1 κραταιος εν πολεμω ιησους ναυη και διαδοχος μωυση εν προφητειαις ος εγενετο κατα το ονομα αυτου μεγας επι σωτηρια εκλεκτων αυτου εκδικησαι επεγειρομενους εχθρους οπως κατακληρονομηση τον ισραηλ | 1 Forte in guerra fu Gesù figliuolo di Nave, successore di Mosè tra i profeti, che fu grande conforme al suo nome, |
2 ως εδοξασθη εν τω επαραι χειρας αυτου και εν τω εκτειναι ρομφαιαν επι πολεις | 2 grande per la salvezza degli eletti di Dio, per espugnare i nemici sollevatisi, per conquistare a Israele l'eredità. |
3 τις προτερος αυτου ουτως εστη τους γαρ πολεμους κυριου αυτος επηγαγεν | 3 Qual gloria non si procacciò egli levando la sua mano e brandendo la lancia contro le città? |
4 ουχι εν χειρι αυτου ενεποδισθη ο ηλιος και μια ημερα εγενηθη προς δυο | 4 Chi prima di lui resistette così? Perchè il Signore stesso [gli] conduceva i nemici. |
5 επεκαλεσατο τον υψιστον δυναστην εν τω θλιψαι αυτον εχθρους κυκλοθεν και επηκουσεν αυτου μεγας κυριος εν λιθοις χαλαζης δυναμεως κραταιας | 5 Per mano sua non si fermò forse il sole, e un sol giorno diventò come due? |
6 κατερραξεν επ' εθνος πολεμον και εν καταβασει απωλεσεν ανθεστηκοτας ινα γνωσιν εθνη πανοπλιαν αυτου οτι εναντιον κυριου ο πολεμος αυτου | 6 Invocò l'Altissimo sovrano, mentre d'ogni parte lo stringevano i nemici; e l'esaudì Iddio grande e santo, con violenta grandine di pietre. |
7 και γαρ επηκολουθησεν οπισω δυναστου και εν ημεραις μωυσεως εποιησεν ελεος αυτος και χαλεβ υιος ιεφοννη αντιστηναι εναντι εκκλησιας κωλυσαι λαον απο αμαρτιας και κοπασαι γογγυσμον πονηριας | 7 Si scagliò contro il popolo nemico, e nella discesa sterminò gli avversari; |
8 και αυτοι δυο οντες διεσωθησαν απο εξακοσιων χιλιαδων πεζων εισαγαγειν αυτους εις κληρονομιαν εις γην ρεουσαν γαλα και μελι | 8 perchè conoscessero le genti la potenza di lui, e come non è facile combattere contro Dio. Egli seguì docilmente l'Onnipotente, |
9 και εδωκεν ο κυριος τω χαλεβ ισχυν και εως γηρους διεμεινεν αυτω επιβηναι αυτον επι το υψος της γης και το σπερμα αυτου κατεσχεν κληρονομιαν | 9 e [già] a' tempi di Mosè aveva dato prova di pietà, egli e Caleb figliuolo di Jefone, nel far fronte al nemico, nell'allontanare il popolo dal peccato, e sedare la trista mormorazione; |
10 οπως ιδωσιν παντες οι υιοι ισραηλ οτι καλον το πορευεσθαι οπισω κυριου | 10 [perciò] essi due soli furon risparmiati sui seicentomila fanti, per essere introdotti nel retaggio [promesso], nella terra che scorre latte e miele. |
11 και οι κριται εκαστος τω αυτου ονοματι οσων ουκ εξεπορνευσεν η καρδια και οσοι ουκ απεστραφησαν απο κυριου ειη το μνημοσυνον αυτων εν ευλογιαις | 11 E il Signore diede a Caleb la forza, e sino alla vecchiaia gli rimase tal forza, sì da raggiungere Paltò della regione, e la sua discendenza entrò in possesso dell'eredità. |
12 τα οστα αυτων αναθαλοι εκ του τοπου αυτων και το ονομα αυτων αντικαταλλασσομενον εφ' υιοις δεδοξασμενων αυτων | 12 Affinchè vedessero tutti i figliuoli d'Israele, ch'è bene tener dietro al Signore. |
13 ηγαπημενος υπο κυριου αυτου σαμουηλ προφητης κυριου κατεστησεν βασιλειαν και εχρισεν αρχοντας επι τον λαον αυτου | 13 E i Giudici, ciascuno per nome, quelli il cui cuore non fu sedotto, nè volsero le spalle al Signore, |
14 εν νομω κυριου εκρινεν συναγωγην και επεσκεψατο κυριος τον ιακωβ | 14 che la loro memoria sia in benedizione! Le loro ossa rifloriscan su dalla tomba, |
15 εν πιστει αυτου ηκριβασθη προφητης και εγνωσθη εν ρημασιν αυτου πιστος ορασεως | 15 e il loro nome duri eterno, perpetuandosi ne' figli la gloria di quel santi uomini. |
16 και επεκαλεσατο τον κυριον δυναστην εν τω θλιψαι εχθρους αυτου κυκλοθεν εν προσφορα αρνος γαλαθηνου | 16 Caro al Signore Dio suo, Samuele profeta del Signore; fondò il regno e mise principi a capo del suo popolo. |
17 και εβροντησεν απ' ουρανου ο κυριος και εν ηχω μεγαλω ακουστην εποιησεν την φωνην αυτου | 17 Secondo la legge del Signore governò la comunità, e il Signore fermò lo sguardo su Giacobbe. Per la sua fedeltà si dimostrò profeta, |
18 και εξετριψεν ηγουμενους τυριων και παντας αρχοντας φυλιστιιμ | 18 e fu trovato fedele nella sua parola, perchè aveva veduto il Dio della luce. |
19 και προ καιρου κοιμησεως αιωνος επεμαρτυρατο εναντι κυριου και χριστου αυτου χρηματα και εως υποδηματων απο πασης σαρκος ουκ ειληφα και ουκ ενεκαλεσεν αυτω ανθρωπος | 19 E Invocò il Signore onnipotente, mentre d'ogni parte lo stringevano i nemici, con l'oblazione d'un agnello immacolato. |
20 και μετα το υπνωσαι αυτον προεφητευσεν και υπεδειξεν βασιλει την τελευτην αυτου και ανυψωσεν εκ γης την φωνην αυτου εν προφητεια εξαλειψαι ανομιαν λαου | 20 E tonò dal cielo il Signore, e con gran rimbombo fece udir la sua voce. |
| 21 E stritolò i principi de' Tiri, e tutti i capi de' Filistei. |
| 22 E prima di finir la sua vita e [addormentarsi nel sonno] dell'eternità, protestò dinanzi al Signore e al suo Unto, che niente danaro e neppur de' calzari non aveva preso da alcun vivente, e nessuno l'accusò. |
| 23 E ancor dopo la sua morte profetò, e annunziò al re la fine di sua vita: e levò la sua voce di sotto terra profetando, per distruggere l'empietà del popolo. |