ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 23

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Η κατα της Τυρου ορασις. Ολολυζετε, πλοια της Θαρσεις? διοτι εξωλοθρευθη, ωστε να μη υπαρχη οικια μηδε εισοδος? εκ της γης των Κητιαιων ανηγγελθη τουτο προς αυτους.	1 Onus Tyri. Ululate, naves maris, quia vastata est domus unde venire consueverant : de terra Cethim revelatum est eis.
2 Σιωπησατε, κατοικοι της νησου? συ, την οποιαν εγεμισαν οι εμποροι της Σιδωνος, οι διαβαινοντες επι της θαλασσης.	2 Tacete, qui habitatis in insula ; negotiatores Sidonis, transfretantes mare, repleverunt te.
3 Και το εισοδημα αυτης ειναι ο σπορος του Σιωρ, το θερος του ποταμου, φερομενα δια πολλων υδατων? και αυτη εγεινε το εμποριον των εθνων.	3 In aquis multis semen Nili ; messis fluminis fruges ejus : et facta est negotiatio gentium.
4 Αισχυνθητι, Σιδων? διοτι η θαλασσα ελαλησε, το οχυρωμα της θαλασσης, λεγουσα, Δεν κοιλοπονω ουδε γεννω ουδε ανατρεφω νεους ουδε μεγαλωνω παρθενους.	4 Erubesce, Sidon ; ait enim mare, fortitudo maris, dicens : Non parturivi, et non peperi, et non enutrivi juvenes, nec ad incrementum perduxi virgines.
5 Οταν ακουσθη εν Αιγυπτω, θελουσι λυπηθη ακουοντες περι της Τυρου.	5 Cum auditum fuerit in Ægypto, dolebunt cum audierint de Tiro.
6 Διελθετε εις Θαρσεις? ολολυξατε, κατοικοι της νησου.	6 Transite maria, ululate, qui habitatis in insula !
7 Αυτη ειναι η ευθυμος πολις σας, της οποιας η αρχαιοτης ειναι εκ παλαιων ημερων; οι ποδες αυτης θελουσι φερει αυτην μακραν δια να παροικηση.	7 Numquid non vestra hæc est, quæ gloriabatur a diebus pristinis in antiquitate sua ? Ducent eam pedes sui longe ad peregrinandum.
8 Τις εβουλευθη τουτο κατα της Τυρου, ητις διανεμει στεμματα, της οποιας οι εμποροι ειναι ηγεμονες, της οποιας οι πραγματευται ειναι οι ενδοξοι της γης;	8 Quis cogitavit hoc super Tyrum quondam coronatam, cujus negotiatores principes, institores ejus inclyti terræ ?
9 Ο Κυριος των δυναμεων εβουλευθη τουτο, δια να καταισχυνη την υπερηφανιαν πασης δοξης, να εξευτελιση παντα ενδοξον της γης.	9 Dominus exercituum cogitavit hoc, ut detraheret superbiam omnis gloriæ, et ad ignominiam deduceret universos inclytos terræ.
10 Διαπερασον την γην σου ως ποταμος, θυγατηρ της Θαρσεις? δυναμις πλεον δεν υπαρχει.	10 Transi terram tuam quasi flumen, filia maris ! non est cingulum ultra tibi.
11 Εξετεινε την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, εσεισε βασιλεια? ο Κυριος εδωκε προσταγην κατα της Χανααν, δια να καταστρεψωσι τα οχυρωματα αυτης.	11 Manum suam extendit super mare ; conturbavit regna. Dominus mandavit adversus Chanaan, ut contereret fortes ejus ;
12 Και ειπε, δεν θελεις αγαλλεσθαι πλεον, παρθενε κατατεθλιμμενη, θυγατηρ της Σιδωνος? σηκωθητι, περασον προς τους Κητιαιους? ουδε εκει θελεις εχει αναπαυσιν.	12 et dixit : Non adjicies ultra ut glorieris, calumniam sustinens virgo filia Sidonis : in Cethim consurgens transfreta : ibi quoque non erit requies tibi.
13 Ιδου, η γη των Χαλδαιων? ουτος ο λαος δεν υπηρχεν? ο Ασσυριος εθεμελιωσεν αυτον δια τους κατοικουντας την ερημον? ηγειραν τους πυργους αυτης, υψωσαν τα παλατια αυτης? και κατεστησεν αυτην ερειπια.	13 Ecce terra Chaldæorum, talis populus non fuit : Assur fundavit eam ; in captivitatem traduxerunt robustos ejus, suffoderunt domos ejus, posuerunt eam in ruinam.
14 Ολολυζετε, πλοια της Θαρσεις? διοτι ηρημωθη το οχυρωμα σας.	14 Ululate, naves maris, quia devastata est fortitudo vestra.
15 Και εν εκεινη τη ημερα η Τυρος θελει λησμονηθη εβδομηκοντα ετη, κατα τας ημερας ενος βασιλεως? μετα δε τα εβδομηκοντα ετη θελει εισθαι εν τη Τυρω ως ασμα της πορνης.	15 Et erit in die illa : in oblivione eris, o Tyre ! septuaginta annis, sicut dies regis unius ; post septuaginta autem annos erit Tyro quasi canticum meretricis :
16 Λαβε κιθαραν, περιελθε την πολιν, πορνη λησμονημενη, παιζε γλυκα, αδε πολλα ασματα, δια να σε ενθυμηθωσι.	16 Sume citharam, circui civitatem, meretrix oblivioni tradita : bene cane, frequenta canticum, ut memoria tui sit.
17 Και μετα τα εβδομηκοντα ετη, ο Κυριος θελει επισκεφθη την Τυρον? και αυτη θελει επιστρεψει εις το μισθωμα αυτης, και θελει πορνευεσθαι μετα παντων των βασιλειων του κοσμου επι προσωπου της γης.	17 Et erit post septuaginta annos : visitabit Dominus Tyrum, et reducet eam ad mercedes suas, et rursum fornicabitur cum universis regnis terræ super faciem terræ ;
18 Και το εμποριον αυτης και το μισθωμα αυτης θελει αφιερωθη εις τον Κυριον? δεν θελει θησαυρισθη ουδε ταμιευθη? διοτι το εμποριον αυτης θελει εισθαι δια τους κατοικουντας ενωπιον του Κυριου? δια να τρωγωσιν εις χορτασμον και να εχωσιν ενδυματα πολυχρονια.	18 et erunt negotiationes ejus et mercedes ejus sanctificatæ Domino : non condentur neque reponentur, quia his qui habitaverint coram Domino erit negotiatio ejus, ut manducent in saturitatem, et vestiantur usque ad vetustatem.