ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 60

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σουσαν-εδουθ, Μικταμ του Δαβιδ προς διδασκαλιαν, οποτε επολεμησε την Συριαν της Μεσοποταμιας και την Συριαν Σωβα, ο δε Ιωαβ επεστρεψε και επαταξε του Εδωμ εν τη κοιλαδι του αλατος δωδεκα χιλιαδας.>> Θεε, απερριψας ημας? διεσκορπισας ημας? ωργισθης? επιστρεψον εις ημας.	1 Unto the end, for them that shall be changed, for the inscription of a title, to David himself, for doctrine,
2 Εσεισας την γην? διεσχισας αυτην? ιασαι τα συντριμματα αυτης, διοτι σαλευεται.	2 when he set fire to Mesopotamia of Syria and Sobal and Joab returned and slew of Edom, in the vale of the saltpits, twelve thousand men.
3 Εδειξας εις τον λαον σου πραγματα σκληρα? εποτισας ημας οινον παραφροσυνης.	3 O God, thou hast cast us off, and hast destroyed us; thou hast been angry, and hast had mercy on us.
4 Εδωκας εις τους φοβουμενους σε σημαιαν, δια να υψονηται υπερ της αληθειας. Διαψαλμα.	4 Thou hast moved the earth, and hast troubled it: heal thou the breaches thereof, for it has been moved.
5 Δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου, σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.	5 Thou hast shewn thy people hard things; thou hast made us drink wine of sorrow.
6 Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου? θελω χαιρει? θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει.	6 Thou hast given a warning to them that fear thee: that they may flee from before the bow: That thy beloved may be delivered.
7 Εμου ειναι ο Γαλααδ και εμου ο Μανασσης? ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου? ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου?	7 Save me with thy right hand, and hear me.
8 Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του νιψιματος μου? επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου? αλαλαξον επ' εμοι, Παλαιστινη.	8 God hath spoken in his holy place: I will rejoice, and I will divide Sichem; and will mete out the vale of tabernacles.
9 Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;	9 Galaad is mine, and Manasses is mine: and Ephraim is the strength of my head. Juda is my king:
10 Ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;	10 Moab is the pot of my hope. Into Edom will I stretch out my shoe: to me the foreigners are made subject.
11 Βοηθησον ημας απο της θλιψεως? διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.	11 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?
12 Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας, και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.	12 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go out with our armies?
	13 Give us help from trouble: for vain is the salvation of man.
	14 Through God we shall do mightily: and he shall bring to nothing them that afflict us.