απατην, αρνουνται να επιστρεψωσιν.	5 Pourquoi l’infidélité de ce peuple, l’infidélité de Jérusalem, ne prend-elle pas fin? Ils se cramponnent à leur mensonge et refusent de revenir.
6 Ηκροασθην και ηκουσα, αλλα δεν ελαλησαν εν ευθυτητι? δεν υπαρχει ουδεις μετανοων απο της κακιας αυτου, λεγων, Τι επραξα; πας τις εστραφη εις την οδον αυτου, ως ιππος εφορμων εις την μαχην.	6 Ils voient, il entendent, mais ils parlent un autre langage, pas un ne renonce à sa méchanceté, pas un ne dit: Qu’ai-je fait? Ils continuent à courir droit devant eux comme un cheval à la bataille.
7 Και αυτος ο πελαργος εν τω ουρανω γνωριζει τους διωρισμενους καιρους αυτου? και η τρυγων και ο γερανος και η χελιδων φυλαττουσι τον καιρον της ελευσεως αυτων? ο δε λαος μου δεν γνωριζει την κρισιν του Κυριου.	7 Même la cigogne dans le ciel sait quand elle doit revenir; la tourterelle, l’hirondelle et la grue respectent la date de leur retour. Mais mon peuple ne connaît pas la Loi de Yahvé.”
8 Πως λεγετε, Ειμεθα σοφοι, και ο νομος του Κυριου ειναι μεθ' ημων; ιδου, βεβαιως εις ματην εγεινε τουτο? ο καλαμος των γραμματεων ειναι ψευδης.	8 Et vous, comment osez-vous dire: “Nous sommes des sages, nous avons la Loi de Yahvé?” La plume menteuse des scribes a bien su la changer en mensonge.
9 Οι σοφοι κατησχυνθησαν, επτοηθησαν και συνεληφθησαν, διοτι απερριψαν τον λογον του Κυριου? και ποια σοφια ειναι εν αυτοις;	9 Mais les sages vont rester sans réponse, ils seront consternés et pris au piège: on verra ce que vaut votre sagesse, vous qui avez méprisé la parole de Yahvé.
10 Δια τουτο θελω δωσει τας γυναικας αυτων εις αλλους, τους αγρους αυτων εις εκεινους οιτινες θελουσι κληρονομησει αυτους? διοτι πας τις απο μικρου εως μεγαλου εδοθη εις πλεονεξιαν? απο προφητου εως ιερεως, πας τις πραττει ψευδος.	10 Je donnerai leurs femmes à d’autres, leurs champs à de nouveaux maîtres, car du plus petit jusqu’au plus grand ils ne cherchent que leur intérêt; qu’ils soient prophètes ou prêtres, tous ne font que mentir.
11 Διοτι ιατρευσαν το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου επιπολαιως, λεγοντες, Ειρηνη, ειρηνη? και δεν υπαρχει ειρηνη.	11 Ils ne font que recouvrir la blessure de mon peuple, ils disent: “Ce sera la paix!” quand il n’y a pas de paix.
12 Μηπως ησχυνθησαν οτι επραξαν βδελυγμα; μαλιστα ουδολως δεν ησχυνθησαν ουδε ηρυθριασαν? δια τουτο θελουσι πεσει μεταξυ των πιπτοντων? εν τω καιρω της επισκεψεως αυτων θελουσιν απολεσθη, ειπε Κυριος.	12 Ils ne rougissent pas de faire des horreurs, car ils ne savent même plus rougir, ils ne savent plus ce qu’est la honte. C’est pourquoi ils tomberont le jour où je les visiterai - parole de Yahvé.
13 Εξαπαντος θελω αναλωσει αυτους, λεγει Κυριος? δεν θελουσιν εισθαι σταφυλαι εν τη αμπελω ουδε συκα εν τη συκεα και το φυλλον θελει μαρανθη? και τα αγαθα, τα οποια εδωκα εις αυτους, θελουσι φυγει απ' αυτων.	13 Je vais les ramasser, les emporter - parole de Yahvé. Il n’y aura plus de raisins sur la vigne, plus de figues sur le figuier, et les feuilles se faneront.
14 Δια τι καθημεθα; συναχθητε και ας εισελθωμεν εις τας οχυρας πολεις και ας κατασιωπησωμεν εκει, διοτι Κυριος ο Θεος ημων κατεσιωπησεν ημας και εποτισεν ημας υδωρ χολης, επειδη ημαρτησαμεν εις τον Κυριον.	14 “Pourquoi restons-nous là assis? Allons ensemble nous réfugier dans les villes fortifiées jusqu’à ce que la mort vienne, car Yahvé, notre Dieu, veut notre mort; il nous fait boire des eaux empoisonnées parce que nous avons péché contre lui.
15 Επροσμειναμεν ειρηνην, αλλ' ουδεν αγαθον? καιρον θεραπειας, αλλ' ιδου, ταραχη.	15 Nous espérions la paix mais rien de bon ne vient, le temps ne nous amène pas la guérison, mais la terreur!”
16 Το φρυαγμα των ιππων αυτου ηκουσθη απο Δαν? πασα η γη εσεισθη απο του ηχου του χρεμετισμου των ρωμαλεων ιππων αυτου? διοτι ηλθον και κατεφαγον την γην και το πληρωμα αυτης? την πολιν και τους κατοικουντας εν αυτη?	16 Depuis Dan se fait entendre le souffle de ses chevaux; le bruit de sa cavalerie fait trembler tout le pays. Les voilà: ils dévorent la campagne avec ses richesses, les villes avec leurs habitants.
17 διοτι, ιδου, εγω εξαποστελλω προς εσας οφεις, βασιλισκους, οιτινες δεν θελουσι γοητευεσθαι αλλα θελουσι σας δαγκανει, λεγει Κυριος.	17 “Voici que j’envoie contre vous des serpents, des vipères sur lesquelles aucun charmeur n’a pouvoir. Ils vous mordront - oracle de Yahvé,
18 Ηθελησα να παρηγορηθω απο της λυπης, αλλ' η καρδια μου ειναι εκλελυμενη εντος μου.	18 et le mal sera sans remède.” Mon cœur me fait mal.
19 Ιδου, φωνη κραυγης της θυγατρος του λαου μου απο γης μακρας. Δεν ειναι ο Κυριος εν Σιων; ο βασιλευς αυτης δεν ειναι εν αυτη; Δια τι με παρωργισαν με τα γλυπτα αυτων, με ματαιοτητας ξενας;	19 Par tout le pays on entend les appels de mon peuple: “Yahvé n’est-il plus dans Sion? Son Roi n’est-il plus en elle?” - “Pourquoi donc m’ont-ils mis en colère avec leurs idoles, avec ces stupidités venues de l’étranger?”
20 Παρηλθεν ο θερισμος, ετελειωσε το θερος, και ημεις δεν εσωθημεν.	20 La moisson s’est terminée, l’été est passé, mais nous n’avons pas été sauvés.
21 Δια το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου επληγωθην, ειμαι εις πενθος, εκπληξις με κατελαβε.	21 La blessure de la fille de mon peuple est devenue ma propre blessure, j’en suis accablé et rempli d’épouvante.
22 Δεν ειναι βαλσαμον εν Γαλααδ; δεν ειναι εκει ιατρος; δια τι λοιπον η θυγατηρ του λαου μου δεν ανελαβε την υγειαν αυτης;	22 N’y a-t-il plus de pommade en Galaad? N’y a-t-il là-bas aucun guérisseur? Pourquoi la guérison de mon peuple n’avance-t-elle pas?
	23 Il faudrait changer ma tête en fontaine et mes yeux en sources de larmes, que je pleure nuit et jour les morts de mon peuple.